Δοκιμάζοντας το Ambrosia Sky
Είναι δύσκολο να περιγράψεις ένα παιχνίδι από μια ομάδα που προσπαθεί να κάνει κάτι διαφορετικό, αλλά θα προσπαθήσω μετά από λίγο χρόνο παιχνιδιού με το εντυπωσιακό Ambrosia Sky από το Summer Game Fest 2025.
Το επερχόμενο sci-fi παιχνίδι από την Soft Rains, μια νέα ομάδα που αποτελείται από έμπειρους προγραμματιστές που εργάστηκαν σε Skyrim, Fallout 4, A Mortician’s Tale και Valorant, έχει μια γυναικεία πρωταγωνίστρια σε διαστημική στολή που επιστρέφει στον πλανήτη όπου μεγάλωσε, τώρα γεμάτο από εχθρική εξωγήινη ζωή (ναι, όπως η Samus που επιστρέφει στη Zebes). Όμως, όπως φαίνεται από το πρώτο τρέιλερ του παιχνιδιού που παρουσιάστηκε στο PC Gaming Show την Κυριακή το απόγευμα, το μπλάστερ της δεν είναι τόσο όπλο όσο ένα πιστόλι νερού, και το Ambrosia Sky δεν είναι τόσο για μάχες όσο για καθαρισμό με πίεση νερού. Αυτή η εξωγήινη ζωή, που είναι στην πραγματικότητα μια μυστηριώδης μυκητιακή ανάπτυξη, είναι ευαίσθητη στο νερό.
Ανακοίνωση του Ambrosia Sky από την Soft Rains
Αν αυτό ακούγεται ευχάριστο, σημειώστε ότι το Ambrosia Sky περιλαμβάνει επίσης την εκτέλεση κηδειών για τα σώματα των ανθρώπων που γνώριζε η ηρωίδα μας, αποκαλύπτοντας πώς ήταν οι ζωές τους μέσω περιβαλλοντικής αφήγησης. Παρόλο που έπαιξα μόνο για λίγο στο Summer Game Fest, είμαι πολύ ενθουσιασμένος για αυτή την πιθανώς συγκινητική αποστολή.
“Με αυτό το παιχνίδι… πολλοί από τους παράγοντες του περιβάλλοντος το καθόρισαν,” εξήγησε ο διευθυντής της Soft Rains, Joel Burgess, αφού ολοκλήρωσα τη δοκιμή. “Δεν είναι το είδος του παιχνιδιού που ξεκίνησε από ένα άτομο. Ακόμα και στα πρώτα στάδια, ήμασταν αρκετοί [στη Soft Rains], οπότε σκεφτήκαμε, ‘Τι αγαπάμε να παίζουμε; Τι αγαπάμε να δημιουργούμε; Τι έχουμε κάνει στο παρελθόν; Και πώς μπορούμε να τα συνδυάσουμε σε κάτι που μόνο αυτή η ομάδα θα μπορούσε να φτιάξει;’ Ακόμα και όταν ήταν η πιο μικρή εκδοχή αυτού, ξέραμε ότι είμαστε πραγματικά σε σύγχρονο sci-fi — πιο σύγχρονο από νοσταλγικό. Πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας που να μιλάει για τις ανησυχίες του σήμερα, και όχι μια ερωτική επιστολή σε κάποιο cyberpunk μυθιστόρημα 30 χρόνια πριν;”
Ο Burgess δεν είναι ξένος στη δημιουργία παιχνιδιών που είναι εξελίξεις σε ό,τι υπήρξε πριν, έχοντας εργαστεί προηγουμένως στην Bethesda. Η πραγματική πρόκληση είναι να δημιουργήσεις κάτι που να φαίνεται πραγματικά νέο. Στην περίπτωση του Ambrosia Sky, αυτό σήμαινε να ζωγραφίσεις μια εικόνα ενός sci-fi μέλλοντος που να είναι ριζωμένο σε ανθρώπινα συναισθήματα και συνδέσεις — ενώ ταυτόχρονα να είναι ένα ικανοποιητικό παιχνίδι καθαρισμού που είναι ευχάριστο να παίζεις.
Από όσα έπαιξα, η εμπειρία του καθαρισμού στο Ambrosia Sky είναι εξίσου ικανοποιητική όσο κάθε καλό παιχνίδι καθαρισμού θα έπρεπε να είναι. Το να ρίχνεις νερό σε έναν διαστημικό σταθμό γεμάτο μύκητες και να βλέπεις να λιώνει είναι ανταποδοτικό. Επίσης, για τους σκοπούς της δοκιμής που έπαιξα, ο Burgess και οι συνάδελφοί του μου επέτρεψαν να ξεκλειδώσω μερικές ικανότητες που δεν θα είναι διαθέσιμες στην αρχή του παιχνιδιού; το πιστόλι νερού μου απέκτησε δύο νέες ρυθμίσεις, μία που μπορούσε να ρίξει φλόγες και άλλη που έριχνε ένα υλικό που ήταν αγώγιμο για ηλεκτρισμό (χρήσιμο για τη δημιουργία αλυσίδων για να ενεργοποιήσεις ηλεκτρικές πόρτες που χρειάζονταν ξεκλείδωμα). Επίσης, είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω μια ρύθμιση μηδενικής βαρύτητας, επιτρέποντάς μου να αιωρούμαι γύρω από το επίπεδο και να πυροβολώ μύκητες από όλες τις γωνίες; αυτό ήταν πολύ διασκεδαστικό, και ακόμα και ως κάποιος που εύκολα ναυτία σε παιχνίδια, δεν το βίωσα καθόλου και ένιωθα απόλυτα υπό έλεγχο της Dalia και της ταχύτητας κίνησής της.
Αλλά, πάλι, μπορώ να πω ότι υπάρχει περισσότερα από το να ξεκλειδώνεις πόρτες με ικανότητες τύπου Metroid ή απλά να καθαρίζεις μύκητες από τους τοίχους. Με μια υπέροχη μουσική υπόκρουση που προωθείται από συνθετικά στοιχεία, ανακάλυψα ένα από τα σώματα των πρώην φίλων της Dalia; διάβασα το τελευταίο του μήνυμα και εκτέλεσα μια στοιχειωτική κηδεία. Ο Burgess μου είπε ότι η τελική έκδοση του παιχνιδιού θα περιλαμβάνει και φωνητική υποκριτική, αλλά ακόμα και χωρίς αυτήν, ένιωσα συγκινημένος.
Η μουσική παίζει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του συναισθηματικού τόνου. Σύμφωνα με τον Burgess, ο συνθέτης του παιχνιδιού, Greg Harrison, σκέφτηκε τα είδη οργάνων που θα μπορούσε να χρησιμοποιεί αυτή η μελλοντική διαγαλαξιακή κοινωνία και τα ενσωμάτωσε στη δουλειά του στο παιχνίδι.
“Ένα πράγμα που καταλάβαμε πολύ νωρίς ήταν ότι, ανεξάρτητα από το μέρος του κόσμου από το οποίο προέρχεσαι, υπάρχει ένα πολιτισμικό όργανο που πάντα εμφανίζεται, το οποίο είναι η άρπα του σαγονιού,” είπε ο Burgess. “Είμαι Αμερικανός από καταγωγή. Και για μένα, συνδέω πολύ έντονα την άρπα του σαγονιού με τον Νότο. Αλλά ένα μέλος της ομάδας μας που γεννήθηκε στο Βιετνάμ λέει, ‘Όχι, η άρπα του σαγονιού είναι βιετναμέζικο όργανο.’ Και υπάρχει ένα διαφορετικό εδώ, και ένα διαφορετικό εκεί, αλλά — κάθε πολιτισμός έχει μια άρπα του σαγονιού. Έτσι, ένα από τα μεγάλα όργανα είναι οι άρπες του σαγονιού. [Ο Greg Harrison] πήγε και αγόρασε άρπες του σαγονιού διαφόρων μεγεθών και ανοιγμάτων. Όλη αυτή η οικοδόμηση κόσμου ενσωματώνεται σε κάθε λεπτομέρεια.”
Όταν ρωτήθηκε για τις επιρροές του παιχνιδιού, ο Burgess ανέφερε αρκετές λογοτεχνικές πηγές — τα βιβλία Southern Reach του Jeff VanderMeer, αλλά και το έργο των Andy Weir και Becky Chambers. (Η διευθύντρια αφήγησης του παιχνιδιού, Kaitlin Tremblay, είναι επίσης μυθιστοριογράφος.) Ωστόσο, προειδοποίησε ότι ακόμη και αυτές οι επιρροές δεν είναι απολύτως συμφωνημένες εσωτερικά, καθώς η ομάδα επικεντρώνεται πραγματικά στο να δημιουργήσει κάτι εντελώς νέο και να προχωρήσει πέρα από καλά γνωστά κείμενα και ιστορίες.
“Συχνά ξεπερνάμε τους εαυτούς μας,” εξήγησε ο Burgess, “γιατί δεν θέλουμε — τόσο πολύ δεν θέλουμε να πούμε, ‘Αυτό είναι μια τιμή σε αυτό το πράγμα,’ ή ‘Είναι πνευματικός διάδοχος αυτού του πράγματος που κυκλοφορήσαμε στο παρελθόν.’ Θέλουμε τόσο πολύ να είμαστε πρωτότυποι.” Έτσι, η εστίαση της ομάδας στην απόρριψη της νοσταλγίας, την οποία ο Burgess τόνισε ότι “δεν προορίζεται να είναι υποτιμητική. Απλώς, υπάρχει πολύ από αυτό. Υπάρχει πολύ από αυτό.”
Όσον αφορά το αν το Ambrosia Sky θα πετύχει στην αποστολή του να είναι κάτι εντελώς νέο, ο χρόνος θα δείξει — και δεν είναι απολύτως σαφές πόσος χρόνος, καθώς ο Burgess αρνήθηκε να μοιραστεί λεπτομέρειες για το χρονοδιάγραμμα κυκλοφορίας. Όσο και αν χρειαστεί για να ολοκληρωθεί, πάντως, θα παρακολουθώ το έργο και θα προσπαθώ να περιγράψω τις μεγάλες του κινήσεις.