Πρώτες εντυπώσεις από το Z-A
Στα πρώτα μου sessions με το Z-A, ένιωσα πραγματικά να εκπληρώνεται μια παιδική μου επιθυμία. Έχοντας ξεκινήσει από το Red, οι πρώτες ώρες μου στο παιχνίδι με έκαναν να νιώσω επιτέλους σαν αληθινός εκπαιδευτής που παίρνει αποφάσεις σε πραγματικό χρόνο κατά τη διάρκεια μιας μάχης. Όσο όμως ανέβαινα επίπεδα, άρχισα να συνειδητοποιώ πόσο δεδομένη είχα θεωρήσει τη turn-based μάχη των Pokémon τα τελευταία χρόνια. Η σειρά Legends προσφέρει μια ευχάριστη αλλαγή ρυθμού, αλλά δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ένταση και τη στρατηγική των κλασικών RPG.
Διαφορές στον ρυθμό και το gameplay
Υπάρχουν αρκετές διαφορές ανάμεσα στο Z-A και τα παραδοσιακά παιχνίδια Pokémon, αλλά η πιο σημαντική αφορά τον ρυθμό. Ως παιχνίδι δράσης σε πραγματικό χρόνο, όλα εξελίσσονται πολύ πιο γρήγορα στο Z-A. Η σύλληψη ενός Pokémon γίνεται απλά πετώντας μια μπάλα σε ένα πλάσμα που περιφέρεται στην άγρια φύση. Οι μάχες απαιτούν να διαλέγεις κινήσεις άμεσα, καθώς τα Pokémon συγκρούονται μπροστά σου. Όλα είναι γρήγορα και απλοποιημένα, διατηρώντας σε διαρκή δράση. Για όσους θεωρούσαν τα μενού εμπόδιο στην εμβύθιση, το Z-A είναι πραγματικά ιδανικό.
Η φαντασία του εκπαιδευτή και η πραγματικότητα
Η αλήθεια είναι πως δεν θα γίνω ποτέ πραγματικός εκπαιδευτής Pokémon. Τα παιχνίδια αποτελούν προσομοίωση μιας φανταστικής δουλειάς· το να πετάς μια ψηφιακή μπάλα είναι απλώς το πάτημα ενός κουμπιού, είτε γίνεται μέσα από μενού είτε όχι. Τι σημαίνει λοιπόν να νιώθεις σαν αληθινός εκπαιδευτής σε ένα βιντεοπαιχνίδι; Είναι θέμα ταύτισης με τον χαρακτήρα ή μήπως σημαίνει να μπαίνεις στο μυαλό του;
Η διαφορά ανάμεσα στο Z-A και το Red
Εδώ βρίσκεται και η βασική διαφορά ανάμεσα στο Z-A και το Red. Το πρώτο προσφέρει μια φαντασίωση για όσους θέλουν να μιμηθούν τις κινήσεις, θυμίζοντας το παιχνίδι στην αυλή του σχολείου με φίλους και φανταστικά τέρατα. Αν και με κάνει να νιώθω περισσότερο παιδί, δεν είμαι σίγουρος ότι νιώθω περισσότερο εκπαιδευτής. Ίσως, μάλιστα, να συμβαίνει το αντίθετο.
Ο ρόλος του εκπαιδευτή
Ο εκπαιδευτής δεν είναι ήρωας δράσης· είναι ο στρατηγός της ομάδας. Έχει περισσότερα κοινά με έναν προπονητή NFL παρά με τη Bayonetta. Ο ρόλος του είναι να αξιοποιεί τη γνώση του και να καθοδηγεί την ομάδα του στη νίκη, παίρνοντας στρατηγικές αποφάσεις που τα Pokémon εκτελούν. Όπως ένας wide receiver, το Pokémon μπορεί να χαλάσει το σχέδιο· η επίθεση μπορεί να αστοχήσει ή να μπερδευτεί. Η ουσία όμως είναι να σχεδιάζεις την καλύτερη τακτική, να παίρνεις έξυπνες αποφάσεις και να ξεπερνάς τον αντίπαλο.
Η αξία των turn-based μαχών
Αν το δεις έτσι, οι turn-based μάχες των Pokémon αποτυπώνουν ιδανικά το τι σημαίνει να είσαι εκπαιδευτής. Είναι σαν να παίζεις Madden, επιλέγοντας τα plays που θα εκτελέσει η ομάδα σου. Πρέπει να αποφασίσεις αν θα ενισχύσεις τα στατιστικά του Scyther με Swords Dance, ρισκάροντας να δεχτείς το πρώτο χτύπημα. Έχει αρκετή δύναμη αυτή η επίθεση για να πετύχει ένα KO ή πρέπει να υπολογίσεις καλύτερα την άμυνα του αντιπάλου; Αξίζει να ρισκάρεις με μια απελπισμένη κίνηση ελπίζοντας σε critical, ή μήπως είναι ώρα να θυσιάσεις έναν γύρο για να θεραπευτείς; Η ένταση και το διακύβευμα είναι πάντα υψηλά, ειδικά όταν μπαίνει στην εξίσωση και ο παράγοντας τύχη. Εσύ καλείσαι να διαχειριστείς τα συναισθήματα και να αντιδράσεις σωστά.
Η θέση της σειράς Legends στο μέλλον
Αυτό δεν σημαίνει ότι το format των Legends δεν έχει θέση στο μέλλον. Μου αρέσει ο γρήγορος ρυθμός και το βρίσκω μια χαλαρή εναλλακτική στα βασικά RPG. (Θα περίμενε κανείς ότι το πιο αργό σύστημα μάχης θα ήταν λιγότερο αγχωτικό, αλλά δεν ισχύει!) Το Z-A καταφέρνει να μεταφέρει το αίσθημα του football και στο νέο του στυλ, απλώς με διαφορετικό τρόπο. Βλέπεις τα Pokémon σου να παίρνουν θέση για επίθεση, σχεδόν σαν να εκτελούν routes. Θα φωνάξεις στην οθόνη σου όταν δεις ένα λάθος να συμβαίνει σε πραγματικό χρόνο και να οδηγεί σε KO. Αν μη τι άλλο, το νέο format προσομοιώνει καλύτερα την εμπειρία του παίκτη κατά τη διάρκεια της μάχης.