Κλασικά τέρατα και ανατροπή προσδοκιών
Το κεφάλαιο με τα τέρατα ξεκινά με το πιο κλασικό πλάσμα: έναν goblin. Τα στατιστικά του δεν έχουν κάτι αξιοσημείωτο (το MÖRK BORG είναι πολύ απλοποιημένο στους κανόνες, ειδικά για τα τέρατα), όμως το σύντομο υπόβαθρο του με σόκαρε τόσο, που άλλαξε για πάντα τον τρόπο που βλέπω τα τέρατα χαμηλού επιπέδου στα TTRPGs, όπως το Dungeons & Dragons. Στο MÖRK BORG, οι goblins είναι στην πραγματικότητα άνθρωποι, καταραμένοι να αποκτήσουν αποκρουστική μορφή, ενώ το μυαλό τους σταδιακά τρελαίνεται παρακολουθώντας αυτή την παρακμή. Το πώς εξαπλώνεται η κατάρα είναι το πραγματικά μοχθηρό στοιχείο. Αν οι παίκτες δεχτούν επίθεση από ομάδα goblins, που συνήθως παραμονεύουν στα σκοτεινά βάθη του δάσους Sarkash, τότε η κατάρα μεταδίδεται αυτόματα στους χαρακτήρες. Δεν χρειάζεται να χτυπηθούν ή να τραυματιστούν, ούτε να ρίξουν ζαριά για να σωθούν. Απλώς την παθαίνουν, και σε D6 μέρες, οι χαρακτήρες θα μεταμορφωθούν σε goblins. Ο μόνος τρόπος να σταματήσει αυτό είναι να σκοτώσουν το τέρας που μετέφερε αρχικά την κατάρα.
Περιορισμοί επιλογών τεράτων στο D&D
Ένα από τα μεγαλύτερα παράπονά μου με το D&D είναι ότι, ως Dungeon Master, το επίπεδο των χαρακτήρων περιορίζει τις επιλογές τεράτων που μπορείς να χρησιμοποιήσεις. Για παράδειγμα, αν σου αρέσει το Grell, ένα τερατούργημα που μοιάζει με μεγάλο αιωρούμενο εγκέφαλο με ράμφος και αγκαθωτά πλοκάμια, το οποίο κινείται κοντά στο ταβάνι σκοτεινών σπηλαίων, επιτίθεται στα θύματά του, τα παραλύει και τα σέρνει μακριά. Μου θυμίζει το πιο τρομακτικό Pokémon όλων των εποχών, το Drifloon, που, σύμφωνα με την Pokédex καταχώρησή του, “τραβάει τα χέρια των παιδιών για να τα απαγάγει.” Ωστόσο, το Grell έχει challenge rating 3⇾, που σημαίνει ότι, εκτός αν ρίξεις μια ολόκληρη αγέλη στους παίκτες, χάνει γρήγορα τον απαραίτητο τρόμο που, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να έχει κάθε συνάντηση με τέρας.
Ενίσχυση αδύναμων τεράτων και προετοιμασία
Πριν βιαστείτε να σχολιάσετε, γνωρίζω ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να κάνεις τα τέρατα χαμηλού επιπέδου πιο επικίνδυνα στο D&D. Η προετοιμασία είναι βασικό κομμάτι της δουλειάς του DM, και μπορείς να βρεις εξαιρετικές στρατηγικές για τέρατα συμβουλευόμενος πηγές όπως το The Monsters Know What They’re Doing (τόσο το blog όσο και το βιβλίο). Έξυπνη χρήση του περιβάλλοντος, των ικανοτήτων και του αιφνιδιασμού μπορεί να κάνει ακόμα και τα αδύναμα τέρατα να ξεχωρίσουν. Φυσικά, υπάρχουν και πολλοί οδηγοί για το πώς να ενισχύσεις τα στατιστικά ενός τέρατος. Όμως, όλα αυτά απαιτούν επιπλέον δουλειά από τον DM. Δεν έχω αντίρρηση σε αυτό, αλλά από άποψη σχεδιασμού παιχνιδιού, το MÖRK BORG μου έδειξε μια πραγματικά έξυπνη προσέγγιση που θα μπορούσε να εφαρμοστεί και στο D&D, χωρίς να γίνει το παιχνίδι υπερβολικά σκοτεινό.
Η κατάρα ως εργαλείο απειλής
Το να δίνεις σε αδύναμα τέρατα τη δυνατότητα να μεταδίδουν κατάρα είναι επίσης ένας καλός τρόπος να τα κάνεις επικίνδυνα, ακόμα κι αν δεν είναι τόσο ακραίο όσο στο MÖRK BORG. Μου αρέσει η ιδέα οι παίκτες να σκοτώνουν αμέριμνα ένα αδύναμο πλάσμα και να συνειδητοποιούν σταδιακά τις επόμενες μέρες ότι κάτι δεν πάει καλά. Ωστόσο, αυτή η προσέγγιση ακυρώνεται στο D&D λόγω του ξορκιού Remove Curse επιπέδου 3, που αφαιρεί όλες τις κατάρες από το άτομο που αγγίζεται, χωρίς ζαριές ή υλικά κόστη. (Προσωπικά, θα άλλαζα το ξόρκι ώστε να απαιτεί υλικά αξίας τουλάχιστον 1.000 χρυσού.)
Η φιλοσοφία των indie TTRPGs και το παράδειγμα του MÖRK BORG
Συνολικά, τα ανεξάρτητα TTRPGs της Old School Renaissance, όπως το MÖRK BORG, κάνουν κάθε τέρας επικίνδυνο απλώς κάνοντας τους χαρακτήρες των παικτών πολύ πιο αδύναμους. Σε ένα επικό φανταστικό παιχνίδι όπως το D&D αυτό δεν είναι εφικτό ούτε ενθαρρύνεται, οπότε οι DMs πρέπει να βρουν άλλους τρόπους ώστε κάθε συνάντηση με τέρας να είναι, αν όχι τρομακτική, τουλάχιστον αξέχαστη.
Σχεδιασμός παιχνιδιού και ατμόσφαιρα
Η μελέτη τακτικών και η βελτίωση των στατιστικών είναι μια λύση, αλλά προσωπικά προτιμώ την προσέγγιση του MÖRK BORG με τους goblins. Χρησιμοποιεί το υπόβαθρο για να ενισχύσει το gameplay και να κρατήσει τους παίκτες σε εγρήγορση, κάτι που ελπίζω να πετύχω και στα δικά μου D&D παιχνίδια. Κάθε τέρας πρέπει να αποτελεί απειλή, ανεξάρτητα από το challenge rating του.
[ Πηγή: Polygon ]