Αποτυπώθηκε σε Nintendo Switch 2 (φορητή/μη συνδεδεμένη λειτουργία)
Η επιστροφή των Tamagotchi και η νέα τους μορφή
Στα μέσα προς τα τέλη της δεκαετίας του ’90, τα Tamagotchi έγιναν τεράστια μόδα, με παιδιά σε όλο τον κόσμο να μεγαλώνουν και να φροντίζουν χαριτωμένα ψηφιακά ζωάκια στις μικροσκοπικές οθόνες τους. Αν και η μόδα ξεθώριασε, τα Tamagotchi συνέχισαν να υπάρχουν με διάφορες μορφές τα επόμενα χρόνια, συμπεριλαμβανομένων και μερικών video games κυρίως για φορητές κονσόλες.
Ανάμεσα σε αυτά, τα Corner Shop στο DS και 3DS ξεχώρισαν ιδιαίτερα, και το νέο Tamagotchi Plaza λειτουργεί ως πνευματικός διάδοχός τους. Παρότι στην αρχή φαίνεται ενδιαφέρον και κάπως διασκεδαστικό, το Tamagotchi Plaza αποκαλύπτει γρήγορα ότι τα αδιάφορα minigames του δεν έχουν πολλά να προσφέρουν στον παίκτη.
Η πλοκή και η ατμόσφαιρα του Tamagotchi Plaza
Το Tamagotchi Plaza σπάει τον τέταρτο τοίχο και ξεκινάει με τον παίκτη να απάγεται από τον Prince Tamahiko με το UFO του και να μεταφέρεται στον Tamagotchi Planet. Παρά τη σύντομη συγγνώμη, αναλαμβάνεις αμέσως τον ρόλο του προέδρου της επιτροπής ανάπτυξης της Tamahiko Town, με αποστολή να βελτιώσεις διάφορες πτυχές της πόλης ώστε να ενισχυθεί η υποψηφιότητά της για τη διοργάνωση του Tamagotchi Fest. Αφού ορίσεις έναν αντιπρόεδρο (που λειτουργεί ως avatar σου), τον στέλνεις στα καταστήματα της πόλης για να ξεκινήσει η αναβάθμιση των υποδομών.
Η ιστορία είναι όσο πιο απλή γίνεται, αλλά οι αλληλεπιδράσεις με τους κατοίκους δημιουργούν μια ζεστή και φιλική ατμόσφαιρα. Όλοι είναι τόσο ευγενικοί και υποστηρικτικοί, που σχεδόν ξεχνάς ότι σε απήγαγαν και σε έβαλαν να δουλεύεις για αυτή την περίεργη καταναλωτική κοινωνία.
Το gameplay και τα minigames
Το gameplay του Tamagotchi Plaza επικεντρώνεται σε μια σειρά από καταστήματα με minigames, όπου προσφέρεις διάφορες υπηρεσίες, όπως οδοντιατρική ή εξυπηρέτηση στην πισίνα, στους κατοίκους και μαζεύεις χρήματα ανάλογα με την απόδοσή σου. Με τον καιρό (και αρκετές καλές επιδόσεις), μπορείς να επενδύσεις τα κέρδη είτε στην πλατεία για να βελτιώσεις την εμφάνισή της, είτε στα καταστήματα για να εμπλουτίσεις τις δραστηριότητές τους. Θεωρητικά, αυτό προσφέρει μια ποικιλία από minigames που μπορείς να παίξεις με τον ρυθμό σου και να εξελιχθείς σταδιακά.
Αποτυπώθηκε σε Nintendo Switch 2 (φορητή/μη συνδεδεμένη λειτουργία)
Το πρόβλημα είναι ότι τα minigames δεν είναι ιδιαίτερα καλά. Σε αντίθεση με το Nintendo Land, που προσέφερε σύντομες αλλά πλούσιες εμπειρίες, τα minigames του Tamagotchi Plaza είναι ως επί το πλείστον βαρετά και επιφανειακά. Για παράδειγμα, στη βάρδια στο ‘night pool’ απλώς φτιάχνεις ποτά και δίνεις πετσέτες στους πελάτες. Όταν έρχεται μια παραγγελία, απλά επιλέγεις τα σωστά υλικά από ένα μικρό μενού και τα δίνεις.
Τα περισσότερα minigames μοιάζουν μεταξύ τους, καθώς γρήγορα αποκαλύπτουν ότι πρόκειται για μηχανικές και ανούσιες εργασίες—δεν υπάρχει αίσθηση πίεσης ή δεξιότητας σε ό,τι κάνεις. Αν και οι αναβαθμίσεις των καταστημάτων προσθέτουν λίγη πολυπλοκότητα, στην ουσία συνεχίζεις να κάνεις τα ίδια βαρετά πράγματα και να ανταμείβεσαι ανεξάρτητα από το πόσο καλά τα καταφέρνεις. Ακόμα και τα αποκλειστικά καταστήματα του Switch 2, που χρησιμοποιούν το Mouse Mode, δεν καταφέρνουν να κάνουν το pointer mode διασκεδαστικό ή ενδιαφέρον.
Επιπλέον, κάποια minigames είναι τόσο ασαφή που χρειάζεται δοκιμή και λάθος για να καταλάβεις τι πρέπει να κάνεις. Σε ένα κατάστημα, για παράδειγμα, πρέπει να σερβίρεις απογευματινό τσάι, αλλά το μενού δεν εξηγεί τι διαφορά έχουν τα διάφορα είδη, με αποτέλεσμα να διαλέγεις κάτι που φαίνεται ‘γλυκό’ και ο πελάτης να το απορρίπτει. Δεν είναι όλα τα minigames τόσο εκνευριστικά, αλλά λίγες βασικές οδηγίες στην αρχή θα βοηθούσαν.
Αποτυπώθηκε σε Nintendo Switch 2 (φορητή/μη συνδεδεμένη λειτουργία)
Τεχνική απόδοση και αισθητική
Στα θετικά, το Tamagotchi Plaza λειτουργεί ομαλά και δείχνει πολύ όμορφο. Οι χαρακτήρες έχουν μια αθώα γοητεία, ενώ τα φιλικά, πολύχρωμα γραφικά της πλατείας και των καταστημάτων κάνουν την περιήγηση ευχάριστη. Επιπλέον, μικρές λεπτομέρειες όπως το smartphone που σου επιτρέπει να διαβάζεις μηνύματα από τους κατοίκους και να βλέπεις προφίλ χαρακτήρων μέσω εφαρμογών, προσθέτουν στην αίσθηση εμβύθισης. Όλα αυτά τρέχουν σταθερά στα 60fps, κάνοντας το παιχνίδι να φαίνεται καλύτερο απ’ ό,τι πραγματικά είναι.