Πρώτη εντύπωση από το Wildgate
Αρκούσε μόνο ένας αγώνας στο Wildgate για να διακρίνω τις δυνατότητες του χαοτικού PvPvE διαστήματος. Μετά από πάνω από 20 ώρες παιχνιδιού, παρατηρώ πλέον και τα σημεία όπου μπορεί να εξελιχθεί περαιτέρω αυτό το ελκυστικό concept. Η έντονη συνεργασία που απαιτείται για τη διαχείριση του διαστημοπλοίου, η εξερεύνηση PvE dungeons για λάφυρα και η αντιμετώπιση αντίπαλων πληρωμάτων δημιουργούν συναρπαστικές και απαιτητικές δοκιμασίες ομαδικότητας και επικοινωνίας. Δυστυχώς, αυτό το επίπεδο συντονισμού δεν οδηγεί πάντα σε καλά αποτελέσματα όταν παίζεις με τυχαίους συμπαίκτες, καθώς οι σιωπηλοί παίκτες ή, ακόμα χειρότερα, οι τοξικές προσωπικότητες μπορούν να χαλάσουν την εμπειρία. Όταν όμως η ομάδα συνεργάζεται ή παίζεις με φίλους, το απλό αλλά στιβαρό gunplay και η πολύπλευρη μάχη μεταξύ διαστημοπλοίων του Wildgate το φέρνουν σε ανταγωνισμό με το Sea of Thieves.
Βασική ιδέα και στόχοι
Το Wildgate είναι ένα ξεχωριστό multiplayer sci-fi shooter όπου πέντε ομάδες των τεσσάρων παικτών στέλνονται στο πιο επικίνδυνο σημείο του γαλαξία, γνωστό ως Reach, για να διεκδικήσουν λάφυρα και δόξα. Ο τελικός στόχος είναι να βρεθεί το πολύτιμο Artifact, που είναι κρυμμένο κάπου στο διάστημα, και να διαφύγουν με αυτό από το Wildgate. Επειδή όμως υπάρχει μόνο ένα Artifact, η σύγκρουση μεταξύ πληρωμάτων σε έντονες FPS μάχες είναι αναπόφευκτη. Για να αυξήσεις τις πιθανότητες επιβίωσης και να βρεις το Artifact, πρέπει να προσγειωθείς γρήγορα και να μπεις σε όσο το δυνατόν περισσότερα μικρά PvE dungeons, εξοντώνοντας εχθρούς και λύνοντας απλούς γρίφους για να αποκτήσεις τα κρυμμένα λάφυρα.
Αναβαθμίσεις και ένταση στη μάχη
Η αναβάθμιση του διαστημοπλοίου με καλύτερες ασπίδες, όπλα, αμυντικά μέτρα και βελτιώσεις στα στατιστικά (όπως ταχύτερη στροφή) μπορεί να κάνει τη διαφορά όταν πλησιάζει εχθρικό σκάφος και ξεσπά το χάος, προσφέροντας τις πιο αγχωτικές στιγμές του Wildgate. Αν καταφέρεις να βρεις και να διαφύγεις με το Artifact ή να εξοντώσεις όλα τα αντίπαλα πληρώματα πριν το κάνουν εκείνοι, η νίκη είναι δική σου, και σε αγώνες που διαρκούν πάνω από 40 λεπτά, η αίσθηση της επιτυχίας είναι μοναδική.
Κόσμος και χαρακτήρες
Στο Wildgate δεν υπάρχει ουσιαστική ιστορία, πέρα από μερικά σύντομα κείμενα που μπορείς να διαβάσεις στο μενού μεταξύ των αγώνων, αλλά ο κόσμος του έχει ξεχωριστή και γοητευτική προσωπικότητα. Αυτό φαίνεται στους εχθρούς που συναντάς, όπως raiders και εξωγήινα πλάσματα που μοιάζουν με ανθρώπους-μύξες, αλλά και στους playable χαρακτήρες, τους λεγόμενους Prospectors, που κυμαίνονται από έναν μεγάλο εξωγήινο που θυμίζει σκύλο μέχρι ένα υδρόβιο πλάσμα μέσα σε μηχανικό γυάλινο θόλο. Κάθε Prospector διαθέτει μοναδικά χαρακτηριστικά και ικανότητες που μπορούν να βοηθήσουν ή να βλάψουν την ομάδα:
- Ο Ion, ο τετραχέρης εξωγήινος, μπορεί να προκαλέσει ζημιά στα σκάφη χτυπώντας τα με τις γροθιές του
- Ο Venture, το ρομπότ, είναι ιδανικός για αρχάριους, καθώς δεν χρειάζεται οξυγόνο, αναρρώνει γρήγορα και ειδοποιείται όταν υπάρχουν εχθροί πίσω του
Ποικιλία χαρακτήρων και επιλογών
Δοκίμασα όλους τους χαρακτήρες για να βρω ποιος ταιριάζει στο στυλ μου, με αγαπημένο τον Mophs, το φτερωτό ανθρωποειδές που μπορεί να γίνεται αόρατο, κάτι ανεκτίμητο όταν επιβιβάζεσαι σε εχθρικά σκάφη για σαμποτάζ. Ωστόσο, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η έλλειψη επιλογών, αφού ξεκλειδώνεις και δοκιμάζεις όλους τους χαρακτήρες πολύ γρήγορα. Το να βλέπεις τα ίδια γνώριμα πρόσωπα σε κάθε σκάφος είναι κάπως απογοητευτικό σε έναν ατελείωτο γαλαξία δυνατοτήτων.
Περιεχόμενο και προοπτικές
Αν και οι αγώνες είναι διασκεδαστικοί και επαναλαμβανόμενοι τις τελευταίες μέρες, με μόνο ένα game mode, επτά χαρακτήρες, τέσσερα μοντέλα διαστημοπλοίων και λίγα όπλα, το περιεχόμενο φαίνεται προς το παρόν περιορισμένο. Αν η Moonshot Games κυκλοφορήσει τακτικά ενημερώσεις με νέα όπλα, εχθρούς, χαρακτήρες και σκάφη, όπως στο Helldivers 2, τότε το Wildgate μπορεί να αποκτήσει πραγματική διάρκεια. Προς το παρόν, όμως, μοιάζει περισσότερο με μια γεύση από αυτό που ελπίζω να εξελιχθεί σε ένα παιχνίδι με πολύ μεγαλύτερη ποικιλία, και ήδη νιώθω πως έχω δει σχεδόν όλα όσα μπορεί να συμβούν στους αγώνες που έπαιξα. Υπάρχει ακόμα πολύ διασκέδαση στο να βελτιώνεσαι και να κερδίζεις, και η γνώση των dungeons και των λαφύρων με έχει κάνει πιο στρατηγικό, αλλά σταμάτησα να εκπλήσσομαι από όσα συναντώ στο Reach αρκετά γρήγορα.
Τελικές σκέψεις και ελπίδες
Έχω ακόμα αρκετό Wildgate να παίξω πριν καταλήξω σε τελική άποψη – δεν ανέφερα καν τη μάχη μεταξύ διαστημοπλοίων, αφού δοκιμάζω ακόμα όλα τα διαφορετικά σκάφη – αλλά μέχρι στιγμής το να παίζω με φίλους είναι πολύ διασκεδαστικό, ενώ οι αγώνες με τυχαίες ομάδες είναι συχνά λιγότερο ευχάριστοι (η ποσότητα προσβλητικών εκφράσεων που άκουσα στο proximity voice chat την πρώτη μέρα ήταν πραγματικά ανησυχητική). Ελπίζω η Moonshot να προσθέσει γρήγορα νέο περιεχόμενο, γιατί υπάρχουν οι βάσεις για ένα εξαιρετικό live-service παιχνίδι, και ανυπομονώ να επιστρέψω.