Το Death Stranding 2: On The Beach υποθέτει δύο πράγματα για όποιον μπαίνει στο νέο κινηματογραφικό παιχνίδι του Hideo Kojima. Πρώτον: Υποθέτει ότι έχεις παίξει το πρώτο παιχνίδι και (κυρίως) έχεις κατανοήσει τι συνέβη. Δεύτερον: Υποθέτει ότι σου άρεσε αυτό και ήθελες περισσότερα. Αν αυτά ισχύουν για σένα, το Death Stranding 2 θα είναι μια περίεργη, διασκεδαστική, κάπως άνιση και αναμφίβολα αξέχαστη εμπειρία 30-50 ωρών. Έχω και μια υπόθεση: Αν δεν σου άρεσε το αρχικό παιχνίδι επειδή το βρήκες πολύ μακρύ, παράξενο ή βαρετό, τότε σίγουρα θα μισήσεις το Death Stranding 2: On The Beach.

Δύσκολη Περίληψη των Γεγονότων

Η περίληψη των γεγονότων του Death Stranding και η προετοιμασία για το Death Stranding 2 είναι πολύ δύσκολη. Ακόμα και το Death Stranding 2, που περιλαμβάνει μια “ανασκόπηση” του προηγούμενου παιχνιδιού, αποτυγχάνει να συνοψίσει τι συνέβη. Αλλά θα προσπαθήσω!

Τι είναι το Death Stranding 2;

Βασικά, ο κόσμος των ζωντανών και ο κόσμος των νεκρών έχουν γίνει αλληλένδετοι, σχεδόν οδηγώντας την ανθρωπότητα στην εξαφάνιση, κυρίως λόγω τρομακτικών φαντασμάτων που έχουν κολλήσει στη Γη. Αν αγγίξεις ένα από αυτά τα “beached things”, aka BTs, γίνεται μια μεγάλη έκρηξη, σκοτώνοντας οποιονδήποτε βρεθεί στην περιοχή. Εκτός από τον Sam Porter Bridges, τον κύριο χαρακτήρα του παιχνιδιού, που τον υποδύεται ο Norman Reedus. Είναι “επανενσωματωμένος” και δεν μπορεί να πεθάνει. Συνεχώς επιστρέφει από την άλλη πλευρά, αποκτώντας ειδικές δυνάμεις που τον καθιστούν τον μόνο που μπορεί να επανασυνδέσει τις εναπομείνασες κοινωνικές ομάδες μέσω του Chiral Network, μιας υπερ-γρήγορης εκδοχής του διαδικτύου.

Στο πρώτο παιχνίδι, με τη βοήθεια ενός ειδικού μωρού σε μια κάψουλα, ο Sam κατάφερε να επανασυνδέσει όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, προδόθηκε από την υιοθετημένη αδελφή του, που ήταν στην πραγματικότητα μια παραφυσική οντότητα με αποστολή να προκαλέσει μια νέα καταστροφή. Ευτυχώς, ο Sam την έπεισε να μην χρησιμοποιήσει τους ανθρώπους που είχε συνδέσει για να φέρει το τέλος του κόσμου, νίκησε έναν τύπο ονόματι Higgs που συνεργαζόταν με την αδελφή του και έφυγε με το μωρό που πλέον μεγαλώνει υγιές.

Η Συνέχεια του Death Stranding 2

Εκεί ξεκινά το Death Stranding 2. Ο Sam ζει με το μωρό, τώρα νήπιο, και απολαμβάνει τη μοναχική του ζωή στο Μεξικό. Αλλά μετά από ένα καταστροφικό γεγονός, μια φίλη από το προηγούμενο παιχνίδι, η Fragile (Léa Seydoux), εμφανίζεται με μια νέα αποστολή: Να συνδέσει όλη την Αυστραλία με το Chiral Network και να σώσει τη χώρα από την καταστροφή. Έτσι, ο Sam ξεκινά ένα μεγαλύτερο ταξίδι σε έναν τεράστιο ανοιχτό κόσμο γεμάτο διαφορετικά βιοτόπια, φορτία προς παράδοση, ζώα προς σύλληψη και εχθρούς προς αποφυγή ή μάχη.

Πολλές Πτυχές και Χαρακτήρες

Υπάρχουν τόσα πολλά που συμβαίνουν στο Death Stranding 2 που είναι δύσκολο να τα παρακολουθήσεις όλα. Το παιχνίδι περιλαμβάνει μια εγκυκλοπαίδεια που μπορείς να ανατρέξεις όποτε χρειαστείς, ακόμα και κατά τη διάρκεια σκηνών. Ωστόσο, το πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν πάρα πολλές πλοκές ταυτόχρονα και δεν ισορροπούν καλά. Στο παιχνίδι συναντάμε παλιούς χαρακτήρες όπως η Fragile και ο Heartman, καθώς και νέους όπως ο Tarman, ο Dollman, η Rainy και ο Tomorrow. Δυστυχώς, οι περισσότεροι από αυτούς τους χαρακτήρες, εκτός από τον Dollman, που σε συνοδεύει σε όλο το ταξίδι, νιώθουν υποχρησιμοποιημένοι.

Το Death Stranding 2 τονίζει ότι ο Sam δεν είναι μόνος. Οι φίλοι του του λένε ότι μπορεί να στηριχθεί σε αυτούς, αλλά δεν είναι πολύ παρόντες κατά τη διάρκεια των ωρών που περνάει συνδέοντας την Αυστραλία.

Μια Μπερδεμένη Κατάληξη

Δεν θα αποκαλύψω το τέλος του παιχνιδιού, αλλά η τελική πράξη του Death Stranding 2 αφιερώνεται σε αποκαλύψεις κρυφών ταυτοτήτων και προδοσιών. Στις τελευταίες ώρες, οι χαρακτήρες αρχίζουν να βοηθούν τον Sam κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Ωστόσο, η υπερβολική εξάρτηση από ανατροπές και αποκαλύψεις καθιστά την τελική φάση λιγότερο συναρπαστική και περισσότερο σαν να προσπαθεί κάποιος να ολοκληρώσει μια ιστορία με ελάχιστο χρόνο.

Παρά την ακατάστατη κατάληξη και τα προβλήματα ρυθμού, απόλαυσα το χρόνο μου με το Death Stranding 2. Γιατί; Επειδή αγαπώ να παραδίδω φορτία.

Διάσωση της Ανθρωπότητας με Υποδομές

Η κύρια εμπειρία του παιχνιδιού είναι η εξερεύνηση μιας τεράστιας και όμορφα σχεδιασμένης ψηφιακής Αυστραλίας. Περπατούσα σε χιονισμένα βουνά ή διασχίζαμε ποτάμια με βαν που είχα ξαναχτίσει. Πολλές φορές, ταξίδευα μέσω ενός δικτύου μονόδρομων που είχα δημιουργήσει. Σχεδόν πάντα κουβαλούσα διάφορα φορτία στην πλάτη μου.

Αυτό είναι το Death Stranding 2. Αυτό έκανα το 80% του χρόνου μου. Όλη η παράξενη προώθηση του παιχνιδιού αποτελεί μια μικρή ποσοστιαία αναλογία της πραγματικής εμπειρίας. Ακόμα και οι τρομακτικοί εχθροί, οι BTs, μπορούν κυρίως να αποφευχθούν με προσοχή.

Πέρασα πολλές ώρες ταξιδεύοντας στην Αυστραλία, μεταφέροντας προμήθειες μεταξύ απομονωμένων πόλεων. Δεν θα το έλεγα φυσιολογικό, αλλά ήταν ήσυχο και συχνά πολύ χαλαρωτικό. Έκανα πολλές σκέψεις κατά τη διάρκεια αυτών των ταξιδιών.

Αυτό που κάνει την παράδοση φορτίων τόσο ικανοποιητική είναι ότι όταν παραλαμβάνεις πακέτα, δεν απλώς τα βάζεις σε ένα μενού. Πρέπει να τα στοιβάξεις στην πλάτη του Sam, κάτι που προσθέτει βάρος και δυσκολεύει την ισορροπία του.

Συμπέρασμα

Το Death Stranding 2: On The Beach δεν είναι απλώς ένα διασκεδαστικό παιχνίδι παράδοσης. Είναι και ένα παιχνίδι του Kojima, με κρυφές αποστολές και μάχες. Στο πρώτο παιχνίδι, οι δύο αυτές πτυχές συνεργάζονταν καλά. Εδώ, η πτυχή της παράδοσης έχει γίνει πιο κυρίαρχη, κάνοντάς την υπόθεση του Kojima να φαίνεται πιο περιττή.

Θέλω να εξερευνήσω ξανά έναν νέο κόσμο, να χτίσω υποδομές και να παραδώσω πακέτα. Αλλά δεν είμαι σίγουρος αν θέλω να περάσω ξανά από την περίπλοκη και συχνά αντιφατική ιστορία του Death Stranding.

[ Πηγή: Kotaku ]