Προκλήσεις για τη Bungie και το Destiny 2
Η Bungie βρέθηκε αντιμέτωπη με μεγάλες προσδοκίες πριν την κυκλοφορία του Destiny 2: The Edge of Fate. Μετά από μια δύσκολη χρονιά με απολύσεις, την καθυστέρηση του Marathon λόγω αρνητικών σχολίων στις beta, και τη δυσαρέσκεια για το σύστημα monetization του Destiny, όλοι περίμεναν να δουν πώς θα εξελιχθεί το αγαπημένο franchise. Η επέκταση του 2024, The Final Shape, θεωρήθηκε από τις πιο επιτυχημένες, ολοκληρώνοντας με εντυπωσιακό τρόπο μια δεκαετία ιστορίας και φέρνοντας μια συναρπαστική μάχη με τον The Witness.
Ανησυχίες για τη νέα εποχή
Μετά από ένα τόσο ολοκληρωμένο φινάλε, οι παίκτες ανησυχούσαν για το πώς θα συνεχιστεί η ιστορία. Το περιεχόμενο που ακολούθησε το The Final Shape ήταν απογοητευτικό, με σημαντικούς θανάτους χαρακτήρων που έμοιαζαν να υπάρχουν μόνο για το σοκ και όχι για την εξέλιξη της πλοκής. Αυτό οδήγησε σε σημαντική μείωση των παικτών, με τη Bungie να φαίνεται να χάνει τον προσανατολισμό της. Όταν ξεκίνησα το The Edge of Fate, ήμουν επιφυλακτικός, τουλάχιστον όσον αφορά το σενάριο. Από άποψη gameplay, όμως, υπάρχουν αρκετά ανησυχητικά σημεία.
Μονότονη καμπάνια και αμφιλεγόμενες αλλαγές
Η καμπάνια των 14 αποστολών είναι επαναλαμβανόμενη. Παρόλο που η Bungie ανανέωσε πλήρως τα συστήματα πανοπλίας και εξοπλισμού, τα καλύτερα στοιχεία παραμένουν κλειδωμένα πίσω από το γνώριμο grind του Destiny 2. Με το power level να μηδενίζεται και τα όπλα του Vault να γίνονται άχρηστα, η υπόσχεση για ίσους όρους εκκίνησης μοιάζει να ακυρώνει χρόνια προσπάθειας και αμέτρητες ώρες κυνηγιού για τα καλύτερα όπλα.
Το απογοητευτικό περιβάλλον του Kepler
Ο κόσμος του The Edge of Fate, ο πλανήτης Kepler, αποτυγχάνει σχεδόν σε όλα τα επίπεδα. Οι διαδρομές είναι μακρινές και μπερδεμένες, τα σημεία γρήγορης μετακίνησης ελάχιστα, και τα χρώματα του περιβάλλοντος αδιάφορα, χωρίς να πλησιάζουν την ομορφιά του The Pale Heart ή της Europa. Οι νέοι μηχανισμοί, όπως η μεταμόρφωση, η τηλεμεταφορά και ο χειρισμός του περιβάλλοντος, επιβάλλονται συνεχώς, καταλήγοντας να γίνονται κουραστικοί αντί για ενδιαφέροντες. Αν και το Kepler υποτίθεται πως είναι η πρώτη μας έξοδος εκτός του συστήματος Sol, το αποτέλεσμα είναι ένας αδιάφορος, πεζός κόσμος με επαναλαμβανόμενα στοιχεία.
Η αφήγηση και η θέση των νέων παικτών
Το The Edge of Fate δεν συνεχίζει ακριβώς από εκεί που σταμάτησε το The Final Shape. Το μέτριο εποχιακό περιεχόμενο, αν και βαρετό, είναι σχεδόν απαραίτητο για να καταλάβει κανείς τι συμβαίνει στη νέα επέκταση. Έτσι, η υπόσχεση της Bungie ότι το The Edge of Fate είναι ιδανικό σημείο εκκίνησης για νέους παίκτες δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Παρότι η εμπειρία είναι πιο φιλική από παλιά, απαιτείται κάποια εξοικείωση με το παρελθόν του παιχνιδιού. Νέα εποχή, νέοι εχθροί και χαρακτήρες
Για όσους έχουν παρακολουθήσει την ιστορία, το The Edge of Fate ξεκινά μια νέα εποχή με άγνωστους εχθρούς και ιστορίες που μέχρι τώρα υπήρχαν μόνο ως υπαινιγμοί. Εμφανίζεται ένας νέος αντίπαλος και μια μυστηριώδης συλλογικότητα, οι The Nine, που ισχυρίζονται ότι ενορχήστρωσαν όλα τα γεγονότα για έναν ανώτερο σκοπό. Ο Lodi, που γνωρίζουμε για πρώτη φορά εδώ, λειτουργεί ως σύνδεσμος με το παρελθόν και το μέλλον της ιστορίας. Οι πρώτες ώρες της καμπάνιας είναι αδύναμες, με υπερβολική πληροφορία και αναγκαστική χρήση μηχανισμών όπως το Matterspark, που σε μετατρέπει σε μικρή σφαίρα για να μετακινηθείς χωρίς προφανή λόγο. Παρόλα αυτά, η επιμονή ανταμείβεται με μια ιστορία καλύτερη απ’ ό,τι περίμενα, με τον Lodi να εξελίσσεται σε ενδιαφέροντα χαρακτήρα με εσωτερικές συγκρούσεις και να προσφέρει νέο υπόβαθρο σε γνωστούς ήρωες του Destiny. Αν και οι αναφορές στο lore μπορεί να μπερδέψουν νέους παίκτες, για τους παλιούς είναι ευχάριστες και προσθέτουν βάθος. Η ομάδα αφήγησης της Bungie συνεχίζει να εντυπωσιάζει, αν και η Legendary δυσκολία της καμπάνιας πλέον δεν προσφέρει ιδιαίτερο λόγο να ασχοληθεί κανείς, αφού το εγγυημένο νέο Exotic έχει αφαιρεθεί.
Το grind και το νέο σύστημα εξοπλισμού
Το grind για δύναμη ήταν πάντα σημείο διαφωνίας στους παίκτες του Destiny. Η κατάργησή του μείωσε το κίνητρο για εβδομαδιαίες δραστηριότητες, ενώ η υπερβολική του παρουσία μπέρδευε τους νέους. Παρά τις αλλαγές στο σύστημα εξοπλισμού και την εισαγωγή του Portal για ευκολότερη παρακολούθηση δραστηριοτήτων υψηλού επιπέδου, το σύστημα παραμένει περίπλοκο για τους άπειρους. Το Portal προσφέρει περιορισμένες επιλογές, οπότε χρειάζεται ακόμα πλοήγηση στον Director για συγκεκριμένες δραστηριότητες. Τα νέα armor sets, που δίνουν μπόνους όταν φοράς δύο ή τέσσερα κομμάτια του ίδιου σετ, είναι καλοδεχούμενα, αλλά τα διαθέσιμα μπόνους είναι λίγα και χρειάζονται επέκταση.
Νέες ικανότητες και μηχανισμοί στο Kepler
Η Bungie έδωσε έμφαση στις νέες ικανότητες του Kepler. Τρεις νέες ικανότητες απαιτούνται για την πρόοδο στην καμπάνια και την εξερεύνηση του πλανήτη:- Το Matterspark μεταμορφώνει τον παίκτη σε σφαίρα, αλλά η έλλειψη καλής οπτικής γωνίας το κάνει εκνευριστικό
- Το Mattermorph επιτρέπει τη μετακίνηση στοιχείων του περιβάλλοντος για να ανοίγουν νέες διαδρομές
- Το Relocator δημιουργεί μονοπάτια μέσα από εμπόδια για τηλεμεταφορά
Επαναλαμβανόμενοι εχθροί και αδιάφορα bosses
Το ενδιαφέρον για το Destiny 2 διατηρούνταν χάρη στον σχεδιασμό των εχθρών, αλλά τα τελευταία χρόνια η Bungie επαναχρησιμοποιεί σχέδια ή επαναφέρει παλιούς εχθρούς με μικρές αλλαγές. Οι εχθροί και τα bosses του Kepler δεν ξεχωρίζουν. Υπάρχει ένας τεράστιος Servitor με Shanks, αμέτρητοι Fallen και Vex, και το τελικό boss της ιστορίας είναι αδιάφορο. Υπάρχουν μερικοί νέοι εχθροί, όπως οι Corsair που κάνουν επιθέσεις αυτοκτονίας και μια ομάδα μικρών Vex που διαλύονται σε κυνηγητικά projectiles, αλλά η παρουσία τους είναι τόσο σύντομη που δεν αφήνουν εντύπωση. Δεν συγκρίνονται με εχθρούς όπως οι Tormentors του Lightfall.
Περιεχόμενο μετά την καμπάνια και το raid
Αν ολοκληρώσεις την κύρια ιστορία, που διαρκεί περίπου 10 ώρες, ο χάρτης δείχνει πολλές δευτερεύουσες αποστολές. Αυτό δίνει την εντύπωση πλούσιου περιεχομένου, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για βαρετές αποστολές συλλογής αντικειμένων ή σκαναρίσματος περιοχών, συνοδευόμενες από σύντομες ραδιοφωνικές συνομιλίες.- Το πιο ενδιαφέρον περιεχόμενο μετά την καμπάνια είναι το raid έξι παικτών, The Desert Perpetual. Εκεί αντιμετωπίζεις τους Vex της Maya Sundaresh, με δυνατότητα επιλογής της σειράς των encounters, κάτι πρωτοποριακό για τα raids της Bungie. Περιλαμβάνει γνώριμους μηχανισμούς, τέσσερα bosses με ικανοποιητική δυσκολία, και περιβάλλοντα που παραπέμπουν στους The Nine, αν και επαναχρησιμοποιούν παλιά assets. Ευχάριστη έκπληξη είναι ότι δεν απαιτούνται οι νέες ικανότητες του Kepler. Το raid είναι διασκεδαστικό, χωρίς να ξεχωρίζει ιδιαίτερα, κάτι που χαρακτηρίζει συνολικά το The Edge of Fate.
Επαναλαμβανόμενες προκλήσεις και το grind
Το λιγότερο διασκεδαστικό περιεχόμενο μετά την καμπάνια αφορά εποχιακές, εβδομαδιαίες ή καθημερινές προκλήσεις που απαιτούν βαθμολογία “B” ή καλύτερη σε συγκεκριμένες δραστηριότητες του Portal. Ωστόσο, η ολοκλήρωση αυτών των απαιτήσεων συχνά δεν προχωρά την πρόκληση ή οι οδηγίες είναι τόσο ασαφείς που δεν ξέρεις τι ακριβώς ζητείται. Με τα Power levels να έχουν μηδενιστεί, το Portal καθοδηγεί το grind για να φτάσεις ξανά στη μέγιστη δύναμη, κάτι που συνήθως σημαίνει επανάληψη Crucible matches ή παλιού περιεχομένου. Το ατελείωτο grind επιστρέφει, και το αν αυτό είναι καλό ή κακό εξαρτάται από το στυλ παιχνιδιού του καθενός. Με πάνω από 2.500 ώρες στο Destiny 2 μόνο στο Steam, έχω κουραστεί να επαναλαμβάνω το ίδιο περιεχόμενο, όπως συνέβη στο Season of the Haunted με το Calus Mini-Tool. Δεν θέλω να ξαναμπώ σε αυτόν τον φαύλο κύκλο. Συνολική αποτίμηση
Συνολικά, το The Edge of Fate δεν είναι η χειρότερη επέκταση του Destiny 2, αλλά ως διάδοχος του εξαιρετικού The Final Shape του 2024, υστερεί. Επαναχρησιμοποιεί παλιά στοιχεία, δεν εντυπωσιάζει με τα νέα περιβάλλοντα και μηχανισμούς, και η κύρια ιστορία διακόπτεται τη στιγμή που αρχίζει να γίνεται ενδιαφέρουσα. Φυσικά, το υπόλοιπο της ιστορίας θα αναπτυχθεί με τα updates και το εποχιακό περιεχόμενο της χρονιάς, αλλά η έλλειψη συναρπαστικών δραστηριοτήτων αυτή τη στιγμή με κάνει να σκέφτομαι μια ακόμη ακούσια παύση από το Destiny 2.
[ Πηγή: GameSpot ]