Δοκιμάζοντας το Dying Light: The Beast
Τόσο πολύ από το Dying Light επηρεάζεται από τον σχεδιασμό του που επικεντρώνεται στη μάχη σώμα με σώμα. Η επίδραση αυτή φαίνεται στο σύστημα ζημιάς που προκαλεί στους παραμορφωμένους ζωντανούς νεκρούς να διαλύονται με κάθε χτύπημα του όπλου σας, καθώς και στη δημιουργία όπλων, που μετατρέπει οικιακά εργαλεία σε κωμικά αναποτελεσματικές μηχανές θανάτου. Φυσικά, επηρεάζει και την κίνηση parkour, που σας επιτρέπει να κρατάτε απόσταση από τα δαγκώματα και τα νύχια.
Τι συμβαίνει όμως όταν προσθέσετε όπλα σε αυτή τη φόρμουλα κοντινής μάχης; Και δεν εννοώ ένα ή δύο σκουριασμένα πιστόλια, αλλά μια ολόκληρη αποθήκη γεμάτη με καραμπίνες, αυτόματα όπλα και άφθονα πυρομαχικά. Αυτή είναι η ερώτηση που θέτει το επόμενο παιχνίδι της σειράς, Dying Light: The Beast. Η απάντηση δεν είναι προφανής. Αντί να μετατραπεί σε ένα τυπικό παιχνίδι πρώτου προσώπου, τα όπλα έχουν μετατρέψει το τελευταίο παιχνίδι της Techland σε κάτι που θυμίζει περισσότερο Crysis ή ακόμα και (αν κοιτάξετε προσεκτικά) Dishonored. Είναι ένα επιπλέον επίπεδο σε ένα ολοένα και πιο ποικιλόμορφο εργαλείο που διασφαλίζει ότι κάθε συνάντηση είναι μια sandbox που λύνεται με τους δικούς σας κανόνες.
Για το IGN First αυτού του μήνα, είχα την ευκαιρία να παίξω μια αποστολή διάρκειας μιας ώρας από μια πρώιμη ενότητα του Dying Light: The Beast. Αυτό σήμαινε ότι μπήκα στα παπούτσια του Kyle Crane, του επιστρέφοντος πρωταγωνιστή του αρχικού Dying Light. Κρατούμενος όμηρος και πειραματιζόμενος για 13 χρόνια από μια σκοτεινή φιγούρα γνωστή μόνο ως The Baron, ενώνω τον Kyle λίγες ώρες στην αναζήτησή του για εκδίκηση. Βαθιά μέσα στη νέα, πολύ πιο αγροτική περιοχή του Castor Woods, εισβάλλω σε ένα από τα εργοστάσια του The Baron. Και, στέκοντας στην οροφή της εγκατάστασης, συνειδητοποιώ ότι οι επιλογές μου είναι πιο ποικιλόμορφες από την τελευταία φορά που έπαιξα Dying Light.
Χρησιμοποιώντας τις ενισχυμένες “αισθήσεις επιβίωσης” του Kyle (ένα όφελος από όλα τα πειράματα που υπέστη), μπορώ να επισημάνω τα περιπολικά μέλη της πολιτοφυλακής του The Baron. Ορισμένα είναι επισημασμένα με πορτοκαλί, ενώ άλλα με κόκκινο, υποδεικνύοντας ποιοι είναι οπλισμένοι με κοντά όπλα ή πυροβόλα, αντίστοιχα. Είναι ένα χρωματικό σύστημα απειλής που με βοηθά να σχεδιάσω μια στρατηγική. Ναι, είναι πολύ Batman: Arkham.
Αρχίζω ακριβώς μπροστά μου με έναν ανυποψίαστο τοξότη. Πλησιάζοντας σιωπηλά, εκτελώ μια melee εξουδετέρωση χρησιμοποιώντας ένα μαχαίρι που έχω φτιάξει – πολύ πιο γρήγορα από το να τον στραγγαλίσω – και στη συνέχεια παίρνω το τόξο από το πτώμα του. Τα τόξα υπήρχαν, φυσικά, στο Dying Light 2, αλλά ήταν εκτός εμβέλειας μέχρι το δεύτερο μισό του παιχνιδιού. Η πρώιμη εισαγωγή τους στο The Beast υπόσχεται μεγαλύτερη εμπλοκή σε όλη την καμπάνια, ειδικά δεδομένου του δυναμικού τους για κρυφή επίθεση.
Βάζοντας ένα βέλος, χτυπώ τους φίλους του τοξότη, συμπεριλαμβανομένου ενός ελεύθερου σκοπευτή με όπλο στην αντίθετη στέγη. Κανείς δεν ακούει τον ήχο του να πέφτει στο έδαφος, οπότε μπορώ να κάνω parkour και να προσθέσω το όπλο του στη συλλογή μου. Και πάλι, οι ευκαιρίες εμπλοκής μου επεκτείνονται: δεν περιορίζομαι πια σε βολές μεμονωμένων βελών και σε μεγάλες ταχύτητες, μπορώ να εξουδετερώσω ομάδες επιτιθέμενων εχθρών πριν φτάσουν σε απόσταση χτυπήματος… αν και όλοι γύρω μου θα ξέρουν ακριβώς τι συμβαίνει. Καλύτερα να το κάνω θεαματικό, λοιπόν.
Βουτάω στην οροφή από κάτω, όπου περιμένουν άλλοι δύο σκοπευτές, μια ομάδα μαχητών και – ευχάριστα – μια στοίβα εκρηκτικών αερίων. Η βουτιά ενεργοποιεί ένα εφέ αργής κίνησης. Δεν είναι η κομψή χρονική αναστολή του Max Payne και των παλιών παιχνιδιών FEAR, αλλά περισσότερο σαν να ταξιδεύετε μέσα από κολλώδη αέρα παρά να γίνεστε ο John Wick, αλλά τονίζει επιτυχώς το στρατιωτικό υπόβαθρο του Kyle.
Με αυτό το επεκταμένο εργαλείο, οι συναντήσεις του Dying Light έχουν εξελιχθεί σε έναν χώρο παρόμοιο με τα sandbox του Crysis και του Far Cry. Η χρήση της αίσθησης επιβίωσης του Kyle επιτρέπει να αφαιρείτε μεθοδικά τους εχθρούς με όπλα από το πεδίο μάχης πριν αντιμετωπίσετε λιγότερο επικίνδυνους αντιπάλους. Η ροή από τις κρυφές εξουδετερώσεις σε σιωπηλές βολές και σε καταιγιστικές μάχες μου έδωσε μεγαλύτερο έλεγχο από ό,τι περίμενα από τις συνήθως ακατάστατες μάχες του Dying Light 2. Συνδυασμένο με το parkour, που λειτουργεί ως σεβαστός αντικαταστάτης της τηλεμεταφοράς, υπάρχει και λίγο από τη στρατηγική του Dishonored εδώ – αν και λιγότερο κομψά στην εκτέλεση. Ελπίζω ότι, πέρα από τα όρια αυτής της επίδειξης, υπάρχουν συναντήσεις που ενθαρρύνουν μια ισχυρή ποικιλία προσεγγίσεων.
Έχω λόγο να είμαι αισιόδοξος. Καθώς εξερευνώ το Castor Woods, συναντώ έναν ζωντανό νεκρό που φοράει μια μπαταρία που εκρήγνυται κατά την επαφή, στέλνοντας ηλεκτρικά ρεύματα μέσα από το πλήθος. Ένας άλλος φοράει μια εκρηκτική κανάτα στην πλάτη του – μια καλή βολή θα τον μετατρέψει σε μπάρμπεκιου. Μιλώντας για ψημένο κρέας, αργότερα αποκτώ ένα φλογοβόλο. Είναι προφανές ότι υπάρχουν πολλά παιχνίδια για πειραματισμό, και ελπίζω ότι η Techland είναι αρκετά παιχνιδιάρα ώστε να χρησιμοποιήσει αυτά τα στοιχεία για να παρακινήσει τους παίκτες σε έξυπνες και παράλογες λύσεις για να καθαρίσουν τους ζωντανούς νεκρούς και τους θανάσιμους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Techland έχει βελτιώσει το παιχνίδι της και στον τομέα της κρυφής δράσης. Το τόξο, τα μαχαίρια και εργαλεία όπως τα μαχαίρια ρίψης είναι φυσικά πολύ καλά στην αθόρυβη εξουδετέρωση ανθρώπινων αντιπάλων, αλλά υπάρχει τώρα και μια μέθοδος για να αποφεύγετε σιωπηλά τους ζωντανούς νεκρούς. Ακολουθώντας αρκετές σελίδες από το βιβλίο του The Walking Dead, μπορείτε τώρα να καλύψετε τον εαυτό σας με εντόσθια ζωντανών νεκρών για να κρύψετε την ανθρώπινη μυρωδιά σας και στη συνέχεια να περπατήσετε αδιάφορα μέσα από το πλήθος. Είναι ένα απλό εργαλείο κρυφής δράσης, αλλά είναι εξαιρετικά εμβληματικό της μυθοπλασίας που απολαμβάνει το Dying Light.
Αλλά ο Kyle δεν είναι ειδικός επειδή μπορεί να χρησιμοποιήσει όπλο ή να κάνει μπάνιο στα εντόσθια ενός ζωντανού νεκρού. Αυτά τα πειράματα τον έχουν μετατρέψει στον τίτλο Beast. Έχει παρόμοιο υπόβαθρο με τον Aiden Caldwell, τον πρωταγωνιστή του Dying Light 2, αλλά ενώ η μόλυνση του Aiden του έδωσε κάποιες υπερφυσικές ικανότητες, ο Kyle έχει γίνει κάτι πολύ πιο κοντά σε μια καταστροφική μπάλα. Ενεργοποιούμενος κατά βούληση μετά από αρκετή ζημιά, η λειτουργία Beast σας επιτρέπει να διαλύετε κανονικούς εχθρούς με αιματηρές κινήσεις παρόμοιες με τις Glory Kills του Doom. Ένα θορυβώδες χτύπημα στο έδαφος ρίχνει βίαια τους εχθρούς – η χρήση του σε εσωτερικούς χώρους είναι ουσιαστικά μια επίθεση που καθαρίζει την οθόνη, στέλνοντας τους ζωντανούς νεκρούς να χτυπήσουν στους τοίχους και στην οροφή. Όλα αυτά αποδείχθηκαν χρήσιμα απέναντι στον τελικό boss της επίδειξης, έναν επιβλητικό ζωντανό νεκρό “Chimera” γνωστό ως Behemoth, που μπορεί να ρίξει μπλοκ κινητήρα και τσιμεντένιες πέτρες στην αρένα. Ο Behemoth έχει αρκετά αναγνωρίσιμα μοτίβα επίθεσης, αλλά η πρόκληση είναι η αντοχή του, καθώς και ο αριθμός των υπηκόων που τον ακολουθούν. Με την ενεργοποίηση της λειτουργίας Beast, μπόρεσα να καθαρίσω εύκολα αυτές τις ομάδες και να προκαλέσω μεγάλες ζημιές στον boss.
Αλλά όσο διασκεδαστικό είναι να αντιμετωπίζεις ένα άλλο θηρίο, με ενδιαφέρει περισσότερο η χρησιμότητα των μεταλλάξεων του Kyle. Η Techland μου λέει ότι οι δοκιμαστές έχουν χρησιμοποιήσει την ικανότητα του Beast mode για να παρακάμψουν ολόκληρες προκλήσεις parkour. Έτσι, οι ασυνήθιστες χρήσεις αυτών των ικανοτήτων υπόσχονται να ενωθούν με τα όπλα και την καμουφλάζ με εντόσθια, διασφαλίζοντας ότι το The Beast αισθάνεται ως μια σημαντική αναβάθμιση σε σχέση με τον προκάτοχό του.
Η έκταση αυτής της επίδειξης ήταν αρκετά περιορισμένη – στην πραγματικότητα, ήταν κυρίως μια παικτική έκδοση της παρουσίασης που είδα στο gamescom πέρυσι, οπότε σίγουρα υπάρχει περισσότερα να δούμε στο μέλλον. Αλλά η δυνατότητα να περιπλανηθώ σε αυτό το μικρό κομμάτι του κόσμου με τον δικό μου ρυθμό μου επέτρεψε να απολαύσω κάποιες από τις μικρότερες λεπτομέρειες. Ο κόσμος φαίνεται ως μια σημαντική αναβάθμιση σε σχέση με το Dying Light 2, όχι τόσο στο σχεδιασμό επιπέδων (αν και πολλά από όσα μου άρεσαν στην παλιά πόλη του Villedor επιστρέφουν) αλλά στην ατμόσφαιρα. Το νέο σύστημα καιρικών φαινομένων είναι εξαιρετικό, με καταιγίδες να βρέχουν το τοπίο με έντονη βροχή και ανέμους να αναταράσσουν δέντρα, θάμνους και ψηλό χόρτο. Και όταν ο ήλιος δύει, το φως πραγματικά σβήνει. Είναι σχεδόν αδύνατο να δεις κατά τη διάρκεια της μαγικής ώρας, αναγκάζοντάς σε να χρησιμοποιείς με φειδώ τον φακό σου για να πλοηγηθείς ανάμεσα στα μονοπάτια περιπολίας των πολύ πιο δύσκολων νυχτερινών τρόμων. Οι παλιοί θαυμαστές που νοσταλγούν τις πιο τρομακτικές νύχτες του πρώτου παιχνιδιού θα πρέπει να είναι καλά εξυπηρετημένοι.
Ποιες εργαλεία ή ικανότητες ανυπομονείτε περισσότερο να χρησιμοποιήσετε στο Dying Light: The Beast;
・ Με melee όπλα
・ Όπλα
・ Ρίψεις (μαχαίρια/βόμβες/δόλωμα)
・ Δυνάμεις Beast
・ Καμουφλάζ
・ Άλλα (πείτε μας στα σχόλια!)
Όταν αποχώρησα από την συνάντησή μου με την Techland στο gamescom πέρυσι, ήμουν κάπως σκεπτικός σχετικά με το πώς τα όπλα θα επηρεάσουν τις βασικές ιδέες πάνω στις οποίες έχει χτιστεί το Dying Light. Φυσικά, το στούντιο ήθελε να επιδείξει τα νέα του παιχνίδια, και αυτή η επίδειξη ήταν κυρίως μια shooter. Αλλά έχοντας την ευκαιρία να παίξω μόνος μου, όπου είχα την ελευθερία να επιλέξω πότε και πού θα χρησιμοποιηθούν τα όπλα, γρήγορα κατάλαβα ότι τα πυροβόλα όπλα είναι μόνο ένα στοιχείο του Dying Light: The Beast, όχι η κύρια ατραξιόν. Η προσθήκη τους, μαζί με αυτό που φαίνεται να είναι μια ενισχυμένη συμπερίληψη του τόξου και των πολλών χαρακτηριστικών DIY melee λύσεων της σειράς, έκανε τις συναντήσεις της επίδειξης να φαίνονται πιο πλούσιες και πιο πολυδιάστατες. Κάθε σενάριο μάχης φαινόταν σαν ένα πρόβλημα με μια δωδεκάδα λύσεων, αντί για τις ακατάστατες μάχες που συνήθως έβρισκα στον Dying Light 2.
Η ερώτηση τώρα είναι πώς όλα αυτά θα εξελιχθούν στο ευρύτερο παιχνίδι. Υπάρχουν αρκετά εργαλεία και όπλα με τα οποία δεν είχα εκτενή ή καθόλου χρόνο, όπως το προαναφερθέν φλογοβόλο και περίεργα αντικείμενα όπως ένα ρίψιμο ηλεκτρικό μαχαίρι, και έτσι η ελπίδα μου είναι ότι το The Beast συνεχώς προσθέτει όπλα με μοναδικές χρησιμότητες στο εργαλείο. Και φυσικά, υπάρχουν οι μεταλλάξεις σας; Κάθε Chimera που σκοτώνετε σας επιτρέπει να εγχύσετε περισσότερα παράξενα DNA στις φλέβες σας και να ξεκλειδώσετε ένα δέντρο ικανοτήτων. Ελπίζω ότι όσο πιο βαθιά πηγαίνετε σε αυτά τα κλαδιά, τόσο πιο άγριο γίνεται το σύνολο των ικανοτήτων σας. Και εφόσον η καμπάνια συνεχίζει να προσφέρει ενδιαφέρουσες προκλήσεις που ενθαρρύνουν τη χρήση και των ικανοτήτων και των εργαλείων, τότε πιστεύω ότι το The Beast θα μπορούσε να είναι μια πολύ πιο ενδιαφέρουσα συνέχεια από ό,τι αρχικά φαίνεται.
Matt Purslow είναι ο ανώτερος συντάκτης χαρακτηριστικών του IGN.
[ Πηγή: IGN ]