Εντυπώσεις από τα πρώτα επεισόδια
Μέχρι στιγμής έχουν κυκλοφορήσει μόνο τα δύο πρώτα επεισόδια από τα συνολικά οκτώ του Dispatch, αλλά ήδη νιώθω ιδιαίτερα δεμένος με αυτή τη μοναδική αφηγηματική εμπειρία, που θυμίζει πνευματικό διάδοχο των Telltale Games της δεκαετίας του 2010. Μισό τηλεοπτική σειρά, μισό παιχνίδι γρίφων, αυτή η κωμωδία με υπερήρωες στον χώρο εργασίας με κέρδισε αμέσως χάρη στους εκκεντρικούς χαρακτήρες, τα διασκεδαστικά μίνι-παιχνίδια και τους διαλόγους που προκαλούν γέλιο. Είναι νωρίς ακόμα για να προβλέψουμε πού θα οδηγήσει η ιστορία τις επόμενες τρεις εβδομάδες της κυκλοφορίας της (και θα ακολουθήσει τελική αξιολόγηση στο τέλος), αλλά τα αφηγηματικά νήματα που τραβάει η AdHoc Studio είναι ήδη συναρπαστικά και παραμένω συγκρατημένα αισιόδοξος.
Ένας εναλλακτικός κόσμος γεμάτος υπερδυνάμεις
Το Dispatch διαδραματίζεται σε μια εναλλακτική εκδοχή του σύγχρονου Λος Άντζελες, όπου υπερήρωες, εξωγήινοι, δαίμονες και κάθε λογής υπερφυσικά όντα ζουν ανάμεσα στους απλούς ανθρώπους. Όπως είναι φυσικό, κάποιοι από αυτούς χρησιμοποιούν τις δυνάμεις τους για καλό, ενώ άλλοι ακολουθούν πιο σκοτεινά μονοπάτια. Με τόσους υπερ-ήρωες στους δρόμους, ο οργανισμός SDC έχει αναλάβει δράση, προσφέροντας ένα είδος ασφάλισης που επιτρέπει στους πολίτες να πληρώνουν για την προστασία ενός δυνατού φύλακα. Ο πρωταγωνιστής της σειράς, Robert Robertson – γνωστός και ως Mecha Man – βλέπει τα ηρωικά του όνειρα να καταρρέουν όταν μια έκρηξη καταστρέφει τη στολή του και τον αναγκάζει να εργαστεί σε τηλεφωνικό κέντρο ενός μικρού παραρτήματος της SDC. Μέχρι στιγμής έχουμε ζήσει μόνο την πρώτη του μέρα στη δουλειά, αλλά ήδη με έχει κερδίσει η κατάστασή του και ανυπομονώ να δω πώς αυτή η νέα καθημερινότητα θα επηρεάσει τα ιδανικά του.
Διάλογοι, επιλογές και συνέπειες
Το Dispatch χωρίζεται σε δύο βασικά μέρη: το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου συνομιλείς μέσα από καλοσχεδιασμένες σκηνές, επιλέγοντας αστείες ατάκες και συμμετέχοντας σε quick-time events, παρόμοια με αυτά που συναντάμε στα The Wolf Among Us ή στη σειρά Life is Strange. Ορισμένες αποφάσεις ενεργοποιούν την ειδοποίηση ‘X άτομο το θυμήθηκε’ στην κορυφή της οθόνης, προσφέροντας μια ευχάριστη δόση νοσταλγίας για το 2025. Ωστόσο, συχνά δεν καταλάβαινα το βάρος των επιλογών μου μέχρι να τις πάρω. Μέχρι τώρα, οι αποφάσεις μου δεν φάνηκαν ψεύτικες ή ανούσιες – συχνά με εξέπληττε το πώς ακόμα και το πιο αδιάφορο σχόλιο μπορούσε να επηρεάσει την ιστορία, και μόνο ο χρόνος θα δείξει πόσο σημαντικές θα αποδειχθούν αυτές οι αλυσιδωτές αντιδράσεις.
Διαχείριση υπερηρώων και γρίφοι
Το υπόλοιπο της εμπειρίας στο Dispatch το περνάς ως Dispatcher, αναθέτοντας αποστολές σε υπερήρωες. Σε αντίθεση με τις κινηματογραφικές σκηνές, αυτά τα τμήματα εκτυλίσσονται σε μια οθόνη υπολογιστή και θυμίζουν point-and-click γρίφο. Με το ποντίκι και την παρατηρητικότητά σου, παρακολουθείς έναν χάρτη της πόλης όπου εμφανίζονται πορτοκαλί θαυμαστικά με χρονόμετρο, ειδοποιώντας για διάφορες εργασίες που πρέπει να διεκπεραιώσει η SDC. Κάθε ήρωας έχει ένα πίνακα στατιστικών, παρόμοιο με αυτόν του Pokémon, και όταν προκύπτει μια αποστολή, λαμβάνεις μια περιγραφή του προβλήματος με εικονίδια που δείχνουν τα απαιτούμενα στατιστικά για την επιτυχία.
Επιλογή και ενίσχυση ηρώων
Από εκεί και πέρα, καλείσαι να ταιριάξεις τον κατάλληλο ήρωα – ή και περισσότερους – με βάση τα στατιστικά και την προσωπικότητά τους, και να τους στείλεις στην αποστολή. Το αποτέλεσμα ανακοινώνεται αμέσως: αν πετύχεις, κερδίζεις μια ενίσχυση στατιστικών που μπορείς να χρησιμοποιήσεις σε μελλοντικές βάρδιες. Αυτός ο μηχανισμός δημιουργεί έναν εθιστικό κύκλο ανταμοιβής που ταιριάζει απόλυτα με την πολυπλοκότητα του παιχνιδιού. Το Dispatch ισορροπεί έξυπνα το χιουμοριστικό πείραγμα της ομάδας με το άγχος της έγκαιρης διάσωσης πολιτών, προσφέροντας μια απολαυστική εμπειρία.
Μίνι-παιχνίδι hacking και ένταση
Δεν σταματά όμως εκεί, καθώς υπάρχει και ένα δευτερεύον μίνι-παιχνίδι hacking ενσωματωμένο στην εργάσιμη μέρα σου. Εδώ, κυλάς ένα τρισδιάστατο αντικείμενο μέσα σε ένα κυβερνο-λαβύρινθο όσο ο χρόνος μετρά αντίστροφα, χρησιμοποιώντας τα βελάκια για να χαράξεις πορεία προς τον στόχο. Καθώς αυτά τα σενάρια συχνά συνδυάζονται με έντονα γεγονότα στην πόλη, η αδρεναλίνη ανεβαίνει και είναι εύκολο να βυθιστείς στη φαντασία. Η προσέγγιση του Dispatch με τα ‘augmented episodes’ είναι ιδιαίτερα ελκυστική μέχρι στιγμής – βοηθάει και το ευφυές, σατιρικό σενάριο, που αποδίδεται εξαιρετικά από το σύνολο των ηθοποιών.
Δύσκολη ομάδα και ηθικά διλήμματα
Εκτός από τους γρίφους, η ομάδα σου αποτελεί μια ακόμη πρόκληση. Ο Robert Robertson είναι καινούριος στη δουλειά, οπότε λογικά δεν έχει τον απόλυτο έλεγχο. Η ομάδα που προσπαθείς να διαχειριστείς αποτελείται αποκλειστικά από πρώην κακοποιούς που, μετά από μια ζωή εγκλήματος, προσπαθούν να επανενταχθούν στην κοινωνία. Όπως φαντάζεσαι, τα πράγματα δεν κυλούν ομαλά. Το θέμα των ηθικά αμφιλεγόμενων υπερηρώων έχει εξερευνηθεί ξανά σε ταινίες και σειρές, αλλά το Dispatch συχνά ανατρέπει τις προσδοκίες με έναν συνδυασμό καυστικού χιούμορ και ειλικρινών στιγμών που σε κρατούν σε εγρήγορση.
Ρεαλισμός και συναισθηματική επένδυση
Για παράδειγμα, σε μια συνάντηση μετά την πρώτη μου βάρδια, η προϊσταμένη μου, Blonde Blazer, με ρώτησε γιατί είχα ματωμένη μύτη. Λίγο νωρίτερα, λόγω κάποιων αμφιλεγόμενων επιλογών σε μια συζήτηση, μία από τις ‘ηρωίδες’ μου με χτύπησε στο πρόσωπο. Είχα δύο επιλογές: να την καρφώσω ή να προσποιηθώ ότι όλα είναι καλά. Ελπίζοντας να αποφύγω νέο χτύπημα, διάλεξα να μην αποκαλύψω τίποτα, κάτι που οδήγησε σε μια ζεστή αλληλεπίδραση με άλλο μέλος της SDC. Το Dispatch θα μπορούσε να προσθέσει ένα ακόμα αστείο για εύκολο γέλιο, αλλά δεν το έκανε. Αυτή η αυτοσυγκράτηση δίνει στον κόσμο μια αίσθηση ρεαλισμού που σε κάνει να δένεσαι συναισθηματικά.
Πολυδιάστατοι χαρακτήρες και εξαιρετικές ερμηνείες
Βοηθάει επίσης το γεγονός ότι οι χαρακτήρες που έχω γνωρίσει μέχρι τώρα έχουν καταφέρει να με κερδίσουν, ακόμα κι όταν η συμπεριφορά τους είναι απαράδεκτη. Κανείς δεν είναι μονοδιάστατος και, παρόλο που δεν είναι ξεκάθαρο τι κρύβεται κάτω από την επιφάνεια, ήδη φαίνεται πως υπάρχει πολύ υλικό για εξερεύνηση. Υπάρχει η Invisigal – παλαιότερα γνωστή ως Invisibitch – μια κακομαθημένη, πνευματώδης απειλή με αμφιλεγόμενο παρελθόν, με τη φωνή της Laura Bailey· η ηγέτιδα της SDC, Blonde Blazer, με την Erin Yvette, που πίσω από το ευγενικό της προσωπείο κρύβει ανασφάλειες· και ο Chase του Jeffrey Wright, ένας συνταξιούχος ήρωας και βετεράνος του παιχνιδιού με αθυρόστομο χιούμορ, για να αναφέρουμε μερικούς. Δεν μπορώ να μην αναφέρω και τον Robert, που χάρη στην εκφραστική και πολυεπίπεδη ερμηνεία του Aaron Paul, αποδίδεται ως βαθιά ατελής αλλά συμπαθής και ανθρώπινος.
Προσμονή για τη συνέχεια
Βρισκόμαστε μόλις στο ένα τέταρτο της ιστορίας, οπότε είναι ακόμα νωρίς για να προβλέψουμε πού θα καταλήξει το Dispatch. Είναι φανερό πως υπάρχουν πολλά ακόμα να ανακαλύψουμε, από την εξέλιξη των ηρώων στο μίνι-παιχνίδι Dispatch μέχρι την προσπάθεια του Robert να ζήσει το όνειρο του σωτήρα μετά το ατύχημά του. Θα επιστρέψω με μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση λίγο μετά την κυκλοφορία των τελευταίων επεισοδίων στις 12 Νοεμβρίου – αλλά προς το παρόν, είμαι απόλυτα απορροφημένος σε αυτόν τον κόσμο και ανυπομονώ να μπλεχτώ ακόμα περισσότερο στην ταραγμένη προσωπική ζωή του Robert.