Την περασμένη εβδομάδα, ένιωσα την επιθυμία να επιστρέψω στο Destiny 2. Κάποτε ήταν βασικό κομμάτι της gaming ρουτίνας μου, αλλά ο θρυλικός Warlock μου έχει μείνει αδρανής στο διαστημόπλοιό του, σε τροχιά γύρω από το Tower, για πάνω από δύο χρόνια. Δεν επέστρεψα ούτε για το φαντασμαγορικό φινάλε και το τελευταίο expansion της ‘Light & Dark saga’, το The Final Shape. Απλώς δεν με ένοιαζε. Το Lightfall ήταν το σημείο που σταμάτησα, σχεδόν 10 χρόνια μετά την πρώτη μου επαφή με το ‘forever game’ μου, στο εντυπωσιακό alpha του Destiny 1.
Άκουσα ότι το νέο update (The Edge of Fate) φαίνεται αρκετά καλό, παρά τις αμφιλεγόμενες τακτικές υπερβολικού grind που θυμίζουν Diablo 4 και τον κόσμο των ARPG. Είναι το πρώτο μεγάλο expansion μετά το τέλος της ιστορίας που χτιζόταν εδώ και μια δεκαετία στο Destiny, και σηματοδοτεί μια νέα αρχή με διάφορους τρόπους. Η ουσία παραμένει ίδια: μια νέα περιπέτεια σε άγνωστο πλανήτη, παραλλαγές γνωστών εχθρών σε κυνηγούν, και ένας παράξενος νέος NPC στο intercom σου.
Για να δεις αυτό το περιεχόμενο, ενεργοποίησε τα στοχευμένα cookies. Διαχείριση ρυθμίσεων cookies
Υπάρχει όμως και κάτι το παράξενο, ειδικά όταν κυλάς σαν μπάλα, θυμίζοντας Metroid Prime (ναι, όντως). Είναι καλό. Είναι μεγάλη αλλαγή για το Destiny. Προσθέτοντας τα περιβαλλοντικά puzzles που σε βάζουν να αλλάζεις στοιχεία του χώρου και τις περίεργες τακτικές μεταμόρφωσης στη μάχη, φαίνεται πως η Bungie έχει βρει κάτι ξεχωριστό.
Το πρόβλημα είναι ότι το Destiny 2 προσφέρει ίσως τη χειρότερη εμπειρία για παίκτες που επιστρέφουν μετά από καιρό. Μπαίνοντας ξανά, δεν υπάρχει τρόπος να ενημερωθώ για όσα έχουν συμβεί, λείπουν πολλές φωνές χαρακτήρων (χωρίς ιδιαίτερη εξήγηση), με πετάνε κατευθείαν σε αποστολή ιστορίας χωρίς κανένα πλαίσιο, και το μεγαλύτερο μέρος του περιεχομένου που είχα παλιότερα έχει ‘μπει στο vault’ (δηλαδή, έχει αφαιρεθεί εντελώς από το παιχνίδι).
Τι πρέπει να κάνω; Πού να πάω; Πώς να μάθω τι μπορώ και τι δεν μπορώ να παίξω σε σχέση με την τελευταία φορά; Δεν υπάρχει κάποιο εργαλείο μέσα στο παιχνίδι για να το δείξει αυτό, και ακόμα και online να ψάξεις, η πληροφορία είναι τόσο λεπτομερής και γεμάτη ορολογία που στο τέλος μπερδεύεσαι περισσότερο. Κάποτε, το Destiny ήταν πρότυπο στο UI και την εμπειρία χρήστη. Τώρα, μοιάζει παραμελημένο. Είναι σχεδόν τόσο λυπηρό όσο όσα έγιναν με Marty O’Donnell και Michael Salvatori.
Το expansion αυτό (The Edge of Fate), και το επόμενο (Renegades), υποτίθεται ότι θα προετοιμάσουν το επόμενο μεγάλο κεφάλαιο του Destiny – πιθανότατα σχεδιασμένο να διαρκέσει άλλη μια δεκαετία. Γιατί η Bungie να μην εκμεταλλευτεί την ευκαιρία να βελτιώσει την εμπειρία των παικτών που επιστρέφουν, ώστε να είναι πιο εύκολο να ξαναμπούν στο παιχνίδι;
Δεν είναι όμως μόνο οι παλιοί παίκτες που έχουν πρόβλημα· και οι νέοι παίκτες συναντούν χάος όταν προσπαθούν να μπουν. Το 2019, πριν έξι χρόνια, κυκλοφόρησε το Destiny 2: New Light, κάνοντας μια σοβαρή προσπάθεια να προσφέρει νέα καμπάνια και τρόπο εισαγωγής για καινούργιους παίκτες. Δεν ήταν τέλειο, αλλά ήταν κάτι. Από τότε, το παιχνίδι έχει αλλάξει πολύ, και η εμπειρία του ‘νέου παίκτη’ πλέον δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες.
New Light; Ή μήπως ξεπερασμένο;
Αν και ο developer υποσχέθηκε ότι δεν θα αφαιρεί πλέον expansions που έχουν αγοραστεί (ώστε να μπορείς να παίξεις όλη την ιστορία χωρίς κενά), το αποτέλεσμα είναι ένα πολύπλοκο παιχνίδι, με μια περίπλοκη ιστορία (τώρα χωρισμένη σε πριν και μετά το Light & Dark saga), χωρίς τρόπο για νέους ή επιστρέφοντες παίκτες να βρουν το δρόμο τους. Είναι σοβαρό πρόβλημα.
Η Bungie τουλάχιστον το αναγνωρίζει εν μέρει. Ο game director Robbie Stevens μίλησε πρόσφατα σε συνέντευξη με τον YouTuber MrRoflWaffles, λέγοντας ότι η ομάδα θέλει να κάνει το παιχνίδι πιο ομαλό, ώστε οι παίκτες να μπορούν “να παίζουν πιο εύκολα” και “να μπαίνουν γρήγορα”.
Σύμφωνα με τον Stevens:
Πρέπει να βρούμε τρόπο να προσφέρουμε μια πιο επιμελημένη εμπειρία στα πρώτα στάδια του παιχνιδιού. Πιστεύουμε επίσης ότι ακόμα και οι έμπειροι παίκτες θα ήθελαν τέτοιες curated εμπειρίες για το καθημερινό τους παιχνίδι. Όταν το κάνουμε αυτό, θέλουμε να μην αφαιρέσουμε το βάθος και την ελευθερία που έχουν οι βετεράνοι. Ποια είναι η σωστή προσέγγιση για την εμπειρία νέου παίκτη και την εισαγωγή στα συστήματα του παιχνιδιού; Για εμάς, πρέπει να εστιάσουμε σε μια πιο επιμελημένη εμπειρία, αναγνωρίζοντας ότι οι παίκτες είναι αρκετά έξυπνοι ώστε να παραλείψουν τα βασικά των video games και δεν χρειάζονται υπερβολική καθοδήγηση. […] Θέλουμε να αφιερώσουμε λίγο περισσότερο χρόνο στο να εξοικειωθείς με τα συστήματα του παιχνιδιού, ώστε να τα κατανοήσεις καλύτερα και να εξελιχθείς μέσα σε αυτά.
Το θέμα είναι ότι τίποτα από αυτά δεν θα γίνει πριν το expansion Renegades, που αναμένεται τον Δεκέμβριο του 2025. Έτσι, μια ολοκαίνουργια ιστορία αναπτύσσεται σε αυτόν τον τεράστιο, όμορφο κόσμο, και οι νέοι και επιστρέφοντες παίκτες δυσκολεύονται να συμμετάσχουν. Παρεμπιπτόντως, το Renegades έχει θεματολογία Star Wars, κάτι που μάλλον θα μπερδέψει ακόμα περισσότερο όσους αναρωτιούνται πώς συνδέονται δύο τόσο διαφορετικοί sci-fi κόσμοι.
Τα σχέδια και η τωρινή κατάσταση του παιχνιδιού δεν βγάζουν νόημα για μένα, παρότι έχω πάνω από 1000 ώρες και στα δύο Destiny. Μέχρι να υλοποιηθούν οι νέες διαδικασίες εισαγωγής, θα είναι αργά: θα έχουμε ήδη μπει σε νέα ιστορία, θα υπάρχουν ακόμα περισσότερα συστήματα που με απομακρύνουν από το σημείο που σταμάτησα, και ακόμα κι αν ήθελα να ξεκινήσω από την αρχή, δεν θα μπορώ να παίξω μεγάλο μέρος του περιεχομένου που έχω ήδη αγοράσει.
Ποιο είναι λοιπόν το κίνητρο να επιστρέψω; Όσο καλό κι αν φαίνεται το The Edge of Fate, δεν αντέχω να ανοίξω το παιχνίδι, να βρεθώ σε αποστολή που δεν καταλαβαίνω και να ψάχνω στα τυφλά μέχρι να με στείλουν σε άλλο hub, ξανά και ξανά. Νομίζω πως, μέχρι το Destiny να αλλάξει ουσιαστικά όλη τη διαδικασία εισαγωγής, ο Warlock μου θα μείνει σε ακούσια, διαστημική αδράνεια. Και δεν νομίζω ότι είμαι ο μόνος που νιώθει έτσι.