Ιστορίες που γεννιούνται μέσα στο παιχνίδι
Ξέρω ότι ένας multiplayer shooter έχει πετύχει όταν στο τέλος της βραδιάς, οι φίλοι μου κι εγώ ανταλλάσσουμε ιστορίες από τις μάχες μας. Θυμάμαι τη στιγμή που κάποιος μου έκλεψε το Banshee πάνω από ένα κενό στο Halo Infinite, αλλά με το Grappleshot κατάφερα να το ξαναπάρω, στέλνοντας τον επίδοξο κλέφτη στον χαμό του. Ή όταν ο Geoff έμεινε μόνος του απέναντι σε τέσσερις αντιπάλους στο Valorant και, σαν άλλος John Wick, μεταμορφώθηκε σε μάστερ της καραμπίνας και μας χάρισε τη νίκη. Μετά από μια εβδομάδα στα χαρακώματα, στους δρόμους και στα ερείπια των πρώτων δύο beta Σαββατοκύριακων του Battlefield 6, είναι ξεκάθαρο ότι θα έχουμε πολλές ιστορίες να διηγηθούμε.
Η αίσθηση της καταστροφής
Το πρώτο πράγμα που παρατήρησα μπαίνοντας στο Conquest mode ήταν το μέγεθος της καταστροφής γύρω μου. Κτίρια κατέρρεαν, δέντρα διαλύονταν και τοίχοι γκρεμίζονταν, ενώ η ατμόσφαιρα γέμιζε σκόνη και χώμα. Η εικόνα θύμιζε πολεμική ταινία, και όταν σταματούσα για να καθαρίσει ο καπνός από μια έκρηξη αυτοκινήτου, το περιβάλλον έμοιαζε περισσότερο με πραγματικό πεδίο μάχης παρά με παιδική χαρά για shooter. Πολλές φορές τράβηξα την προσοχή εχθρικού άρματος, και το χάος που άφηνε πίσω του με έκανε να νιώθω σαν τον Lord Beckett που περπατάει στο διαλυόμενο πλοίο του στο τέλος του Pirates of the Caribbean: At World’s End.
Η καταστροφή ως στρατηγικό εργαλείο
Η καταστροφή δεν υπάρχει απλώς για το θεαθήναι. Με τον εκτοξευτή χειροβομβίδων της Assault class μπορείς να καταστρέψεις τα καλύμματα των αντιπάλων, αναγκάζοντάς τους να αλλάξουν τακτική, ενώ το γκρέμισμα τοίχων για να ανοίξεις νέες διαδρομές ή οπτικές γωνίες προσφέρει τακτική απόλαυση. Δεν σημαίνει όμως ότι μπορείς να σπας τα πάντα αβίαστα. Σε αντίθεση με το The Finals, όπου οι τοίχοι είναι σχεδόν εύθραυστοι, εδώ οι τσιμεντένιοι τοίχοι απαιτούν βαρύ οπλισμό, όπως τον εκτοξευτή χειροβομβίδων, ρουκέτες ή άρμα, κάνοντας την επιλογή εξοπλισμού ιδιαίτερα σημαντική.
Ευελιξία και ρόλοι στις κλάσεις
Στη Beta υπάρχουν τέσσερις κλάσεις, αλλά έχεις πολύ μεγαλύτερη ελευθερία στη διαμόρφωση του εξοπλισμού τους σε σχέση με παλαιότερα Battlefield. Οποιοσδήποτε μπορεί να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε όπλο, οπότε αν θέλεις να είσαι Support medic με ελεύθερο σκοπευτή, μπορείς. Αν και ανησυχώ μήπως εμφανιστούν «meta» συνδυασμοί που όλοι θα πρέπει να ακολουθούν, μέχρι στιγμής βλέπω αρκετή ποικιλία τόσο στους φίλους όσο και στους αντιπάλους. Κάθε κλάση έχει και τα δικά της προνόμια με το ειδικό gadget, όπλο και χαρακτηριστικό της. Για παράδειγμα, ο Engineer δέχεται λιγότερη ζημιά από εκρήξεις, ενώ ο Recon μπορεί να κρατήσει την αναπνοή του για να σταθεροποιήσει το sniper rifle, κάτι που σε ωθεί να ταιριάξεις τον εξοπλισμό με τον ρόλο σου.
Η σημασία της υποστήριξης
Οι περισσότεροι προτιμούν τις assault κλάσεις, αλλά το Battlefield 6 συνεχίζει την παράδοση της σειράς να κάνει τις υποστηρικτικές επιλογές όχι απλώς χρήσιμες, αλλά συχνά απαραίτητες. Οι Engineers είναι αναγκαίοι σε μεγάλους χάρτες με οχήματα, καθώς οι ρουκέτες τους πλήττουν τα άρματα και το φλόγιστρο επισκευάζει τα φιλικά οχήματα. Πλέον, κάθε κλάση μπορεί να αναστήσει συμπαίκτες, κάτι που αλλάζει σε σχέση με τα προηγούμενα Battlefield, αλλά ο μεγάλος χρόνος ενεργοποίησης συχνά σε εκθέτει. Έτσι, το Support με τον απινιδωτή του μπορεί να σηκώσει άμεσα τους τραυματισμένους, αλλάζοντας την έκβαση μιας μάχης, ειδικά σε modes με περιορισμένες αναγεννήσεις.
Η αίσθηση του πυροβολισμού
Το shooting είναι σχετικά εύκολο, κάτι που ταιριάζει στον μεγάλο αριθμό παικτών ανά αγώνα. Τα όπλα είναι πολύ ακριβή και το ελάχιστο recoil τα κρατά σταθερά ακόμα και σε παρατεταμένη ρίψη, με αποτέλεσμα ακόμα και οι λιγότερο έμπειροι να πετυχαίνουν αρκετές εξουδετερώσεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι η δεξιοτεχνία δεν ανταμείβεται. Έχω βρεθεί και στις δύο πλευρές μιας μάχης όπου κάποιος πυροβολεί πρώτος, αλλά χάνει από έναν ακριβή headshot.
Τακτική και αποφάσεις
Ο γρήγορος χρόνος εξουδετέρωσης ανταμείβει την παρατηρητικότητα και όχι απλώς την ταχύτητα, ενώ η σημασία των αποφάσεων ξεχωρίζει το Battlefield 6 από άλλα στρατιωτικά shooters. Θα διαλέξεις να πας αργά από τα στενά, ρισκάροντας ενέδρες, ή θα τρέξεις γρήγορα στον ανοιχτό δρόμο, ελπίζοντας να μη σε δει sniper ή όχημα; Είναι εξαιρετικά ικανοποιητικό να στήνεις ενέδρα σε κτίριο-κλειδί και να αιφνιδιάζεις όσους δεν ελέγχουν τις γωνίες.
Διαθέσιμα modes και εμπειρία
Τα modes της beta δεν φέρνουν κάτι εντελώς καινούργιο, αλλά λειτουργούν άψογα. Το Conquest ξεχωρίζει, με 64 παίκτες, πεζικό και οχήματα, και μεγάλους χάρτες με σημεία ελέγχου για κατάληψη. Η εξουδετέρωση αντιπάλων ή η κατοχή σημείων μειώνει τις διαθέσιμες αναγεννήσεις της άλλης ομάδας, οπότε τόσο το παιχνίδι για τα objectives όσο και οι μάχες έχουν νόημα. Το Breakthrough είναι παρόμοιο, αλλά με πιο ξεκάθαρη επίθεση (με περιορισμένες αναγεννήσεις) και άμυνα (με άπειρες ενισχύσεις). Υπάρχουν και άλλες επιλογές όπως το Rush, που θυμίζει Counterstrike χωρίς γύρους, ή το κλασικό Team Deathmatch, αλλά δεν έχω καταφέρει να απομακρυνθώ από τη χαρά του Conquest για να τα δοκιμάσω αρκετά.
Συμπεράσματα από τη beta
Αν και βρισκόμαστε ακόμα στη beta, διασκεδάζω απίστευτα με το multiplayer του Battlefield 6. Η δράση είναι εντυπωσιακή, με κινηματογραφική αίσθηση χάρη στα συντρίμμια που πέφτουν συνεχώς και στη στρατηγική σημασία της καταστροφής. Τα ακριβή όπλα και ο σύντομος χρόνος εξουδετέρωσης δίνουν σε όλους μια ευκαιρία στη μάχη, αλλά οι υπόλοιπες κλάσεις προσφέρουν αρκετά ώστε να αξίζει να εστιάσεις στην υποστήριξη της ομάδας ή στη διαχείριση οχημάτων, ακόμα κι αν δεν είσαι ο καλύτερος στη μάχη. Πρέπει να αφιερώσω περισσότερο χρόνο στα διάφορα οχήματα, που αποτελούν ξεχωριστό κομμάτι του παιχνιδιού, και να γνωρίσω καλύτερα τους χάρτες πριν διαμορφώσω ολοκληρωμένη άποψη (σε κοιτάζω, sniper-infested cliffs στο Liberation Peak). Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν και τι θα αλλάξει μέχρι το επίσημο λανσάρισμα τον Οκτώβριο – αλλά προς το παρόν, ακόμα και στη beta, το Battlefield 6 ίσως είναι το πιο διασκεδαστικό shooter που έχω παίξει φέτος.