Αποτυπώθηκε σε Nintendo Switch (Docked)
Δύο Όψεις στο Missile Command Delta
Το Missile Command Delta, από τους Mighty Yell (The Big Con) και 13AM Games (Runbow), προσφέρει μια εμπειρία με δύο διαφορετικά μέρη.
Το πρώτο μέρος είναι μια στρατηγική με γύρους, βασισμένη στο κλασικό arcade παιχνίδι Missile Command του Dave Theurer· μια ιδέα που θεωρητικά δεν θα έπρεπε να λειτουργεί, αλλά τελικά λειτουργεί πολύ καλά. Το δεύτερο μέρος είναι μια αποτυχημένη προσπάθεια να δοθεί υπόβαθρο στη στρατηγική, τοποθετώντας τον παίκτη σε ένα υπόγειο καταφύγιο με μια παρέα φίλων, όπου προσπαθεί να αποκαλύψει τα μυστικά του μέσα από προοπτική πρώτου προσώπου. Ειλικρινά, θα προτιμούσα αυτό το κομμάτι να είχε αφαιρεθεί εντελώς.
Ας ξεκινήσουμε όμως με τα θετικά. Μέσα στο καταφύγιο υπάρχουν τερματικά που σου δίνουν πρόσβαση στην ‘κλασική’ εκδοχή του Missile Command. Εκεί, διαχειρίζεσαι δύο οθόνες: η αριστερή θυμίζει το gameplay του 1980, με πυραύλους να κατεβαίνουν σε εξαγωνικό πλέγμα προς τις βάσεις που πρέπει να προστατέψεις· η δεξιά δείχνει το απόθεμα των αμυντικών πυραύλων σου, ως ‘κάρτες’ που επιλέγεις για να χρησιμοποιήσεις στο πεδίο.
Αποτυπώθηκε σε Nintendo Switch (Docked)
Στο αρχικό παιχνίδι μετακινούσες έναν κέρσορα με trackball και στόχευες το σημείο που ήθελες να ρίξεις. Το Delta εγκαταλείπει αυτή τη μέθοδο. Αντίθετα, διαλέγεις τον πύραυλο που θες από τις κάρτες και επιλέγεις από δύο έως τέσσερις βάσεις για να εκτοξεύσεις. Το παιχνίδι δείχνει την προβλεπόμενη πορεία τόσο των δικών σου όσο και των εχθρικών πυραύλων, και ο στόχος σου είναι να καταστρέψεις όλα τα εχθρικά πυρά πριν φτάσουν στις βάσεις σου.
Δεν μπορείς όμως να διαλέγεις κάρτες στην τύχη. Κάθε τύπος πυραύλου έχει συγκεκριμένες ιδιότητες και κόστος ενέργειας. Για παράδειγμα, ο ‘M-21 Finch’ έχει μικρή εμβέλεια και χαμηλό κόστος 2, ενώ ο ‘FL-41 Terrier’ έχει μεγαλύτερη εμβέλεια, μεγαλύτερη έκρηξη και κόστος 5.
Μπορείς να χρησιμοποιήσεις όσες κάρτες θες μέχρι να τελειώσουν, αλλά για να πετύχεις το μέγιστο σε κάθε τερματικό, πρέπει να κρατήσεις το κόστος ενέργειας στο προκαθορισμένο όριο ή χαμηλότερα. Αν το όριο είναι 10 και χρησιμοποιήσεις δύο ‘Terrier’ ταυτόχρονα, φτάνεις το όριο με μία κίνηση. Μπορείς να συνεχίσεις, αλλά το να πετύχεις το μέγιστο σε κάθε τερματικό είναι συχνά απαραίτητο για την πρόοδο στην ιστορία.
Αποτυπώθηκε σε Nintendo Switch (Handheld/Undocked)
Το παιχνίδι σε εισάγει σταδιακά στη στρατηγική του, αλλά αργότερα τα πράγματα δυσκολεύουν όταν πρέπει να αμυνθείς απέναντι σε δώδεκα πυραύλους ταυτόχρονα. Θα αποκτήσεις νέους τύπους πυραύλων και ασπίδες, προσθέτοντας βάθος στο gameplay. Αν είσαι εξοικειωμένος με το αρχικό Missile Command, ίσως σου φανεί αργό στην αρχή, αλλά η αναζήτηση της βέλτιστης άμυνας είναι πραγματικά συναρπαστική και ικανοποιητική.
Δυστυχώς, όλα αυτά πλαισιώνονται από μια ανούσια και βαρετή ιστορία, όπου εξερευνάς ένα υπόγειο καταφύγιο για να ξεκλειδώσεις νέες περιοχές και τερματικά. Παίζεις ως Skye, που μαζί με τους φίλους της Adel, Marta και Victor, αποφασίζουν να περάσουν τη νύχτα σε ένα καταφύγιο πριν ακολουθήσουν διαφορετικούς δρόμους. Στο παρασκήνιο ξεσπά ένας άγνωστος πόλεμος, και όσο βρίσκονται εκεί, ξεκινούν επιθέσεις. Η Skye, για κάποιο λόγο, ξέρει ακριβώς τι να κάνει και πώς να υπερασπιστεί την περιοχή μέσω του κεντρικού τερματικού. Η Adel το αποδίδει στις “gamer ικανότητες” της Skye. Εντάξει, ας το δεχτούμε.
Αποτυπώθηκε σε Nintendo Switch (Handheld/Undocked)
Το πρόβλημα είναι ότι ποτέ δεν νιώθεις πως υπάρχει πραγματικός πόλεμος. Δεν υπάρχουν διακυβεύματα, και οι χαρακτήρες απλώς συνεχίζουν να παίζουν με τα τερματικά, επειδή αυτό φαίνεται να είναι το κλειδί για τη διαφυγή τους. Υπάρχουν κάποιες στιγμές ενδιαφέροντος – Ποιος είναι ο μυστηριώδης Khan; Τι ήταν εκείνα τα βήματα στον κάτω όροφο; Όλα όμως μένουν στην επιφάνεια, και τελικά η επιλογή να μπεις στη θέση ενός εφήβου δεν λειτουργεί.
Θυμίζει λίγο το ‘isekai’ μοτίβο, αλλά εδώ δεν ταιριάζει. Αν παίζω Missile Command, θέλω να νιώθω ότι το διακύβευμα είναι υψηλό. Δεν με ενδιαφέρει να διαβάζω τον Victor να αστειεύεται για το αν οι προηγούμενοι ένοικοι του καταφυγίου έπλυναν τα πιάτα.
Όσο για το gameplay σε αυτά τα τμήματα, κινείσαι αργά στο καταφύγιο, ανοίγεις ντουλάπια και συρτάρια, βρίσκεις νέες κάρτες πυραύλων και ενεργοποιείς διακόπτες για να λύσεις γρίφους και να αποκτήσεις πρόσβαση σε νέες περιοχές. Είναι εντάξει, αλλά τα γραφικά είναι φτωχά. Οι χώροι δεν έχουν λεπτομέρεια ή ατμόσφαιρα, και αντί να νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε ένα μυστήριο καταφύγιο γεμάτο ιστορίες, απλώς προσπαθείς να προχωρήσεις όσο πιο γρήγορα γίνεται για να βρεις το επόμενο τερματικό.
Αποτυπώθηκε σε Nintendo Switch (Docked)
Πρέπει να αναγνωριστεί όμως: η μουσική είναι εξαιρετική. Συνδυάζει ατμοσφαιρικά, ρετρό κομμάτια με πιο έντονες εκτελέσεις κατά τη διάρκεια του ‘κανονικού’ Missile Command gameplay. Αν τα γραφικά δεν σε πείθουν ότι βρίσκεσαι σε υπόγειο καταφύγιο, η μουσική το καταφέρνει απόλυτα. Αποπνέει μυστήριο και ενδιαφέρον, και συχνά σταματούσα απλώς για να την ακούσω.
Μια σύντομη σημείωση για την απόδοση: με τόσο απλά γραφικά, περίμενα το Delta να τρέχει στα 60fps⇾ αλλά στο Switch είναι σταθερά στα 30fps. Είναι σταθερό, οπότε δεν έχω σοβαρά παράπονα. Στο Switch 2, το παιχνίδι λειτουργεί γενικά καλά, αλλά αν αποτύχεις σε μια βασική επίθεση, συχνά κρασάρει κατά τη φόρτωση. Κάτι που πρέπει να έχεις υπόψη, και λογικά θα διορθωθεί σύντομα με ενημέρωση.