Νέο FPS από τους δημιουργούς του Ruiner
Αν είδες το Ruiner και σκέφτηκες πως θα ήταν ενδιαφέρον σε προοπτική πρώτου προσώπου, ο δημιουργός του επιστρέφει με, όπως μάντεψες, ένα FPS.
Μάχη με ρομπότ και μηχανισμοί ενέργειας
Ένα στρογγυλό ρομπότ με εκτεθειμένο πυρήνα εμφανίζεται, οπότε του τον αφαιρώ και πέφτει αμέσως. Θα μπορούσα να πετάξω τον πυρήνα σαν χειροβομβίδα, αλλά προτιμώ να τον απορροφήσω για να αποκτήσω προσωρινά μια υπερδύναμη γροθιά, την οποία χρησιμοποιώ για να ορμήσω σε ένα πιο βαριά θωρακισμένο ρομπότ, διαλύοντας τις μεταλλικές του πλάκες. Όσο βρίσκομαι κοντά του και είναι ζαλισμένος, αλλάζω σε καραμπίνα για να τον αποτελειώσω και μετά απομακρύνομαι με το jetpack. Υπάρχουν κι άλλοι εχθρικοί ρομπότ στην αρένα, και παρατήρησα πυρομαχικά σε ένα σημείο που μπορώ να φτάσω με wallrun, όσο περιμένω να επανέλθει η ικανότητα αφαίρεσης πυρήνα.
Ταχύτητα και εργαλεία στο Metal Eden
Αυτές οι σκηνές είναι χαρακτηριστικές για το Metal Eden, ένα neon FPS με υπερταχύτητα, όπου ελέγχεις ένα android με πολλές επιλογές για κίνηση και καταστροφή. Διαθέτει grappling hook και διπλό άλμα, παγωμένη χειροβομβίδα, και μια morph ball λειτουργία εμπνευσμένη από το Super Metroid που σου επιτρέπει να κυλάς εκτοξεύοντας κατευθυνόμενους πυραύλους και ηλεκτρισμό.
Στρατηγικές μάχης και επιρροές
Αν ζαλίσεις έναν εχθρό με γροθιά πριν τον αποτελειώσεις, θα ρίξει σίγουρα health, ενώ αν του πετάξεις πυρήνα, θα αφήσει πυρομαχικά. Αν διέκρινες επιρροές από Bethesda Doom στο Metal Eden, έχεις δίκιο. Υπάρχουν επίσης αρκετά στοιχεία από το Ruiner, το προηγούμενο παιχνίδι της Reikon. Όμως, ενώ το Ruiner είχε οπτική από ψηλά και cyberpunk ατμόσφαιρα, το Metal Eden είναι ένα sci-fi shooter με έμφαση στην κίνηση, όπου προσπαθείς να σώσεις ψηφιοποιημένους αποίκους που έχουν φυλακιστεί για ασαφείς λόγους από μια συμμαχία drones και ρομπότ, που είναι ακόμα λιγότερο ανθρώπινα από τον android πρωταγωνιστή του Metal Eden.
Υπενθύμιση Necromunda: Hired Gun
Το παιχνίδι θυμίζει έντονα το Necromunda: Hired Gun, ένα υποτιμημένο movement-shooter γεμάτο ικανότητες όπως wallrunning, grappling hook και slow-mo, που προσφέρουν έντονη δράση αν τα χρησιμοποιείς όλα μαζί, αλλά μπορεί να σε μπερδέψουν αν κάνεις διάλειμμα και ξεχάσεις τα χειριστήρια.
Πολύπλοκη αφήγηση και σύγχυση
Η ιστορία είναι επίσης περίπλοκη, με τον πικρό υπολογιστή Nexus ως βασικό αφηγητή και πολλές στυλιζαρισμένες αλλά σκόπιμα μπερδεμένες αναδρομές. Θυμίζει το Ruiner σε αυτό το σημείο, μόνο που ενώ το Ruiner ξεκαθάριζε στο τέλος, όταν έφτασα στους τίτλους τέλους του Metal Eden μετά από έξι ή επτά ώρες, ήμουν ακόμα πιο μπερδεμένος απ’ ό,τι στην αρχή.
Υπερβολική αφήγηση κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού
Αυτό δεν θα ήταν τόσο πρόβλημα αν δεν υπήρχε τόσο μεγάλη ποσότητα ιστορίας, που σου αφηγούνται συνεχώς κατά τη διάρκεια των επιπέδων, ενώ θα προτιμούσες να ασχολείσαι με τη δράση. Το Metal Eden διανθίζει τα κυρίως γραμμικά του επίπεδα με διαδρομές σε zipline ανάμεσα σε φουτουριστικούς ουρανοξύστες, ενώ ο Nexus μιλάει ασταμάτητα, και κατά διαστήματα εμφανίζονται drones για να σε κρατήσουν σε εγρήγορση. Την πρώτη φορά που έπαιξα, σκέφτηκα πόσο βαρετά θα είναι αυτά τα σημεία σε επόμενα playthrough, όπως και οι αργές παρουσιάσεις κάθε νέου όπλου και εχθρού.
Έλλειψη New Game+ και replayability
Αν και αυτά τα σημεία είναι ενοχλητικά στη δεύτερη προσπάθεια, με εξέπληξε κάτι ακόμα πιο ενοχλητικό. Δεν υπάρχει New Game+ mode για να απολαύσεις όλες τις ξεκλειδωμένες ικανότητες, όπλα και αναβαθμίσεις. Αν επιλέξεις επίπεδο από το μενού μετά το τέλος, ξεκινάς με τον ελάχιστο εξοπλισμό που είχες την πρώτη φορά, επιστρέφοντας στην αρχή. Σε ένα είδος που βασίζεται στην επανάληψη—στο speedrun, στη δεύτερη επίδειξη όπου δείχνεις όσα έμαθες—το Metal Eden μοιάζει με παιχνίδι που θέλει να το αφήσεις μόλις τελειώσεις. Αυτό κάνει την τιμή των $40⇾ λίγο πιο δύσκολη στην αποδοχή.
Προοπτικές για το μέλλον
Αν όμως προστεθεί New Game+ mode, το Metal Eden θα είναι πιο εύκολη πρόταση για όσους λατρεύουν την αδρεναλίνη και το wallrunning σε αρένες γεμάτες plasma και γιγάντια spiderbots.