Παράξενη Αρχή σε Ένα Τρομακτικό Κτίριο
Είμαι δεμένος σε μια περιστρεφόμενη καρέκλα γραφείου με ένα χρονόμετρο που μετράει αντίστροφα, μέσα σε ένα τεράστιο και τρομακτικό κτίριο. Μια πάπια με κοροϊδεύει. Το γραφείο φαίνεται άδειο, εκτός από ένα κοριτσάκι με χαμόγελο που φωνάζει «ξυπνήστε, κύριε!» σε μια γλώσσα που θυμίζει ερασιτεχνικά Simmish, και αμέσως εξαφανίζεται στη γωνία. Το κτίριο αποτελείται από θολά διαμερίσματα με γυάλινους τοίχους και φωτισμένες προσόψεις με γράμματα kanji, τοποθετημένα κατά μήκος ενός κεντρικού διαδρόμου. Νομίζω ότι βρίσκομαι στον ένατο όροφο.
Ατμόσφαιρα Μεταβατικότητας και Μοναξιάς
Όλα μοιάζουν, αν μπορώ να το πω, κάπως μεταβατικά. Οι τοίχοι και τα γραφεία έχουν υφή στάχτης. Οι φθορίζουσες λάμπες στην οροφή σβήνουν σταδιακά και χάνονται στο σκοτεινό εσωτερικό καθρεφτισμένων εσοχών στα άκρα του διαδρόμου. Υπάρχουν έντονες κόκκινες λάμπες εδώ κι εκεί που ίσως δείχνουν την καλύτερη διαδρομή προς την έξοδο, και αυτό που νομίζω ότι είναι απενεργοποιημένοι ανελκυστήρες με ανοιχτές πόρτες.
Περιορισμένη Κινητικότητα και Ένταση
Ίσως να μην ένιωθα τόσο άβολα αν μπορούσα να κινηθώ πιο ελεύθερα. Όπως ανέφερα, είμαι κολλημένος σε μια καρέκλα. Για να μετακινηθώ, πρέπει να κουνάω το σώμα μου με τα πλήκτρα WASD, ενώ κοιτάζω γύρω με το ποντίκι. Δεν έχω βρεθεί ποτέ δεμένος σε καρέκλα γραφείου στην πραγματική ζωή, προς έκπληξή μου, αλλά το Chairbound αποδίδει πολύ ρεαλιστικά αυτή την εμπειρία, αφού η μετακίνηση είναι εξαιρετικά εκνευριστική. Επιπλέον, υπάρχει το LED χρονόμετρο δεμένο στο στήθος μου, με αντίστροφη μέτρηση δέκα λεπτών, στραμμένο προς τα πάνω για να το βλέπω. Αυτό προσθέτει μια αίσθηση επείγοντος.
Προσπάθειες Απόδρασης και Η Πάπια
Έχω προσπαθήσει να ολοκληρώσω το Chairbound τέσσερις φορές μέχρι τώρα. Κάθε φορά ξεκινάω σέρνοντας τον εαυτό μου στον κεντρικό διάδρομο, κυνηγώντας το παράξενο κοριτσάκι. Πάντα υπάρχει μια τσιριχτή λαστιχένια πάπια σε ένα γραφείο κοντά. Αν δεν με πειράζει να χάσω μερικά δευτερόλεπτα, μπορώ να πλησιάσω και να την πιάσω με το αριστερό ή το δεξί χέρι. Μπορώ να τη ζουλήξω, προσθέτοντας μια κωμική νότα στη δύσκολη κατάστασή μου. Ίσως η πάπια να έχει κάποιον σημαντικότερο ρόλο σε αυτή την ιστορία, ή ίσως οι δημιουργοί/αιχμαλωτιστές μου την έβαλαν εκεί για να με μπερδέψουν. Υποψιάζομαι έντονα ότι η πάπια είναι δοκιμασία χαρακτήρα.
Εμπόδια και Προβληματισμοί
Αφού αποφασίσω αν θα πάρω την πάπια, πρέπει να ανησυχώ για το πώς θα κατέβω τις σκάλες στο τέλος του διαδρόμου. Μπορεί να υπάρχουν κι άλλα αντικείμενα σε άλλα δωμάτια, ίσως και ένα καλά κρυμμένο ψαλίδι, αλλά όταν έχεις χρονόμετρο στο στήθος, δύσκολα σκέφτεσαι συλλεκτικά αντικείμενα.
Δυσκολίες στις Σκάλες
Κάθε σκάλα έχει μια ράμπα που φαίνεται βολική, αλλά πάντα με ανατρέπει όταν φτάνω στο τέλος της, και αν αναποδογυρίσεις στο Chairbound, το παιχνίδι τελειώνει. Την πρώτη φορά που συνέβη, προσπάθησα να συρθώ προς την επόμενη σκάλα, ελπίζοντας να καταφέρω να γυρίσω σωστά, αλλά είναι αδύνατο να πάρεις φόρα όταν είσαι ξαπλωμένος. Σκέφτηκα να περιμένω να τελειώσει ο χρόνος, αλλά τελικά πάτησα το κουμπί επανεκκίνησης.
Ανακαλύψεις και Ελπίδα για τη Συνέχεια
Οι επόμενες δύο προσπάθειες είχαν παρόμοια κατάληξη. Στην τέταρτη προσπάθεια, όμως, έκανα μια σημαντική ανακάλυψη, τόσο καθοριστική που αξίζει να την κρύψω με spoiler tags. Υπάρχει μια άλλη, άδεια καρέκλα με ροδάκια που μπορώ να σπρώξω στη ράμπα για να λειτουργήσει ως φρένο, σταματώντας την ολίσθησή μου και αποτρέποντας την πτώση. Με αυτή τη γνώση, μπορώ να συνεχίσω να εξερευνώ τα μυστήρια του όγδοου ορόφου. Τι θα βρω εκεί; Ας τα πούμε ξανά για την πρόοδό μου αύριο, 1η Αυγούστου, όταν το Chairbound κυκλοφορεί στο Steam.