Ώρα να πούμε αντίο
Όχι ακριβώς. Το εξαιρετικά δημοφιλές Switch θα συνεχίσει να ζει με τρόπο που λίγες άλλες κονσόλες της Nintendo έχουν καταφέρει, χάρη στην υποστήριξη παλαιών παιχνιδιών, μια σειρά δωρεάν αναβαθμίσεων για υπάρχοντα παιχνίδια και μια μορφή Switch 2 που διατηρεί όλα τα χαρακτηριστικά της προηγούμενης κονσόλας. Όσον αφορά τις γενεαλογικές αλλαγές, δεν γίνεται πιο ομαλά από αυτό.
Ωστόσο, αν τα παιχνίδια λειτουργούν όπως διαφημίζονται και η αναβάθμιση δεν καταστρέφει τα 720p παιχνίδια στην οθόνη 1080p του Switch 2, τότε πολλοί από εμάς θα αποσύρουμε την αξιαγάπητη κονσόλα μας – ή θα την δωρίσουμε σε κάποιον άλλον.
Μετά από οκτώ μακρά χρόνια, είναι μια συναισθηματική στιγμή, οπότε σκεφτήκαμε να ρίξουμε μια ματιά πίσω στο σύστημα — ή στα συστήματα (οι αντικαταστάτες, τα Lites, τα OLED που προσθέσαμε στην οικογένεια) — που μας κράτησαν συντροφιά από το 2017, καλές και κακές στιγμές, υγεία και ασθένεια, μέχρι να μας χωρίσει το Switch 2.
Ας ρίξουμε μια τελευταία ματιά στα Switches που οι Nintendo Lifers θα αποθηκεύσουν πολύ σύντομα…
Μια αλλαγή ζωής (Alana Hagues, αναπληρώτρια αρχισυντάκτρια)
Είναι περίεργο να σκέφτομαι ότι σχεδόν δεν πήρα το Switch αμέσως. Είχα απογοητευτεί από την κυκλοφορία του Wii U, οπότε ήμουν διστακτική να αποκτήσω άλλη κονσόλα την ημέρα της κυκλοφορίας. Μετά, γύρισα σπίτι από τη δουλειά στις 3 Μαρτίου 2017 και η μητέρα μου είχε ένα καινούργιο, λαμπερό Nintendo Switch και ένα αντίτυπο του Breath of the Wild. Το Switch ήταν η πρώτη μου «ενήλικη» κονσόλα — δηλαδή, η πρώτη νέα κονσόλα που απέκτησα ως ενήλικας. Και στα οκτώ χρόνια που πέρασαν, είχα δύο OG μοντέλα, ένα Lite και τρία διαφορετικά OLED.
Αυτά τα Switches ήταν η στήριξή μου. Πήρα το OG σε δύο διαφορετικά E3. Ήταν ο σύντροφός μου σε πολλές πτήσεις και ταξίδια με τρένο. Το Switch ήταν εκεί σε μια διάλυση, όταν αγόρασα το πρώτο μου διαμέρισμα, κατά τη διάρκεια της χρονιάς που δεν μιλάμε, περιμένοντάς με μετά τη θεραπεία. Σημαντικά, το OLED ήταν εκεί για τις συνεδρίες Mario Kart, Mario Party και Smash Bros. κατά τη διάρκεια της μακρινής σχέσης μου, και είναι εδώ τώρα μετά την μετακόμισή μου στην Αμερική για να ζήσω με τον σύντροφό μου.
Έχουμε δύο OLED μεταξύ μας, οπότε ενώ το ένα πιθανότατα θα αποθηκευτεί, το άλλο θα παραμείνει έξω προς το παρόν. Δεν μπορώ να πω ακόμα αντίο στην κονσόλα. Μπορεί να κρατώ πολλή αγάπη για παλαιότερα συστήματα, αλλά το Switch είναι από τα αγαπημένα μου. Δεν είμαι σίγουρη αν θα έκανα αυτό που κάνω τώρα στο Nintendo Life χωρίς το Switch. Ευχαριστώ, αγαπημένο μου ταμπλέτα.
Ο δεύτερος καλύτερος φίλος του ανθρώπου (Ollie Reynolds, συγγραφέας)
Δεν νομίζω ότι έχω περάσει τόσες πολλές σημαντικές στιγμές στη ζωή μου όσο κατά τη διάρκεια της ζωής του Switch. Εντάξει, παραδεχτώ, λίγες κονσόλες έχουν διαρκέσει τόσο όσο το Switch, αλλά ό,τι και να ‘ναι.
Λίγο μετά τον Μάρτιο του 2017, μετακόμισα στο πρώτο μου σπίτι με την τότε κοπέλα μου, που έγινε γυναίκα μου λίγα χρόνια αργότερα. Αποκτήσαμε έναν σκύλο (τον Teddy, που μερικοί από εσάς θα τον έχετε γνωρίσει σε μερικά liveblogs του Nintendo Direct), δημιουργήσαμε έναν νέο άνθρωπο, μετακομίσαμε σε μεγαλύτερο σπίτι και άρχισα να εργάζομαι στη δουλειά των ονείρων μου εδώ στο Nintendo Life. Ειλικρινά, χρωστάω πολλά στο Switch.
Σε αντίθεση με το 3DS, που με κέρδισε με τα εξαιρετικά προσαρμοσμένα σχέδιά του, έχω κρατήσει μόνο ένα από κάθε παραλλαγή Switch: το OG, το Lite και το OLED. Το αρχικό μοντέλο έχει, μέχρι τώρα, παραμείνει στο γκαράζ μετά από μια βιαστική τοποθέτηση σε κουτί κατά τη διάρκεια της μετακόμισης, και δυστυχώς δεν φορτίζει πια. Μια λυπηρή ενέργεια εκ μέρους μου.
Το Lite έχει σχεδόν ήδη πάει στην κόρη μου, και ενώ δεν είναι ακόμα αρκετά μεγάλη για να καταλάβει πώς λειτουργεί, θα είναι εκεί για αυτήν τους επόμενους μήνες και χρόνια. Όσο για το OLED, δεν ξέρω… υποψιάζομαι ότι θα το κρατήσω ως είδος εφεδρικού· κάτι για να δοκιμάσω πιθανές δυνατότητες GameShare στο μέλλον, ή κάτι τέτοιο. Διστάζω να το αφήσω.
Το μόνο που μένει να πω είναι… ευχαριστώ, Switch. Η νοσταλγία κρατά το GameCube ψηλά στη λίστα με τις αγαπημένες μου κονσόλες, αλλά δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι το Switch είναι πιθανώς το μεγαλύτερο επίτευγμα της Nintendo.
Αντίο, σύντροφε (Jim Norman, συγγραφέας)
Είναι σοκαριστικό για σχεδόν όλους όσους το λέω, αλλά δεν πήρα το πρώτο μου Switch μέχρι τα Χριστούγεννα του 2017. Ήμουν στο πρώτο έτος του πανεπιστημίου τότε και, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν είχα πολλά διαθέσιμα χρήματα για να ξοδέψω στην τελευταία κονσόλα Zelda. Έτσι, περίμενα υπομονετικά μέχρι να έρθει ο Άγιος Νικόλας, ενώ η λίστα παιχνιδιών μεγάλωνε.
Κατά τη διάρκεια των επόμενων τριών χρόνων σπουδών, η κονσόλα μου έφερε μερικές από τις πιο ευτυχισμένες αναμνήσεις: Τελειώνοντας το Breath of the Wild στο βρώμικο φοιτητικό μου δωμάτιο αντί να σκέφτομαι τη νοσταλγία για το σπίτι; Κάνοντας μια νύχτα με τους συγκάτοικους για να ολοκληρώσουμε μια συνεργατική αναπαραγωγή του Shaq-Fu (από όλα τα παιχνίδια); Ιδρώνοντας με φίλους μετά από ένα πάρτι Just Dance μετά τις εξετάσεις. Το Wii ήταν όλα σχετικά με την ευκαιρία να παίξει ο καθένας, και το Switch φάνηκε να το επαναλαμβάνει.
Το OG μοντέλο, με το drifting Joy-Con και την μυστηριώδη γρατζουνιά στην πλάτη, το πούλησα λίγο μετά που άρχισα εδώ στο Nintendo Life και θεώρησα σωστό να αποκτήσω ένα καινούργιο OLED για να γιορτάσω την περίσταση. Το έχω κρατήσει σε άριστη κατάσταση από τότε, φυσικά, και θα συνεχίσω να το κάνω πολύ μετά την άφιξη του Switch 2.
Μόνο η απειλή της πρόσφατης προκατάληψης κρατά αυτό το υπέροχο υβρίδιο μακριά από την κορυφή της λίστας με τις αγαπημένες μου κονσόλες όλων των εποχών (όπου αυτή τη στιγμή βρίσκεται το DS), αλλά μπορώ να το δω να καταλαμβάνει την πρώτη θέση σε λίγα χρόνια. Αντίο, σύντροφε. Ήσουν φανταστικός.
Μια σχέση που ξεκίνησε, σταμάτησε και ξαναξεκίνησε (PJ O’Reilly, συγγραφέας)
Αχ, παλιέ φίλε, που δεν έχω καθαρίσει τη σκόνη από πάνω του για μέγιστο αποτέλεσμα. Ένα αρχαίο κειμήλιο, αυτό το κομμάτι πρώιμης ανθρώπινης ιστορίας είναι στην πραγματικότητα το πρώτο μου Nintendo Switch (δίπλα στους αδελφούς του) και εξακολουθεί να λειτουργεί. Πιθανώς. Δεν θα το δοκιμάσω, για να μην απελευθερώσω μια κατάρα και χρειαστεί να φέρουμε τον Brendan Fraser (είναι ακριβός από τότε που κέρδισε το Όσκαρ).
Το 2017, ο φίλος μου απέκτησε ένα Nintendo Switch και, για μία από τις πρώτες φορές, αποφάσισα να περιμένω λίγο πριν αποκτήσω μια νέα κονσόλα, παίζοντας το Breath of the Wild στο αξιαγάπητο Wii U μου, πριν συνειδητοποιήσω ότι δεν μπορούσα να αντέξω την FOMO και να υποχωρήσω. Έπειτα, βαρέθηκα πολύ γρήγορα. Δεν είμαι σίγουρος γιατί — δύσκολο να θυμηθώ οτιδήποτε συνέβη πριν από τον COVID, έτσι δεν είναι — αλλά ένιωθα ότι το Switch δεν θα μπορούσε να με αποσπάσει από πιο λαμπερά παιχνίδια σε πιο ισχυρό υλικό. Τι ανόητος.
Προχωρώντας αρκετά χρόνια μπροστά, το Switch, εκτός από το ότι μου έδωσε μια διαδρομή — μέσω κριτικών freelance — στη σημερινή μου πλήρη απασχόληση σε αυτό το υπέροχο μέρος, έχει γίνει εύκολα η αγαπημένη μου κονσόλα όλων των εποχών. Τ τόσες πολλές υπέροχες παιχνίδια, τόσες πολλές αγαπημένες οικογενειακές αναμνήσεις (τα παιδιά μου έχουν μεγαλώσει με το Mario Kart 8 και το Zelda, που νομίζω ότι όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι είναι η καλύτερη αρχή στη ζωή), έχει αποδείξει τελικά για μένα, ως (επαγγελματίας) gamer, ότι τα γραφικά, η ωμή ισχύς και όλα αυτά τα φανταχτερά πράγματα δεν είναι αυτά που κάνουν αυτό το μέσο να λειτουργεί πραγματικά.
Έτσι, αφού είπα όλα αυτά τα πολύ ωραία πράγματα, θα σκεφτόσασταν ότι τουλάχιστον θα ήμουν αρκετά καλός να το καθαρίσω, μετά από όλα όσα έχει κάνει για μένα. Γιατί είμαι τόσο βρώμικος; Μια ερώτηση για άλλη φορά, ίσως.
Έφυγε με το drift (Gavin Lane, αρχισυντάκτης)
Έχω περάσει από τρία Switch σε οκτώ χρόνια. Το πρώτο, που το πήρα την ημέρα της κυκλοφορίας από κατάστημα, το δώρισα σε άλλο μέλος της οικογένειας όταν βγήκε η έκδοση με καλύτερη μπαταρία και δεν μπορούσα να αντισταθώ στην ελάχιστη αναβάθμιση.
Στη συνέχεια, όταν κυκλοφόρησε το OLED, κατέληξα να ανταλλάξω το καλύτερης μπαταρίας με το αρχικό μου Switch της ημέρας κυκλοφορίας — αυτό που είχα εγκαινιάσει με το BOTW σε τέσσερα υπέροχα ταξίδια με λεωφορείο τον Μάρτιο του ’17 — το οποίο το έχω ακόμα στο συρτάρι. Έχει δει καλύτερες μέρες, και οι ράγες δεν κρατούν πια το Joy-Con πολύ καλά (το ίδιο ισχύει και για το OLED μου), αλλά εξακολουθεί να λειτουργεί.
Δεν μπορώ να πω τι επιφυλάσσει το μέλλον γι’ αυτά. Θα ήταν κρίμα να μείνει η οθόνη OLED ανενεργή, αλλά μέχρι τα παιδιά μου να μεγαλώσουν, πιθανότατα θα παραμείνουν στο συρτάρι. Ένα πράγμα που δεν θα λυπηθώ να δω να φεύγει είναι το drifting Joy-Con μου. Λατρεύω τη πολύχρωμη σειρά, αλλά μόνο δύο από τα έξι που φαίνονται παραπάνω λειτουργούν σωστά. Χα.
Αλλά ας μην αφήσουμε τα προβληματικά Joy-Con να σκιάσουν τη μνήμη μιας μικρής κονσόλας που έχει γίνει μέρος της οικογένειας. Όπως με όλα τα μέλη της οικογένειας, υπάρχει κάποια τραχύτητα με την ομαλότητα, αλλά δεν θα ήσουν χωρίς αυτούς. Καληνύχτα, γλυκό Switch.
Και να ‘μαστε. Χαιρετίζουμε αυτά τα Switches καθώς τα αποθηκεύουμε στην ντουλάπα.
Θα αποσύρετε εντελώς το S1 Joy-Con σας σε λίγες μέρες; Νιώθετε λίγο συναισθηματικοί αποχαιρετώντας αυτή την κονσόλα και εμπλέκοντας με το νέο, λαμπερό μοντέλο; Θα θέλαμε να ακούσουμε τις ιστορίες σας με τα προσωπικά σας Switch παρακάτω.