Κριτική της ταινίας Sinners
Η ταινία Sinners του Ryan Coogler, που διαδραματίζεται στη δεκαετία του 1930, είναι μία από τις καλύτερες ταινίες του 2025 μέχρι στιγμής. Ο σκηνοθέτης του Black Panther και του Fruitvale Station έχει δημιουργήσει ένα έργο που είναι ταυτόχρονα τολμηρό και προσωπικό, προσφέροντας μια πρωτότυπη ιστορία που οι σινεφίλ αναζητούν ανάμεσα στις ατελείωτες ταινίες franchise. Η ταινία εξερευνά την αμερικανική εμπειρία των μαύρων πολιτών τον τελευταίο αιώνα, καθώς και την οικογενειακή ιστορία του Coogler, που περιλαμβάνει θέματα όπως το λαθρεμπόριο και τις πρώτες επιχειρήσεις που ανήκαν σε μαύρους. Είναι μια εξαιρετική ταινία και ταυτόχρονα μια συναρπαστική, αιματηρή ταινία τρόμου.
Ωστόσο, η πιο τολμηρή και δημιουργική ιδέα του Coogler — που θα μπορούσε να είναι η κεντρική πλοκή μιας άλλης ταινίας — εμφανίζεται μόνο σε μία εκπληκτική σκηνή και στη συνέχεια παραλείπεται εντελώς. Υπάρχει μια επίμονη ερώτηση που πλανάται πάνω από το Sinners: Τι συνέβη με την καλύτερη ιδέα της ταινίας και γιατί δεν έχει μεγαλύτερη σημασία στην ιστορία;
Πολλές πτυχές του Sinners στηρίζονται στον Michael B. Jordan, ο οποίος υποδύεται τους δίδυμους αδελφούς Smoke και Stack, γνωστοί και ως “οι δίδυμοι SmokeStack”. Είναι δύο καλοντυμένοι γκάνγκστερ που εγκατέλειψαν την πατρίδα τους στο Μισισίπι για να μπλέκονται με τον Al Capone στο Σικάγο, και επιστρέφουν με ένα φορτηγό γεμάτο κλεμμένο αλκοόλ και χρήματα, για να ανοίξουν το δικό τους juke joint, μια επιχείρηση που ανήκει και εξυπηρετεί την κοινότητα των μαύρων. Στο άνοιγμά τους, φέρνουν τον ξάδελφό τους Sammie (R&B/gospel καλλιτέχνης Miles Caton), γιο ιερέα και ταλέντο στο μπλουζ.
Ο Sammie, όπως μας λέει η φωνή, είναι ένας από τους σπάνιους μουσικούς που έχουν εμφανιστεί κατά τη διάρκεια χιλιάδων ετών σε κάθε χώρα και ήπειρο. Αυτά τα ειδικά ταλέντα δημιουργούν μουσική τόσο ισχυρή που τους συνδέει με πνεύματα του παρελθόντος και του μέλλοντος. Όταν ο Sammie παίζει στο κλαμπ το πρωτότυπο κομμάτι “I Lied to You”, βλέπουμε τι σημαίνει αυτό μέσα από μια συγκλονιστική σκηνή.
Μουσική που συνδέει πνεύματα
Αφρικανοί χορευτές, ένας Afrofuturist σολίστ με ηλεκτρική κιθάρα, χορευτές μπαλέτου, DJ hip-hop και άλλοι εμφανίζονται ένας-ένας, χορεύοντας και παίζοντας δίπλα στον Sammie. Ο συνθέτης Ludwig Göransson συνδυάζει το μπλουζ κομμάτι του Sammie με hip-hop ρυθμούς, house μουσική και αφρικανικούς τόνους, δημιουργώντας μια εκρηκτική σκηνή.
Ωστόσο, η ικανότητα του Sammie δεν επανέρχεται στη συνέχεια της ταινίας. Δεν έχει σημασία για την πλοκή και δεν φαίνεται να την κατανοεί ή να μαθαίνει περισσότερα γι’ αυτήν. Η εκπληκτική υπόσχεση της σκηνής μένει ανεκπλήρωτη.
Η δύναμη του Sammie θεωρητικά συνδέεται με τον βρικόλακα Remmick (Jack O’Connell), ο οποίος εισέρχεται στην ιστορία λόγω της απόδοσης του Sammie. Θέλει να διεκδικήσει τον Sammie και το ταλέντο του για να καλέσει τα πνεύματα των δικών του.
Με μια ικανότητα τόσο σπάνια και ισχυρή, φαίνεται προφανές ότι ο Sammie θα έχει κεντρικό ρόλο καθώς οι βρικόλακες επιτίθενται στο juke joint των αδελφών SmokeStack. Οι θεατές μπορεί να περιμένουν μια σκηνή όπου ο Sammie καλεί τα πνεύματα των θυμάτων του Remmick για να τον πολεμήσει.
Υπάρχουν πολλές πιθανές κατευθύνσεις που θα μπορούσε να πάρει η μουσική του Sammie στην πλοκή: να αποσπάσει την προσοχή του Remmick ή να τον αναγκάσει να κατανοήσει τη φρίκη που έχει γίνει. Μας λέγεται στην αρχή της ταινίας ότι αυτή η μουσική δύναμη βοηθά στην ηρεμία των πνευμάτων, προϊδεάζοντας για την ανάγκη του Sammie να κατανοήσει τη θέση και τον σκοπό της μουσικής του.
Αντίθετα, η λύση στην απειλή του Remmick είναι πιο κοινή και λιγότερο ενδιαφέρουσα. Η κλιμακωτή μάχη έχει κάποια σχέση με τα θέματα του Coogler, καθώς σχετίζεται με το μουσικό όργανο του Sammie και την προέλευσή του. Η κιθάρα του είναι η σωτηρία του, αλλά η τυχαία σωτηρία του από αυτήν αφαιρεί τη δύναμη από τα χέρια του Sammie.
Η ιστορία που φαίνεται να αφορά την προσωπική και οικονομική δύναμη των δίδυμων αδελφών καταλήγει να είναι απλώς μια ιστορία για την κατάρρευση των ονείρων τους, με τον Sammie ως μάρτυρα. Αυτή η έλλειψη λύσης για τη δύναμη του Sammie καθιστά το Sinners ατελές και αποσπασμένο από τα άλλα θέματα που ανταγωνίζονται για προσοχή.
Η ταινία περιλαμβάνει επίσης μια εκτενή σκηνή μετά τους τίτλους, που διαδραματίζεται το 1992, που φαίνεται να είναι μια ευκαιρία να επαναφέρει την ταινία στο σημείο εκκίνησής της. Αλλά και αυτή η σκηνή χάνει την ευκαιρία να δώσει νόημα στη δύναμη του Sammie.
Στη σκηνή μετά τους τίτλους, ο ηλικιωμένος Sammie (τώρα υποδυόμενος από τον θρύλο του μπλουζ Buddy Guy) παίζει σε ένα κλαμπ, κοντά στο τέλος μιας επιτυχημένης καριέρας. Μετά την παράσταση, συναντά τον Stack και την κοπέλα του, Mary (Hailee Steinfeld), που φαίνονται όπως το 1932, εκτός από τα ρούχα τους από τη δεκαετία του ’90. Ο Stack προσφέρει στον Sammie να τον μετατρέψει σε βρικόλακα για να διατηρήσει τη φθίνουσα ζωή του. Όταν ο Sammie απορρίπτει αυτή την επιλογή, ο Stack του ζητά να παίξει μερικά παλιά μπλουζ.
Έχουμε δει μέχρι τώρα πώς είναι οι βρικόλακες στο Sinners — πόσο σκληροί και αδηφάγοι είναι. Δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι ο βρικόλακας Stack και η Mary είναι διαφορετικοί. Για μια στιγμή, φαίνεται ότι ο Sammie, πιο ώριμος και σοφός, μπορεί να επαναφέρει τη δύναμή του, είτε για να σταματήσει την απειλή που ενδέχεται να αποτελούν ο Stack και η Mary, είτε για να ανακαλέσει ό,τι είχαν μοιραστεί.
Φαίνεται σαν μια προφανής κατάληξη, ειδικά δεδομένου του τι ήθελε ο Remmick και δεν μπορούσε να αποκτήσει. Ωστόσο, ο Sammie απλώς τραγουδά έναν στίχο για μια γυναίκα που δεν τον νοιάζεται, χωρίς να συμβεί τίποτα μαγικό, και ο Stack και η Mary προχωρούν. Είναι ένα πικρόχρωμο τέλος, που επικοινωνεί τη σημασία της προόδου στη ζωή.
Αλλά εγείρει το ερώτημα γιατί ο Coogler δημιούργησε μια τόσο όμορφη και αξέχαστη ιδέα και την εγκατέλειψε στη μέση της ταινίας. Η δύναμη του Sammie δεν είναι η μόνη ιδέα που το Sinners αναφέρει και δεν έχει χρόνο να εξερευνήσει. Η ταινία είναι γεμάτη χαρακτήρες και περιστατικά, σχέσεις και ιστορία, προσωπικά και θεσμικά. Υπάρχει τόση δραστηριότητα στην ταινία, σαν τον Coogler να προσπαθεί να μην χάσει καμία ευκαιρία να εξερευνήσει ένα αγαπημένο του θέμα.
Αλλά παραμένει μια παράλειψη: μια ιδέα που πυροβολείται μία φορά και στη συνέχεια δεν επανέρχεται. Ελπίζουμε το Sinners να τα πάει καλά ώστε ο Coogler να μπορέσει να επιστρέψει στην πιο ενδιαφέρουσα ιδέα της ταινίας και να την εξερευνήσει σε βάθος. Μια έννοια με τόσες δυνατότητες δεν θα έπρεπε να περιορίζεται σε μία μόνο σκηνή, όσο όμορφη και αν είναι.
Η ταινία Sinners προβάλλεται τώρα στους κινηματογράφους.