Συνεργατική Δόμηση με Lego Voyagers
Στο Lego Voyagers, εσύ και ένας φίλος δεν παίζετε ως minifig εξερευνητές ή οι μικροσκοπικοί χαρακτήρες του Lego Builder’s Journey, αλλά ως απλά τουβλάκια 1×1. Ο καθένας έχει ένα μάτι και αυτό είναι όλο. Παρ’ όλα αυτά, το παιχνίδι σας καλεί να εξερευνήσετε το πλαστικό του τοπίο, να λύσετε ελαφριά παζλ, να συνεργαστείτε με σκανδαλιές τύπου Split Fiction και να χτίσετε – συχνά χρησιμοποιώντας τα ίδια σας τα κεφάλια ως θεμέλια. Την προηγούμενη εβδομάδα, πριν την παρουσίαση του παιχνιδιού στη Gamescom, εγώ και ο Mark δοκιμάσαμε να γίνουμε τα ίδια τα δομικά υλικά.
Η Εμπειρία του Να Είσαι Τουβλάκι
Για μένα, το Lego Voyagers είναι πιο ενδιαφέρον από άλλα Lego παιχνίδια για δύο λόγους. Πρώτον, παίζεις ως πραγματικό τουβλάκι Lego, όχι ως Darth Vader ή Batman ή άλλον ανθρωπόμορφο χαρακτήρα που μοιάζει να βγήκε από εργοστάσιο παιχνιδιών. Αυτό το στοιχείο απλότητας μου αρέσει. Δεύτερον, επειδή μπορείς να χτίσεις μόνο ενώνοντας τον εαυτό σου με άλλα τουβλάκια και τα σέρνεις χωρίς ιδιαίτερη ακρίβεια, μου θυμίζει πολύ τον τρόπο που έπαιζα με Lego μικρός: άδειαζα το κουτί στο χαλί και απλώς κολλούσα κομμάτια μεταξύ τους.
Περιορισμοί και Ελευθερία στη Δόμηση
Αναρωτιόμουν αν το Voyagers θα είχε κάτι να προσφέρει μόλις ξεπεραστεί το αρχικό ενδιαφέρον του να είσαι τουβλάκι, ειδικά χωρίς το χιούμορ του Lego Yoda. Τελικά, με εξέπληξε ευχάριστα. Η κατασκευή στο demo ήταν περιορισμένη σε μικρές δομές που βοηθούν στην αναρρίχηση ή το πέρασμα εμποδίων, οπότε με ενδιαφέρει να δω πόσα τουβλάκια θα ενώνονται στα επόμενα στάδια. Ωστόσο, η διαδικασία ήταν πιο ελεύθερη από το να πατάς απλώς ένα κουμπί για να φτιάξει ο Han Solo ένα περονοφόρο.
Απρόβλεπτη και Διασκεδαστική Κίνηση
Θα ήθελα πολύ ένα Lego Katamari, όπου μαζεύεις τουβλάκια μέχρι να φτιάξεις τον μεγαλύτερο κίνδυνο για γυμνά πόδια στην ιστορία. Πιθανότατα δεν θα μπορείς να ενώσεις πολλά μαζί ταυτόχρονα, αλλά προτιμώ το χτίσιμο του Voyagers από αυτό του Builders’ Journey, όπου το ποντίκι σου μπορούσε να τοποθετεί τουβλάκια παντού με τάξη. Εδώ, τα μικρά μας τουβλάκια κυλούσαν αδέξια με μεγαλύτερα κομμάτια, και αυτή η απρόβλεπτη κίνηση έκανε τις προκλήσεις πιο διασκεδαστικές, αν και όχι ιδιαίτερα δύσκολες. Μην προσποιείσαι ότι δεν χαμογέλασες όταν ενωθήκαμε σε ένα μεγάλο ραβδί και πήδηξαμε πάνω σε έναν γκρεμό, Mark.
Η Σημασία της Απρόβλεπτης Συνεργασίας
Αυτή η απρόβλεπτη φύση ενισχύει τη δυνατότητα για αστείες στιγμές, κάτι απαραίτητο σε τέτοια παιχνίδια, είτε παίζουν παιδιά είτε ενήλικες. Μία από τις καλύτερες στιγμές του demo ήταν όταν βρήκαμε εκείνες τις πλατφόρμες που άλλαζαν θέση όταν κάποιος από εμάς κολλούσε στο σωστό σημείο. Μπορούσες να εκτοξεύσεις τον άλλον στον αέρα, κάτι που λειτουργούσε ως εργαλείο πλατφόρμας, αλλά φαντάζομαι πολλοί θα περνούν ώρα απλώς διασκεδάζοντας με το να πετάνε ο ένας τον άλλον στο κενό. Τέτοιες στιγμές θυμίζουν το χιούμορ του LittleBigPlanet και προσθέτουν χαρακτήρα στο παιχνίδι.
Μικρές Αλληλεπιδράσεις και Διάρκεια
Ήταν όντως από τις καλύτερες στιγμές όταν δεν πήρες Steam ‘cheevo’ επειδή με πέταξες στη θάλασσα, αλλά εγώ πήρα όταν το έκανα σε σένα. Δικαιοσύνη. Πόσο θα κρατήσουν όμως τέτοιες μικρές αλληλεπιδράσεις; Το Voyagers δίνει έμφαση στη φιλία, προσφέροντας μικρές καρέκλες 1×1 για να χαλαρώσετε μαζί ή μια τυχαία τραμπάλα για να περάσετε ευχάριστες στιγμές. Ωστόσο, στην ουσία του είναι ένα παζλ φιλικό προς τα παιδιά, οπότε αν δεν περιμένουμε δύσκολα παζλ, αρκούν αυτές οι στιγμές για να κρατήσουν το ενδιαφέρον ενηλίκων;
Ατμόσφαιρα και Οπτική Ταυτότητα
Θα ήθελα να δω πώς διατηρείται η γενική ατμόσφαιρα. Τα απλά νησιά του Voyagers είναι γεμάτα χαλασμένη τεχνολογία, σωλήνες και δέντρα, αλλά ένα μειονέκτημα των Lego παιχνιδιών είναι ότι τα περιβάλλοντα μοιάζουν πάντα με Lego. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά σημαίνει ότι το Voyagers δεν ξεχωρίζει οπτικά όσο άλλα χαλαρά παζλ, όπως το Monument Valley. Ίσως όμως αυτό το κάνει πιο ελκυστικό στα παιδιά. Μου άρεσε η διακριτική και ονειρική μουσική υπόκρουση. Σε στιγμές όπως όταν κάναμε κούνια ή τραμπάλα, η μουσική ξεχώριζε ξανά, μετά από διακριτική παρουσία κατά το platforming. Αυτό δείχνει ισορροπημένη ατμόσφαιρα.
Περιορισμοί στην Αλληλεπίδραση με το Περιβάλλον
Δεν σου άρεσε που το παιχνίδι έμοιαζε με Lego; Αυτό ακριβώς θέλω από ένα Lego παιχνίδι – νοσταλγία για το χαοτικό πάτωμα. Βέβαια, φαίνεται ότι δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις το τουβλάκι σου για να διαλύσεις το περιβάλλον, εκτός από συγκεκριμένα κομμάτια που σχετίζονται με κάποιο παζλ. Γιατί κάποια σπάνε και άλλα όχι; Ίσως αυτό γίνεται για να διευκολύνει τα παιδιά. Απόλαυσα επίσης το αέρινο soundtrack και το γεγονός ότι υπάρχει κουμπί για να κάνει το τουβλάκι σου χαριτωμένους ήχους. Παρατήρησα όμως ότι δεν απαντούσες πάντα. Είμαστε φίλοι τελικά, μετά από τόση κούνια;
Προσωπικές Εμπειρίες και Συμπεράσματα
Ξέρω ότι το να παραπονιέσαι επειδή το παιχνίδι μοιάζει με Lego είναι σαν να λες για μια λεοπάρδαλη ότι έχει πολλές βούλες. Ίσως απλώς εκφράζω τη στεναχώρια μου που δεν κατάφερα ποτέ να φτιάξω τον μεγάλο γερανό που πήρα στα έκτα γενέθλιά μου. Επίσης, συγγνώμη που δεν απαντούσα αρκετά συχνά με doo-de-doo. Ειλικρινά, επειδή ήταν η πρώτη φορά που έπαιζα σε preview με συνάδελφο, ήμουν πολύ συγκεντρωμένος στο να μην απογοητεύσω και να βοηθήσω να συνεχίσουμε να ενώνουμε τουβλάκια.
Χάρηκα πάντως που δοκιμάσαμε το Voyagers. Doo-de-doo.
Αυτό ήταν καλύτερο.
Διάβασε αυτό στη συνέχεια
–
Το στούντιο Cloud Chamber του BioShock 4 απολύει προσωπικό, ενώ ο πρώην επικεφαλής του Diablo, Rod Fergusson, εντάσσεται στην ομάδα
Το Vampire: The Masquerade – Bloodlines 2 προσθέτει δύο κλάσεις βρικολάκων, συμπεριλαμβανομένης της πιο σέξι, σε επί πληρωμή DLC από την πρώτη μέρα
Το Battlestar Galactica: Scattered Hopes είναι ένα roguelike fleet-builder με φυγάδες, από τους δημιουργούς του Crying Suns
[ Πηγή: RockPaperShotgun ]