Η διαχρονική δημοτικότητα του Denzel Washington
Ο Denzel Washington θεωρείται ίσως ο πιο αγαπητός κινηματογραφικός αστέρας των τελευταίων τριάντα ετών. Παρά τη γενική αποδοχή του, ακόμα και αυτός δεν γλιτώνει από κάποιες διαδικτυακές γκρίνιες. Όταν πρωταγωνίστησε στη μεταφορά του The Equalizer στην τηλεόραση το 2014, υπήρχαν αναφορές ότι το έργο θα μπορούσε να εξελιχθεί σε σειρά ταινιών. Πράγματι, ακολούθησαν δεύτερη και τρίτη ταινία το 2018 και το 2023 αντίστοιχα. Αν και όλες σημείωσαν επιτυχία στα ταμεία, κάποιοι σινεφίλ δεν μπορούσαν να μην επισημάνουν πως αυτή η σειρά με τον ώριμο ήρωα που εξοντώνει κακοποιούς ίσως δεν άξιζε τόσο πολύ να γίνει franchise, σε σύγκριση με ένα μοναδικό νουάρ που απέτυχε εμπορικά το 1995, λίγο μετά την επιτυχία του Washington με το Crimson Tide. Η σειρά που θα έπρεπε να έχει συνεχιστεί για τον Washington είναι το Devil in a Blue Dress.
Η φαντασία για σίκουελ και ο Easy Rawlins
Είναι εύκολο να ονειρεύεται κανείς μια συνέχεια σε μια αγαπημένη ταινία που δεν τα πήγε καλά, ανεξάρτητα από το αν οι δημιουργοί της είχαν τέτοια πρόθεση. Ο Easy Rawlins, ο ιδιωτικός ντετέκτιβ του Λος Άντζελες που γνωρίσαμε στο Devil in a Blue Dress, είχε άφθονο υλικό για να συνεχίσει. Δημιούργημα του συγγραφέα Walter Mosley, ο Easy πρωταγωνιστεί σε 16 μυθιστορήματα μέχρι σήμερα (το πιο πρόσφατο, Farewell, Amethystine, κυκλοφόρησε το 2024), τα οποία ακολουθούν τον ήρωα από τη δεκαετία του 1940 ως τη δεκαετία του 1960. Σε έναν ιδανικό κόσμο, ο Washington θα μπορούσε να ενσαρκώνει τον χαρακτήρα κατά διαστήματα τα τελευταία 30 χρόνια, ίσως με δημιουργικές προσαρμογές που θα μετέφεραν τον Easy σε μεταγενέστερες εποχές. Παρόλα αυτά, η απουσία μιας ολόκληρης σειράς Easy Rawlins δεν μειώνει την αξία του Devil in a Blue Dress, που αποτελεί ένα ολοκληρωμένο και απολαυστικό νουάρ.
Η υπόθεση και το κοινωνικό υπόβαθρο
Η ταινία ξεκινά με τον Easy να χάνει τη δουλειά του και να ψάχνει για εργασία. Καταλήγει να κάνει ανεπίσημη έρευνα για έναν λευκό ιδιωτικό ντετέκτιβ, αναζητώντας μια γυναίκα που συχνάζει σε τοπικά juke joints (χώροι που φέτος έχουν τραβήξει το ενδιαφέρον του σινεμά). Ακολουθούν οι συνηθισμένοι γκάνγκστερς, πολιτικοί, μυστηριώδεις γυναίκες και περίπλοκες ίντριγκες, με επιπλέον ατμόσφαιρα χάρη στη γραμμή του Mosley: η ιστορία των φυλετικών σχέσεων στο Λος Άντζελες δίνει βάθος και χρώμα στα μυστήρια που φτάνουν στην πόρτα του Easy. Το Devil in a Blue Dress είναι πάνω απ’ όλα ένα περίπλοκο νουάρ θρίλερ, αλλά το φυλετικό μωσαϊκό του 1948 στο Λ.Α. είναι τόσο αριστοτεχνικά ενσωματωμένο στην αφήγηση που γίνεται αναπόσπαστο. Η ίδια η είσοδος του Easy στο επάγγελμα προκύπτει από την ανάγκη να κάνει ένας μαύρος ντετέκτιβ τη δουλειά που δεν μπορεί να κάνει ο λευκός συνάδελφός του. (Υπάρχει φυσικά και η ένταση του να ερευνά ένας μαύρος άνδρας πράγματα που δεν “πρέπει” να γνωρίζει.)
Ο Washington και το ιδανικό νουάρ
Αυτός ο συνδυασμός κοινωνικού σχολίου και pulp διασκέδασης ταιριάζει απόλυτα στον Washington, που διαθέτει σπάνια βαρύτητα και γοητεία. Στη δεκαετία του ’90, πριν κυριαρχήσει στις ταινίες δράσης, ο Washington συμμετείχε σε πολλά θρίλερ, από νομικά μέχρι στρατιωτικά και υπερφυσικά. Το Devil in a Blue Dress ίσως είναι από τα καλύτερά του. Δεν είναι όμως μόνος του. Ο αείμνηστος Tom Sizemore έχει σημαντικό ρόλο, ενώ η ταινία είναι ίσως πιο γνωστή για την εντυπωσιακή εμφάνιση του Don Cheadle ως Mouse, ενός απρόβλεπτου συνεργάτη του Easy που τον συνδέει με ένα παλιό έγκλημα. Οι δυο τους δεν ξανασυναντήθηκαν στην οθόνη μέχρι το Flight του 2012, όπου η σχέση τους είναι πιο ανταγωνιστική. Η χημεία τους στο Devil in a Blue Dress είναι πιο διασκεδαστική και επικίνδυνη. Όταν ο Easy αφήνει έναν βασικό μάρτυρα στη φροντίδα του Mouse και εξοργίζεται όταν ο μάρτυρας βρίσκεται νεκρός, ο Mouse απαντά απορημένος: «Αν δεν ήθελες να τον σκοτώσω, γιατί τον άφησες σε μένα;»
Η πορεία του Carl Franklin
Ακόμα κι αν ο Easy και ο Mouse δεν είχαν άλλες περιπέτειες, ο σκηνοθέτης Carl Franklin άξιζε περισσότερα από όσα του έδωσε ο κινηματογραφικός κόσμος. Στα 30 χρόνια από το Devil in a Blue Dress, έχει σκηνοθετήσει μόνο τέσσερις ταινίες. Αντίθετα, εργάζεται σταθερά στην τηλεόραση, σε σημαντικές σειρές της τελευταίας δεκαετίας όπως:
- The Leftovers
- Homeland
- Mindhunter
Είναι κρίμα, γιατί ακόμα και οι πιο φιλόδοξες σειρές απαιτούν συχνά προσήλωση σε ένα συγκεκριμένο ύφος, που δεν αφήνει περιθώρια για τον ομαλό συνδυασμό κλασικού και σύγχρονου νουάρ που πέτυχε στο Devil in a Blue Dress.
Η αναγνώριση και η διαχρονικότητα
Το Devil in a Blue Dress τελικά αναγνωρίστηκε και πλέον ανήκει στη συλλογή Criterion, μαζί με το εξαιρετικό One False Move του Franklin. Ο Franklin και ο Washington συνεργάστηκαν ξανά σε ένα ακόμα νουάρ, το υποτιμημένο αλλά πιο επιτυχημένο Out of Time. Ίσως προλάβουν να κάνουν άλλη μία ταινία μαζί πριν ο Washington αποσυρθεί. Πολλές ιστορίες του Easy Rawlins θα μπορούσαν να προσαρμοστούν στην τωρινή ηλικία του ηθοποιού. Στο Highest 2 Lowest, τη νεότερη συνεργασία του με τον Spike Lee, ο Washington αποτυπώνει ταυτόχρονα τις αδυναμίες και την επιμονή ενός άνδρα που έχει γίνει σύμβολο μαύρης επιτυχίας και δύναμης. Ο Easy ίσως να μην απαιτεί τέτοια ανάλυση, αλλά οι μεταγενέστερες ιστορίες θα μπορούσαν να αγγίξουν αυτά τα θέματα με τρόπο που οι ταινίες Equalizer δεν το έκαναν ποτέ.
Η διαφορά με το Equalizer και η διαχρονική αξία
Η επιτυχημένη τριλογία έχει τη δική της γοητεία, αλλά δύσκολα αποφεύγει κανείς την αίσθηση ότι πρόκειται για μια έξυπνη εκμετάλλευση της αγοράς μετά το Taken, όπου μεγάλα ονόματα τιμωρούν τους κακούς, σαν υπερηρωικές ιστορίες για μεσήλικες. Αντίθετα, το Devil in a Blue Dress, ριζωμένο στις κοινωνικές πραγματικότητες της Αμερικής του 20ού αιώνα, παραμένει πραγματικά διαχρονικό, έξυπνο, κομψό και σαγηνευτικό.
Διαθεσιμότητα της ταινίας
Το Devil in a Blue Dress προβάλλεται αυτή τη στιγμή στο Hulu.
[ Πηγή: Polygon ]