Κλασικό αλλά έχει χάσει λίγο από την απαραίτητη ιδιαιτερότητά του.
Η ανασκόπηση του remaster για την 25η επέτειο του System Shock 2 θα έπρεπε να ήταν η πιο εύκολη δουλειά της καριέρας μου. Ένα κλασικό παιχνίδι που ανανεώθηκε με αγάπη από ένα στούντιο που υπάρχει χάρη στο System Shock 2; Ας βάλουμε πέντε αστέρια πάνω στη φωτογραφία του προσώπου της SHODAN και ας το θεωρήσουμε τελειωμένο.
System Shock 2: 25th Anniversary Remaster ανασκόπηση Εκδότης: Nightdive Studios
Nightdive Studios Ανάπτυξη: Nightdive Studios, Looking Glass Studios, Irrational Games.
Πλατφόρμα: Παίχτηκε σε PC
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο τώρα σε PC. Θα κυκλοφορήσει τις πρώτες εβδομάδες του Ιουλίου σε PS4, PS5, Xbox One και Xbox Series S/X.
Ωστόσο, καθώς περπατούσα ξανά στους διαδρόμους του διαστημόπλοιου Von Braun, μια ανησυχητική σκέψη προέκυψε. Μπορεί να είναι αιρετική ή βλάσφημη, αλλά άρχισα να αμφισβητώ αν το System Shock 2 αντέχει πλήρως το 2025.
Θα ήθελα να τονίσω τη λέξη πλήρως εδώ. Αγαπώ το System Shock 2. Αγαπώ την ανατριχιαστική ατμόσφαιρά του. Αγαπώ την ιστορία τρόμου που εκτυλίσσεται σε ένα διαστημόπλοιο που βρίσκεται σε πόλεμο μεταξύ δύο εχθρικών υπερνοημοσύνων. Ιδιαίτερα αγαπώ το σχεδιασμό των επιπέδων του, που είναι ευχάριστο να εξερευνάς, ανεξαρτήτως πόσες φορές το παίζω. Επίσης, αγαπώ κυρίως την ανανέωση που έκανε η Nightdive, η οποία βελτιώνει το παιχνίδι με τρόπους που δεν ήμουν σίγουρος ότι θα πετύχουν.
Αλλά η αγάπη δεν έχει αξία χωρίς ειλικρίνεια, και η αλήθεια είναι ότι ο χρόνος έχει επηρεάσει το System Shock 2 με τρόπους που μια απλή ανανέωση δεν μπορεί να διορθώσει πλήρως. Υπάρχουν αδυναμίες και απογοητεύσεις που απαιτούν μια πιο βαθιά αναθεώρηση για να διορθωθούν. Πολλές από αυτές υπάρχουν από την κυκλοφορία του παιχνιδιού, αλλά πολλά έχουν συμβεί στον τομέα των immersive sims από τότε, και η once-definitive συνέχεια της Irrational έχει, κάπως ταιριαστά, ξεπεραστεί από τα ίδια της τα «παιδιά».
Αυτό δεν πρέπει να μειώνει την αξία του remaster, το οποίο κάνει καλή δουλειά να φέρει το παιχνίδι μερικά χρόνια μπροστά. Μαζί με χαρακτηριστικά όπως υποστήριξη ελεγκτή, υποστήριξη ultra-widescreen και ανανέωση του συνεργατικού multiplayer, το remaster ενημερώνει επίσης τα μοντέλα και τις κινήσεις σε μεγάλο μέρος του παιχνιδιού. Αυτό περιλαμβάνει όπλα, εχθρούς και περιβαλλοντικά αντικείμενα όπως τα αυγά που μοιάζουν με εξωγήινους από τα οποία γεννιούνται οι ανήλικοι του The Many.
Το αποτέλεσμα είναι ένα παιχνίδι που φαίνεται λίγο πιο ομαλό και καθαρό από πριν. Ήμουν σκεπτικός για κάποιες από αυτές τις αλλαγές. Υπάρχει μια παράξενη αίσθηση στην εμφάνιση των τηλεπαθητικών πιθήκων και των κυριών που μοιάζουν με κυανοσκόπους, που ταιριάζει απόλυτα στο System Shock 2. Η αντικατάσταση αυτών με πιο λεπτομερή μοντέλα κινδύνευε να μειώσει την θεμελιώδη ιδιαιτερότητα του παιχνιδιού.
Ευτυχώς, το remaster διατηρεί σε μεγάλο βαθμό την μοναδική ατμόσφαιρα του System Shock 2, τον παράξενο συνδυασμό έντονης επιβίωσης και χαμηλού επιπέδου τρόμου. Το System Shock 2 δεν προσπαθεί ιδιαίτερα να σε τρομάξει. Αντίθετα, επιτρέπει την ατμοσφαιρική αγωνία του Von Braun να συσσωρεύεται στο μυαλό σου με την πάροδο του χρόνου, μέχρι να κλείσεις το παιχνίδι γιατί έχεις δει πάρα πολλές πτώματα με παραμορφωμένα πρόσωπα και έχεις ακούσει πάρα πολλές ηχογραφημένες σημειώσεις των συντρόφων σου που μεταμορφώνονται σε τέρατα.
Ορισμένα στοιχεία έχουν βελτιωθεί από τις αλλαγές. Το βλέμμα των κυριών είναι πιο έντονο καθώς σε κοιτάζουν πάνω από την αιματοβαμμένη, σκελετωμένη σιαγόνα τους, ενώ οι πρωτόκολλοι τώρα παραμορφώνονται καθώς τους πυροβολείς, κάνοντάς τους να φαίνονται ακόμα πιο ανησυχητικοί καθώς προσπαθούν να σε ανατινάξουν. Απόλαυσα επίσης το πώς οι επιθέσεις των υβριδικών με σωλήνες έχουν τροποποιηθεί ώστε να φαίνονται πιο θανατηφόρες. Τώρα το νιώθεις πραγματικά όταν σε χτυπούν στο κεφάλι ενώ σου λένε πόσο λυπούνται γι’ αυτό.
Η μόνη αλλαγή που δεν μου αρέσει είναι το πόσοι χαρακτήρες, συμπεριλαμβανομένων των υβριδικών, έχουν αποκτήσει στόματα με συγχρονισμό. Είναι μια μικρή λεπτομέρεια, αλλά επηρεάζει ελαφρώς την αίσθηση του παιχνιδιού, μειώνοντας την αίσθηση της μη πραγματικότητας που ανέφερα, σαν όλα τα φωνητικά να παίζονται στο μυαλό σου. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στη πιο διάσημη σκηνή του System Shock 2, όπου νομίζω ότι φαίνεται γελοίο και υπονομεύει τη δραματικότητα.
Πέρα από αυτό, η Nightdive κρίνει σωστά τις αλλαγές. Όσον αφορά το παιχνίδι κάτω από αυτές τις αλλαγές, ο σχεδιασμός του παραμένει εξαιρετικός. Όπως πολλά παιχνίδια του είδους του, ο σχεδιασμός επιπέδων του System Shock 2 είναι ένα μάθημα στην χωρική επίλυση γρίφων. Οι πέντε όροφοι του Von Braun (συν τα αργότερα επίπεδα που διαδραματίζονται στο Rickenbacker και πέρα) φαίνονται σχεδιασμένοι ώστε να ξεφεύγουν από τη μνήμη. Συνεχώς μαθαίνεις και ξαναμαθαίνεις το λαβύρινθο των διαδρόμων του, σταματώντας για να ελέγξεις τον χάρτη για τον πλησιέστερο σταθμό ασφαλείας ή αποθήκη χημικών. Η επίλυση των ενσωματωμένων στόχων παραμένει επίσης εξαιρετικά ικανοποιητική. Το System Shock 2 είναι το πιο ανακουφιστικό που θα νιώσεις ποτέ όταν καταφέρεις να λειτουργήσεις έναν ανελκυστήρα, εκτός από το να είσαι παγιδευμένος σε αυτόν.
Αξιολογώ επίσης πόσο επώδυνη είναι η διαδικασία ανάπτυξης χαρακτήρα. Τουλάχιστον στο πρώτο μισό του, το System Shock 2 είναι μια αγχωτική αναζήτηση για τα πάντα, ενώ νιώθεις ότι μπορείς να αποκτήσεις ελάχιστα. Ναι, μπορείς να επιλέξεις βελτιωμένες ικανότητες όπλων για να χρησιμοποιήσεις το κυνηγετικό όπλο που μόλις βρήκες, αλλά δεν θα μπορείς να το επισκευάσεις όταν σπάσει για τουλάχιστον άλλη μια ώρα. Αυτή η ένταση εντείνεται αν ξεκινήσεις με έναν Psi χαρακτήρα, καθώς ενώ η καταστροφική δύναμη είναι στο μέλλον σου, ξεκινάς το παιχνίδι με την πιο απότομη κλίση να ανέβεις.
Όπως και να παίξεις, θα επιθυμείς τη σταδιακή παροχή cyber-modules που σου δίνει η μοναδική σου σύντροφος στο πλοίο, η Δρ. Janice Polito, για την ολοκλήρωση στόχων. Αλλά η πιο ισχυρή πτυχή του SS2 είναι πώς ενσωματώνει αυτή την επιθυμία στην αφήγησή του. Το System Shock 2 παίζει με τα ίδια θέματα της ελευθερίας του παίκτη όπως η μικρότερη αδελφή του, Bioshock. Αλλά ενώ το Bioshock ξοδεύει όλη την αφηγηματική του αξία σε μια μεγάλη ανατροπή, η κατάληξη του System Shock 2 είναι πιο αργή και πιο σκληρή, δίνοντάς σου άφθονο χρόνο να εκτιμήσεις τις συνέπειες του να είσαι καλός στρατιώτης.
Όλα αυτά είναι εξίσου συναρπαστικά και ευφυώς σχεδιασμένα όπως πάντα. Αλλά υπάρχουν τομείς του System Shock 2 που, σήμερα, θα ωφελούνταν από μια πιο εκτενή αναθεώρηση. Για μεγάλο μέρος του System Shock 2, οι Psi δυνάμεις που έχεις στη διάθεσή σου δεν αξίζουν τον κόπο να τις επιλέξεις. Η εναλλαγή μεταξύ επιπέδων Psi και στη συνέχεια ατομικών ικανοτήτων για να βρεις αυτή που θέλεις είναι σχεδόν ακατάλληλη, ειδικά όταν τις χειρίζεσαι στη μέση της μάχης. Η Nightdive καταβάλλει μια αξιόλογη προσπάθεια να μεταφράσει αυτό το κακό σύστημα σε ελεγκτή, αλλά ο τρόπος που το παιχνίδι τα οργανώνει κάνει ακόμα και αυτό να μοιάζει με την εισαγωγή στρατηγικών του Helldivers 2, μόνο που αντί να ζητάς μια καταστροφική αεροπορική επιδρομή, καλείς μια ελαφρώς απογοητευτική μπάλα πάγου ή έναν εντελώς αόρατο τοίχο φωτιάς.
Η μάχη του System Shock 2 δεν έχει γερθεί ιδιαίτερα καλά. Είναι ακόμα ευχάριστη από την οπτική της επίλυσης προβλημάτων—κατανοώντας τον καλύτερο τρόπο να χρησιμοποιήσεις τα όπλα και τον εξοπλισμό που έχεις απέναντι στις απειλές που αντιμετωπίζεις. Αλλά από την άποψη της αίσθησης, η κρυφή παρακολούθηση και οι τυχαίες χτυπήματα με το γαλλικό κλειδί φαίνονται εξαιρετικά παρωχημένες, ακόμα και με τα πιο εξελιγμένα μοντέλα όπλων. Αυτό θα ήταν λιγότερο πρόβλημα αν μιλούσαμε για τα Thief ή Deus Ex, όπου η μάχη παίζει πολύ μικρότερο ρόλο. Αλλά το SS2 είναι πολύ περισσότερο ένα shooter από αυτά τα παιχνίδια—απλά σου επιτρέπει να επιλέξεις τι είδους shooter θέλεις να είναι.
Τα Thief και Deus Ex είναι επίσης σχετικά εδώ. Και τα δύο αυτά παιχνίδια είναι, κατά τη γνώμη μου, ακόμα τα καλύτερα σε αυτό που κάνουν. Σίγουρα, κανείς δεν έχει φτιάξει καλύτερο καθαρό stealth παιχνίδι από το Thief. Με το System Shock 2, δεν νομίζω ότι ισχύει το ίδιο. Δεν θα αρχίσω μια διαμάχη λέγοντας ότι το Bioshock είναι καλύτερο παιχνίδι (το οποίο δεν πιστεύω ούτως ή άλλως, αν και κάνει κάποια πράγματα καλύτερα). Αλλά η επαναληπτική εμπειρία του System Shock 2 με έκανε να εκτιμήσω πόσο εκτενώς το Prey βελτιώνει τα θεμέλιά του.
System Shock 2 επιλογές προσβασιμότητας Υπότιτλοι on/off. Κλειστές λεζάντες on/off. Υπότιτλοι ομιλίας εχθρών on/off. Υπότιτλοι ανατροφοδότησης διεπαφής on/off. Ποσοστό κίνησης: ρυθμιστικό ποσοστό. Ποσοστό κίνησης όπλου: ρυθμιστικό ποσοστό. Ταχύτητα θέασης οριζόντια: ρυθμιστικό ποσοστό. Ταχύτητα θέασης κατακόρυφα: ρυθμιστικό ποσοστό. Κλίμακα στόχευσης: ρυθμιστικό ποσοστό. Δόνηση ελεγκτή on/off. Ένταση δόνησης: αριθμητικό ποσοστό. Ευαισθησία ποντικιού κατακόρυφα: ρυθμιστικό ποσοστό. Ευαισθησία ποντικιού οριζόντια: ρυθμιστικό ποσοστό.
Ο τρόπος που το Arkane’s immersive sim επεκτείνει την ίδια βασική ιδέα με δημιουργικούς νέους μηχανισμούς, πιο ανοιχτές προσεγγίσεις και βαθιά αλληλένδετα συστήματα το καθιστά αληθινό πνευματικό διάδοχο του σχεδιασμού των System Shock, και ξεπερνά συνολικά τη δουλειά των Looking Glass και Irrational με έναν τρόπο που δικαίως εκτιμάται περισσότερο με την πάροδο του χρόνου.
Συνοπτικά, το System Shock 2 παραμένει εξαιρετικό, αλλά το αστέρι του έχει ελαφρώς θαμπώσει τα τελευταία 25 χρόνια, αποκαλύπτοντας πιο φωτεινά ουράνια σώματα στη διαδικασία. Παρ’ όλα αυτά, αν σου αρέσουν οι shooters με βάθος, τα περίπλοκα επίπεδα και οι παράξενες εφιάλτες, το System Shock 2 εξακολουθεί να προσφέρει με τρόπο πιο προσβάσιμο από ποτέ χάρη στη σπουδαία δουλειά της Nightdive.
Ο κωδικός του System Shock 2 παρέχεται από τον εκδότη.
[ Πηγή: Eurogamer ]