Η εμπειρία των 30 ωρών ως εισαγωγή
Ένιωσα πως το να παίζω 30 ώρες story mode ήταν στην ουσία το εισαγωγικό στάδιο: Πολλά RPGs και JRPGs τελειώνουν ακριβώς όταν το σύστημα μάχης γίνεται πραγματικά ενδιαφέρον, όπως αναφέρει ο δημιουργός του Vampire Survivors, και εκεί είναι που η roguelike φόρμουλα ξεχωρίζει.
Συζήτηση με τον Luca Galante για τα roguelikes
Δεν γίνεται να συναντήσεις τον Luca Galante, τον ίδιο τον Mr. Vampire Survivors, χωρίς να αναφερθείς στα roguelikes. Όταν συζήτησα μαζί του για το εκδοτικό του εγχείρημα, Poncle Presents, δεν μπορούσα να μην τον ρωτήσω για την αλματώδη άνοδο των roguelikes που κάθε χρόνο γίνεται όλο και πιο έντονη. Ο Galante, που ευθύνεται για το κύμα των Survivors-likes, είναι ενθουσιασμένος βλέποντας το είδος αυτό, με τα συστήματα και τους μηχανισμούς του, να επηρεάζει όλο και περισσότερα παιχνίδια.
Η εξάπλωση των roguelike στοιχείων
Ο ίδιος δηλώνει πως χαίρεται ιδιαίτερα που τα roguelike στοιχεία γίνονται δημοφιλή και θα ήθελε να τα δει να εφαρμόζονται και σε πιο παραδοσιακά παιχνίδια, ακόμα και σε AAA τίτλους. Παραδείγματα είναι τα God of War: Ragnarok με το roguelike mode του, The Last of Us 2, Destiny 2 που δοκιμάζει νέα modes κάθε λίγους μήνες, Elden Ring Nightreign που ουσιαστικά λειτουργεί ως roguelike, και το Donkey Kong Bananza με το νέο του DLC. Τα roguelikes κυριαρχούν κυρίως στον χώρο των indie, όπου κάθε χρόνο εμφανίζονται μερικά από τα καλύτερα παιχνίδια, αλλά το είδος έχει απήχηση σε όλα τα επίπεδα της βιομηχανίας.
Η εμπειρία του Galante με τα RPGs
Ο Galante συνεχίζει λέγοντας πως ως λάτρης των RPGs και JRPGs, έχει παρατηρήσει ότι σε αρκετά μεγάλα AAA RPGs των τελευταίων ετών, η διασκέδαση στη μάχη ξεκινάει πραγματικά μόνο προς το τέλος. Ένιωσε πως οι 30 ώρες story mode λειτουργούσαν ως εκτεταμένο tutorial. Όταν τελικά άρχισε να απολαμβάνει τις διάφορες δεξιότητες και ικανότητες, το παιχνίδι τελείωνε απότομα. Εκείνη τη στιγμή, έχοντας γνωρίσει τους χαρακτήρες, μάθει τους μηχανισμούς και αποκτήσει αντικείμενα, ένιωθε πλέον έμπειρος. Για εκείνον, αυτό είναι το ιδανικό σημείο για να παίξει το παιχνίδι με roguelike προσέγγιση.
Η αξία της πρόκλησης και της διασκέδασης
Σε αυτό το στάδιο, μπορεί να δεχτεί πραγματικές προκλήσεις και να παίξει επειδή απολαμβάνει το gameplay και το κατανοεί πλήρως. Το γεγονός ότι πολλά roguelikes προσφέρουν αυτούς τους μηχανισμούς από την αρχή, του φαίνεται εξαιρετικό. Αυτό αναζητά ακόμα και στα μεγάλα παιχνίδια.
Προσωπικές σκέψεις για τη δομή των παιχνιδιών
Έχω σκεφτεί παρόμοια πράγματα παίζοντας μερικά από τα καλύτερα παιχνίδια του 2025 μέχρι τώρα. Μου έρχονται στο μυαλό τα γαλλικά JRPG Clair Obscur: Expedition 33 και το 2D Metroidvania Hollow Knight: Silksong.
Και τα δύο είναι εξαιρετικά, αλλά κάποιες δυνατότητες εμφανίζονται αργά και θα ήθελα να τις είχα νωρίτερα. Το ίδιο συνέβη και με το Ghost of Tsushima πριν χρόνια. Βρίσκομαι ανάμεσα στην ουσιαστική πρόοδο και την άμεση διασκέδαση. Ήθελα να ασχοληθώ περισσότερο, αλλά όταν ένιωθα ότι τα είχα κατακτήσει, το παιχνίδι τελείωνε ή πλησίαζε στο τέλος, χωρίς να θέλω να ξεκινήσω New Game+.
Η επαναληψιμότητα ως πλεονέκτημα των roguelikes
Η επαναληψιμότητα που προσφέρει ο κύκλος των roguelikes δίνει στους παίκτες τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν τις ικανότητές τους χωρίς να ξεκινούν από την αρχή ή να ανησυχούν αν έχουν αρκετό χρόνο για να απολαύσουν το παιχνίδι. Συμφωνώ με τον Galante, ως λάτρης των roguelikes.
Οι τάσεις στα παιχνίδια και η προσωπική άποψη
Ο Galante προσθέτει πως οι τάσεις στα παιχνίδια έρχονται και φεύγουν. Ίσως κάποια στιγμή να βαρεθούμε την τυχαιότητα των roguelikes και να επιστρέψουμε σε πιο απλά, γραμμικά action games, όπως αυτά της εποχής του PlayStation 2, κάτι που μερικές φορές του λείπει. Παρ’ όλα αυτά, δηλώνει πολύ ικανοποιημένος, καθώς αυτά τα παιχνίδια προσφέρουν διασκέδαση με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και θεωρεί πως είναι σχεδόν ο ιδανικός τρόπος να παίζει κανείς. Ως δημιουργός του Vampire Survivors, θεωρεί πως αυτή είναι η φυσική εξέλιξη των παιχνιδιών.