Δυσκολίες στον ύπνο και η εμπειρία του Sleep Awake

Μισώ όταν καλοπροαίρετοι άνθρωποι μου λένε ότι “ο ύπνος είναι τόσο σημαντικός”, γιατί μου θυμίζουν ότι δεν είμαι καλός σε αυτό. Έτσι, όπως η συνάντηση με κάποιον που ακούει την ίδια μουσική με εμένα είναι καθησυχαστική, νιώθω ήρεμος παίζοντας το παιχνίδι Sleep Awake στο φετινό Tribeca Festival.

Η λέξη “sim” μπορεί να είναι υπερβολική – στην πραγματικότητα, το Sleep Awake είναι το τελευταίο παιχνίδι που ανακοίνωσε η Blumhouse ως μέρος της επερχόμενης σειράς τρόμου, και ο προγραμματιστής του, Eyes Out, αποτελείται από τον διευθυντή του Spec Ops: The Line, Cory Davis, και τον κιθαρίστα των Nine Inch Nails, Robin Finck. Η βιομηχανική μουσική του παιχνιδιού με αγγίζει όπως η ελαττωματική κλιματιστική μονάδα.

Στο παιχνίδι, έχω γίνει η Κατζά, μια γυναίκα που συνεχώς τσιμπάει τον εαυτό της για να μην πέσει θύμα του παράξενου φαινομένου που ονομάζεται The Hush, το οποίο έχει εξαλείψει τους τελευταίους ανθρώπους στη Γη ενώ κοιμούνταν. Η υπόθεση θυμίζει το ποίημα του Whitman, The Sleepers.

Στην πρώτη προσωπική αφήγηση, ως Κατζά, προσπαθώ να παραμείνω ξύπνια για να ετοιμάσω διεγερτικά για τον μόνο φίλο που μου έχει απομείνει. Ακούω τη φωνή του μικρού μου αδελφού σε μια ανάμνηση – έχει χαθεί από το The Hush – και μου ζητά να τον αφήσω να προσπαθήσει.

Νιώθω ότι τέτοιες σουρεαλιστικές στιγμές είναι προορισμένες να είναι ανατριχιαστικές. Παίζουμε ένα παιχνίδι τρόμου, ανησυχώντας για τρομακτικά πράγματα, αποφεύγοντας την ευαλωτότητα του ύπνου. Ωστόσο, είμαι διατεθειμένος να αποκαλέσω ξανά το Sleep Awake sim.

Στην χειρότερη μέρα της ζωής μου, δεν είχα κοιμηθεί καθόλου. Αυτό συνέβη μετά από μια εβδομάδα ελάχιστου ύπνου – μερικές φορές, όταν δεν είχα ενέργεια να κλάψω από την εξάντληση, κατέληγα να κοιμάμαι για μία ή τρεις ώρες. Οι γιατροί που μίλησα ακούγονταν σαν να μιλούσαν από κάτω από το στρώμα μου – θολά και απομακρυσμένα.

Όταν η Κατζά δέχεται ξαφνικά επιθέσεις από θολές εικόνες που μου θυμίζουν τις πιο παραισθησιογόνες στιγμές του Alan Wake 2, νομίζω ότι την καταλαβαίνω. Το ίδιο ισχύει και όταν η κάμερα εστιάζει στα κοκκινισμένα μάτια της ή όταν αρχίζει να μιλάει αργά, αλλά της λέει να παραμείνει ξύπνια και να αποφύγει το The Hush.

Έχω νιώσει μια εκδοχή αυτού στο παρελθόν. Βλέπω τον πιο ανήσυχο εαυτό μου σε αυτήν και στο Sleep Awake.

Υπήρξε μια στιγμή που ήθελα τόσο πολύ να κοιμηθώ, που άρχισα να φοβάμαι τον ύπνο και την απελπισία που μου προκαλούσε. Αν κοιμόμουν, τι θα γινόταν αν κρατούσε όλη τη νύχτα; Τι αν ξυπνούσα νωρίς; Τι αν είχα χάσει την ικανότητα να κοιμάμαι εντελώς;

Ήμουν τόσο κουρασμένος που θα ήμουν ευτυχής να έχω έναν εφιάλτη παγκόσμιου ρεκόρ, αρκεί να κοιμόμουν γρήγορα και βαθιά. Παρομοίως, η Κατζά ζει σε κόλαση. Σε μια στιγμή ενώ παίζω το demo του Sleep Awake, περνάω κρυφά από έναν μαζοχιστή με καρφιά σε δερμάτινο εσώρουχο.

“Κάθε πληγή” είναι “ένα εμπόδιο” στον ύπνο, δηλώνει ενώ κρεμιέται από ένα γάντζο κρέατος. Είναι άρρωστος. Αλλά, καθώς ήμουν τόσο απελπισμένος, ακούω προσεκτικά τις οδηγίες του.

Το Sleep Awake φέρνει αυτή την αίσθηση ωμής, αναγκαίας πόνου στο διανοητικό του demo, οπότε ανυπομονώ για την ανακοίνωση της ημερομηνίας κυκλοφορίας του παιχνιδιού. Έχω ήδη επιβιώσει από την χειρότερη μέρα της ζωής μου – γιατί να μην την ξαναζήσω;

[ Πηγή: Gamesradar ]