Σύνδεση και Θέματα στα Mission: Impossible
Αν παρακολουθήσετε όλες τις ταινίες Mission: Impossible με τη σειρά, θα αναδυθεί μια σαφής συνδετική αφήγηση. Ο Έθαν Χαντ (Τομ Κρουζ), ένας πατριώτης και ιδεαλιστής μυστικός πράκτορας, προδίδεται τόσο από την κυβέρνηση όσο και από τον μυστικό πράκτορα μέσα σε αυτήν. Η ομάδα που εμπιστεύεται και στηρίζεται σκοτώνεται, και σχεδόν συλλαμβάνεται ως αποδιοπομπαίος τράγος. Απογοητευμένος, γίνεται αντάρτης, συνεχίζοντας να εκτελεί κρίσιμες αποστολές για να σώσει τη χώρα και τον κόσμο, αλλά αρνείται να εμπιστευτεί κυβερνητικούς θεσμούς ή πρωτόκολλα, προσπαθώντας συνεχώς να αποφεύγει προσωπικές συνδέσεις, ώστε να μην χάσει κανέναν άλλο που νοιάζεται. Πετυχαίνει στις αποστολές, αλλά αποτυγχάνει να αποφύγει συναισθηματικές εμπλοκές. Έτσι, συνεχώς χάνει αγαπημένα πρόσωπα — και για να αποτρέψει αυτή την επανάληψη, αναλαμβάνει όλο και περισσότερους κινδύνους, ελπίζοντας ότι κανείς άλλος δεν θα χρειαστεί να πάρει τους κινδύνους που αναλαμβάνει.
Υπάρχει όμως και μια άλλη συνδετική αφήγηση, λιγότερο έντονη και βαθιά: η ιστορία ενός ανθρώπου με πολύ δυνατή λαβή.
Νέα Σκηνή με Επικίνδυνες Ακροβασίες
Η τελευταία προσθήκη στη σειρά, Mission: Impossible — The Final Reckoning, κορυφώνεται σε μια πολύ διαφημισμένη σκηνή όπου ο Έθαν κρέμεται από δύο διαφορετικά διπλά αεροπλάνα καθώς κάνουν ελιγμούς, προσπαθώντας να τον ρίξουν. Κρατιέται σφιχτά από τον εξοπλισμό προσγείωσης των αεροπλάνων, τα φτερά, την άκρη των καμπινών, οτιδήποτε μπορεί να πιαστεί, ενώ το υπόλοιπο σώμα του κρέμεται σε ελεύθερη πτώση.
Σύμφωνα με την προώθηση της ταινίας, η σκηνή έχει παρουσιαστεί ως η μεγαλύτερη και πιο συναρπαστική ακροβασία του Κρουζ — αλλά φαίνεται πολύ οικεία, από εκείνη τη στιγμή στο Mission: Impossible — Rogue Nation όπου ο Έθαν σκαρφαλώνει σε ένα Airbus A400M καθώς αυτό κινείται σε διάδρομο, και στη συνέχεια κρατιέται από το πλάι του καθώς απογειώνεται.
Τι κοινό έχουν αυτές οι ακροβασίες, εκτός από τα αεροπλάνα στον αέρα και τον Έθαν να δέχεται έναν έντονο αερισμό; Στην ουσία, εξαρτώνται από το πόσο καλή είναι η λαβή του Έθαν, αν μπορεί να κρατηθεί σε κάτι ανεξαρτήτως ταχύτητας και υποστήριξης. Στην πραγματικότητα, αν κοιτάξετε την ιστορία του Έθαν με τις θανάσιμες εμπειρίες, πολλές από αυτές περιλαμβάνουν απεγνωσμένα να κρατιέται από πράγματα.
Ακροβασίες και Δυσκολίες
Για παράδειγμα, μέσα σε λίγα λεπτά στο Mission: Impossible — Dead Reckoning Part One, ο Έθαν σώζει τη Γκρέις (Χέιλι Άτγουελ) από θάνατο κρατώντας το χέρι της καθώς σχεδόν πέφτει από ένα τρένο που φρενάρει ξαφνικά. Στη συνέχεια, καθώς το τρένο καταρρέει από μια σπασμένη γραμμή, κρέμεται από το εξωτερικό ενός βαγονιού, και μετά από άλλο.
Μόλις το βαγόνι που είναι ο Έθαν και η Γκρέις αρχίσει να διαλύεται, είναι συνεχώς σε κρέμασμα, πηδώντας από υποστήριξη σε υποστήριξη, συμπεριλαμβανομένου ενός σημείου όπου πρέπει να κρατηθεί από μέρος του τρένου για να στηριχθεί, ενώ το άλλο χέρι κρατά τη Γκρέις για να τη σώσει ξανά.
Ή, πιο απλά, εδώ είναι στο Mission: Impossible — Fallout, κρατώντας ένα σχοινί που κρέμεται από ένα ελικόπτερο στον αέρα, και αναρριχάται στο σχοινί μέχρι τον εξοπλισμό προσγείωσης. Σε αυτή τη σκηνή, βλέπουμε μια σπάνια περίπτωση όπου η λαβή του Έθαν τον αποτυγχάνει, και πέφτει — και στη συνέχεια πρέπει να κρατηθεί από το φορτίο στο τέλος του σχοινιού, μέχρι να μπορέσει να αναρριχηθεί ξανά, να κρατηθεί από τον εξοπλισμό προσγείωσης ξανά, και μετά να αναρριχηθεί στο εξωτερικό του ελικοπτέρου.
Όχι κάθε περιπέτεια του Έθαν (ή ακροβασία του Τομ Κρουζ) περιλαμβάνει την εξάρτησή του από μια σφιχτή λαβή. Μερικές φορές (συχνά!) απλώς τρέχει πολύ γρήγορα. Μερικές φορές ο Κρουζ οδηγεί μια μοτοσικλέτα από έναν γκρεμό, ή κάνει αλεξίπτωτο, ή σπάει τον αστράγαλό του πηδώντας από κτίριο σε κτίριο. Μερικές φορές απλώς κρατά την αναπνοή του για πολύ καιρό. Στο αγαπημένο μου μίνι-ακροβασία από το Rogue Nation, δείχνει εντυπωσιακή δύναμη κορμού για να σκαρφαλώσει σε έναν στύλο. (Αλλά και εδώ, η λαβή του είναι σημαντική.)
Αν κοιτάξετε πολλές από τις μεγαλύτερες σκηνές του, σίγουρα θα τον δείτε να βασίζεται στις δυνάμεις της λαβής του. Η διάσημη αναρρίχηση στο Μπουρτζ Χαλίφα στο Mission: Impossible — Ghost Protocol είναι περισσότερο θέμα τεχνολογίας και τόλμης παρά δύναμης χεριών — μέχρι που ένα από τα ηλεκτροστατικά γάντια του Έθαν βραχυκυκλώνει, και τότε επιστρέφουμε στο να πρέπει να πιαστεί από το κτίριο και να τραβηχτεί επάνω.
Ή στο Mission: Impossible III, όπου η κεντρική ακροβασία είναι πολύ περισσότερο θέμα αλεξίπτωτου, σπασίματος παραθύρων, και τελικά συμμετοχής σε ανταλλαγή πυρών ενώ γλιστράει από τη γωνία ενός γυάλινου ουρανοξύστη. Και όμως, καταλήγει να κρέμεται από την άκρη ενός κτιρίου.
Η Σημασία της Δύναμης Χεριών
Γιατί είναι τόσο σημαντική η δύναμη των χεριών για τον Έθαν Χαντ; Γιατί αξίζει να αναπτύξει μια στέρεη λαβή σαν να ήταν μια μορφή υπερδύναμης; Μπορείτε σίγουρα να αναφέρετε τον αριθμό των φορών που ξαφνικά κρέμεται από τα χέρια του πάνω από μια θανατηφόρα πτώση ως καλό λόγο για να κρατά μια μπάλα τένις κάθε μέρα και να διατηρεί τους εξωτερικούς μύες του ζεστούς και καλά αναπτυγμένους. Αλλά έχω μια θεωρία που πηγαίνει πίσω στην αρχή της σειράς, κάνοντάς την μέρος της συνολικής αφήγησης της σειράς που χτίζεται από το 1996.
Στην πρώτη ταινία Mission: Impossible, στην ακροβασία που παρήγαγε μία από τις χαρακτηριστικές εικόνες της σειράς, ο Έθαν εισβάλλει σε μια υπερ-ασφαλή θυρίδα γεμάτη με υψηλής τεχνολογίας μέτρα κατάσκοπίας στην έδρα της CIA στο Λάνγκλεϊ. Καθώς μπαίνει για να ανακτήσει τη λίστα NOC τους — μια αναφορά για πράκτορες βαθιάς κάλυψης — ο Έθαν καταλήγει να κρέμεται από μια ρύθμιση, εξαρτώμενος από τον πρώην πράκτορα Φραντς Κρίγκερ (Ζαν Ρενό) για να τον κατεβάσει στη θυρίδα και να τον ανεβάσει ξανά. Σε αυτή την περίπτωση, η λαβή του Κρίγκερ είναι αυτή που κάνει τη διαφορά για την κλοπή, όχι του Έθαν.
Και ο Κρίγκερ σχεδόν τα χαλάει, δύο φορές — μία φορά όταν η λαβή του αποτυγχάνει όταν σταματά για να σκοτώσει μια αρουραία (που, ας πούμε, δεν τον ενοχλούσε καν), και μια δεύτερη φορά, όταν ο Έθαν καταφέρνει να βγει και ο Κρίγκερ του βγάζει ένα μαχαίρι — και στη συνέχεια το χάνει, ρίχνοντάς το στη θυρίδα.
Δώστε μου αυτή τη θεωρία, που ποτέ δεν έχει εκφραστεί στις ταινίες Mission: Impossible, αλλά φαίνεται αρκετά προφανής. Αυτή η αποστολή ήταν όπου ο Έθαν Χαντ έμαθε πόσο σημαντική είναι η δύναμη των χεριών. Από εκεί και πέρα, το έκανε προτεραιότητα να γυμνάζεται και να αναπτύσσει τη λαβή του. Σίγουρα, ποτέ δεν μιλά γι’ αυτό — αλλά δεν του αρέσει να μιλάει και για άλλες τραυματικές εμπειρίες ή πεποιθήσεις. Όπως υποθέτουμε ότι τα κίνητρά του για να εργάζεται μόνος του στις αποστολές του προέρχονται από την πρώτη χαμένη ομάδα, ή ότι τα κίνητρά του για να μην εμπιστεύεται την κυβέρνηση προέρχονται από την πρώτη αναζήτηση μυστικού πράκτορα, νομίζω ότι τα κίνητρά του για την εμμονή με τη δύναμη της λαβής προέρχονται από το γεγονός ότι ο Κρίγκερ σχεδόν τα χάλασε στην επιχείρηση του Λάνγκλεϊ επειδή δεν μπορούσε να κρατήσει ένα μαχαίρι.
Ποια είναι η απόδειξή μου; Χαίρομαι που ρωτάτε. Ο Έθαν περνά τον χρόνο της ταινίας Mission: Impossible αρκετά απασχολημένος, πλοηγούμενος σε όλες τις διπλές προδοσίες και παγίδες. Αλλά τι τον βλέπουμε να κάνει στην αρχή του Mission: Impossible II, όταν τελικά έχει μια σπάνια στιγμή ελεύθερου χρόνου;
Κρέμεται από βράχο. Συγκεκριμένα, κρέμεται επικίνδυνα πάνω από την πρώτη σε μια σειρά από δυνητικά θανατηφόρες πτώσεις, εξαρτώμενος μόνο από το πόσο δυνατά είναι τα χέρια του. Έμαθε ένα μάθημα στο M:I, και δεν έχει σταματήσει να γυμνάζει τα χέρια του από τότε.
Μέχρι την εποχή του Final Reckoning, έχει χαλαρώσει την αντίστασή του στη σύνδεση λίγο, τουλάχιστον αρκετά για να έχει δημιουργήσει μια νέα ομάδα στην οποία μπορεί να βασιστεί. Έχει χαλαρώσει την απροθυμία του να βάλει μια νέα ομάδα σε κίνδυνο, γιατί ακόμα και αυτός δεν μπορεί να είναι παντού στον κόσμο ταυτόχρονα. Αλλά σίγουρα δεν έχει χαλαρώσει την αφοσίωσή του στο να κρατάει τα πράγματα πολύ σφιχτά. Μετά από όλα, έχει σχεδόν ολόκληρο τον κόσμο στα χέρια του.
[ Πηγή: Polygon ]