Αναπάντεχη επιστροφή του Oblivion
Σαν μέλος της Mythic Dawn που βγαίνει από μυστικό δωμάτιο για να μαχαιρώσει τον αυτοκράτορα, μια remaster έκδοση του The Elder Scrolls IV: Oblivion εμφανίστηκε ξαφνικά, και είναι ένα μαχαίρι στο οποίο θα πέσω με χαρά. Ως ένα από τα αγαπημένα μου RPG, δεν είναι έκπληξη που έχω ήδη αφιερώσει μια ολόκληρη μέρα στο παιχνίδι: Έχω κλείσει μια δωδεκάδα πύλες Oblivion ως ήρωας του Kvatch, έχω κάνει Faustian συμφωνίες με διάφορους Daedric θεούς, πάλεψα για να γίνω πρωταθλητής της αρένας στην Αυτοκρατορική Πόλη, και είμαι σε καλό δρόμο για να ολοκληρώσω μερικές από τις αποστολές των φατριών – και μέχρι στιγμής είμαι αρκετά εντυπωσιασμένος από τις σημαντικές αναβαθμίσεις αυτής της νέας έκδοσης. Πρόσφατα επαναεπισκέφτηκα το αρχικό Oblivion, οπότε με τις αδυναμίες του πολύ καθαρές στο μυαλό μου, η βελτιωμένη διεπαφή, οι αναθεωρημένες φωνές και κυρίως η γραφική αναβάθμιση έχουν κάνει αυτό το σχεδόν 20 ετών κλασικό παιχνίδι πολύ πιο ευχάριστο. Παρ’ όλα αυτά, έχω παρατηρήσει και μια απογοητευτικά αναγνωρίσιμη ποσότητα προβλημάτων, όπως περίεργες κινήσεις όταν ανεβαίνω σε άλογο, σπασμένες αποστολές και κανονικές καθυστερήσεις στο framerate. Αλλά ως κάποιος που είναι αρκετά ανθεκτικός στη γοητεία της νοσταλγίας, εξακολουθώ να περνάω υπέροχα επιστρέφοντας σε αυτή την αξιολάτρευτα παράξενη περιπέτεια ανοιχτού κόσμου.
Γραφική αναβάθμιση
Προφανώς, η γραφική αναβάθμιση είναι η μεγαλύτερη βελτίωση του Oblivion Remastered. Αν και τα γραφικά δεν πλησιάζουν τα σημερινά πρότυπα, η σύγκριση με την έκδοση του 2006 είναι εντυπωσιακή. Ολόκληρος ο χάρτης είναι καθαρός, με απόσταση θέασης που θα μπορούσε να ονειρευτεί ο έφηβος εαυτός μου. Ο φωτισμός, οι σκιές και η συγχρονισμένη κίνηση των χειλιών των χαρακτήρων έχουν ανανεωθεί τόσο πολύ που είναι σχεδόν σοκαριστικό. Ωστόσο, άλλα στοιχεία δεν έχουν αναβαθμιστεί, όπως τα πρόσωπα των NPCs, που είναι σχεδόν καθολικά άσχημα και καρτουνίστικα, με περίπου 40% πιθανότητα να είναι στραβομάτικα. (Αλλά, ειλικρινά, η φρίκη από τα πρόσωπα των χαρακτήρων μπορεί να είναι μέρος της αυθεντικής εμπειρίας του Oblivion.) Έτσι, όχι κάθε Nord και mudcrab είναι τόσο όμορφος όσο οι χαρακτήρες σε ένα τυπικό παιχνίδι μεγάλου προϋπολογισμού το 2025, αλλά η αναβάθμιση είναι σημαντική. Είναι μια από αυτές τις καταστάσεις όπου θυμάμαι τα πράγματα να φαίνονται ακριβώς έτσι το 2006, αν και φαινόταν πολύ χειρότερα, κάτι που δείχνει ότι το πνεύμα και το στυλ του πρωτότυπου έχουν διατηρηθεί.
Νέα χαρακτηριστικά
Η προσθήκη του sprinting έχει κάνει το παιχνίδι πολύ λιγότερο κουραστικό. Ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο που επηρεάζει την εμπειρία στο Oblivion Remastered είναι το κουμπί sprint. Αν δεν έχετε παίξει Oblivion εδώ και πάνω από μια δεκαετία, ναι, δεν υπήρχε sprinting – τρελό, το ξέρω – και αν δεν το έχετε παίξει ποτέ, απλώς κατανοήστε ότι δεν θα γνωρίσετε ποτέ πραγματικά αυτό το δώρο από τον Akatosh. Δεν με ενοχλεί που χάνω αντοχή όταν τρέχω (κάτι που με ενοχλεί σε RPGs όπου τρέχεις συνεχώς). Αξίζει τον κόπο, ακόμα κι αν έχει την παράξενη παρενέργεια να κάνει τον χάρτη να φαίνεται μικρότερος, ειδικά οι πόλεις και οι μπουντρούμια που τώρα μπορούν να εξερευνηθούν πλήρως σε περίπου μισό χρόνο. Αυτή η αλλαγή με έχει κάνει να ενδιαφέρομαι περισσότερο για την επένδυση σε δεξιότητες και μαγικά buffs που αυξάνουν την αντοχή μου, καθώς τώρα χρησιμοποιώ αυτή τη μέτρηση σχεδόν για τα πάντα. Αλλά παρά την επιπλέον προσοχή που απαιτεί, η γρήγορη κίνηση σε περιοχές που γνωρίζω καλά καθιστά την εμπειρία πολύ λιγότερο κουραστική.
Υπάρχουν επίσης πολλές σημαντικές αλλαγές στη διεπαφή, τις δεξιότητες και το σύστημα επιπέδων, καθώς και ένα εντελώς νέο χαρακτηριστικό που ονομάζεται Character Origins, το οποίο φαίνεται να τροποποιεί περαιτέρω τα αρχικά στατιστικά. Η διεπαφή έχει εκσυγχρονιστεί με τις σημερινές σχεδιαστικές ευαισθησίες, οπότε υπάρχουν πολλές εκτιμημένες προσθήκες που μπορεί να μην παρατηρήσετε καν. Η πυξίδα έχει μετακινηθεί στην κορυφή της οθόνης και παρέχει πολύ περισσότερες πληροφορίες; οι μετρητές υγείας, μαγικής και αντοχής είναι τώρα διασκορπισμένοι στην οθόνη αντί να είναι συγκεντρωμένοι σε μια γωνία; και τα μενού είναι τοποθετημένα πιο διαισθητικά, ώστε να μπορείτε να εναλλάσσεστε μεταξύ των ξορκιών και των στατιστικών του χαρακτήρα σας πολύ πιο γρήγορα. Ορισμένα στοιχεία εξακολουθούν να φαίνονται παλιομοδίτικα – όπως το ημερολόγιο αποστολών που εμφανίζεται στη μέση της οθόνης κάθε φορά που φτάνετε σε ένα νέο ορόσημο, διακόπτοντας ά awkwardly ό,τι κάνατε – αλλά οι περισσότερες από αυτές τις ενοχλήσεις δεν με έχουν ενοχλήσει πολύ μέχρι στιγμής. Πρέπει επίσης να περάσω περισσότερο χρόνο με το τροποποιημένο σύστημα επιπέδων και τις δεξιότητες για να καταλάβω αν αυτές οι αλλαγές ήταν προς το καλύτερο ή το χειρότερο.
Απογοητευτικά σφάλματα
Αν και η Virtuous Games ανέλαβε αυτή τη remaster έκδοση, παραμένει ένα παιχνίδι της Bethesda, και αυτό συνεπάγεται πολλά σφάλματα. Έχω ήδη δει περίεργα πράγματα, όπως μια φορά που μια πύλη Oblivion εξαφανίστηκε μπροστά στα μάτια μου, ή πώς ένας NPC απομακρύνθηκε και δεν μου επέτρεψε να του μιλήσω, ακόμα κι όταν ο στόχος της αποστολής μου έλεγε ότι έπρεπε (αν και κατάφερα να προχωρήσω στην αποστολή παρά την ενημέρωση του ημερολογίου, αλλιώς θα ήμουν πιο θυμωμένος γι’ αυτό). Υπάρχουν επίσης απλά και καθαρά προβλήματα απόδοσης που έχω παρατηρήσει παίζοντας στο Xbox Series X, όπως το να χάνω καρέ για ένα ή δύο δευτερόλεπτα κάθε φορά που ενεργοποιείται η αυτόματη αποθήκευση ή αν παλεύω με πάρα πολλούς βρώμικους, ποντικοειδείς scamps στο Kvatch. Μέχρι στιγμής, τα περισσότερα από αυτά είναι οι συνήθεις αταξίες που γενικά δεν χαλάνε την εμπειρία μου, αλλά είναι σίγουρα απογοητευτικό να βλέπω ότι δύο δεκαετίες δεν ήταν αρκετές για να διορθωθεί αυτός ο προβληματικός φανταστικός κόσμος.
Αυτά είναι όλα για τώρα, αλλά ελπίζω να έχω μια πλήρη ανασκόπηση σύντομα. Πρώτα θέλω να ολοκληρώσω την κύρια αποστολή, να επισκεφτώ τα Shivering Isles και ίσως να κάνω μια επιδρομή σε όλη την Cyrodil απλώς για να ακούσω τους αυτοκρατορικούς φρουρούς να μου δίνουν το μονόλογό τους για τη σύλληψη μερικές εκατοντάδες φορές ακόμα. Εντάξει. Αυτό είναι. Πρέπει να πάω να κολλήσω με βαμπιρισμό ή κάτι τέτοιο τώρα. Αντίο.