3 Μαΐου
Γεια σας και καλώς ήρθατε πίσω στη μόνιμη στήλη μας όπου γράφουμε λίγα λόγια για κάποια από τα παιχνίδια που παίζουμε. Αυτή την εβδομάδα ο Bertie θριαμβεύει, αλλά νιώθει λίγο κενός γι’ αυτό· ο Tom O reorganises το σπίτι του και του θυμίζει το Resident Evil· και η Victoria μαγεύεται από τη μουσική του South of Midnight.
Τι παίζετε;
- Δείτε τις παλαιότερες εκδόσεις αυτής της στήλης στο αρχείο μας.
Slice & Dice, Android
Slice & Dice 3.0 trailer Ολοκλήρωσα μια σκληρή εκτέλεση και ένιωθα πολύ ικανοποιημένος, μόνο για να δω τη βαθμολογία και να νιώσω πάλι ανεπαρκής. Πώς το κάνετε αυτό; Δείτε στο YouTube
Το έκανα – νίκησα το παιχνίδι σε σκληρή δυσκολία! Νίκησα επίσης το παιχνίδι σε κανονική απλώς για την εμπειρία. Και τώρα νιώθω μια περίεργη κενότητα μέσα μου. Ίσως να μην είναι κενότητα, αλλά έλλειψη επιθυμίας – έλλειψη επιθυμίας να παίξω.
Μου συμβαίνει. Όταν αφαιρείται η άμεση ανάγκη να παίξω κάτι, το μυαλό μου απομακρύνεται από αυτό, και όταν απομακρύνομαι από κάτι, αυτό ουσιαστικά εξαφανίζεται. Γι’ αυτό πάντα απολάμβανα τις προκλήσεις στα παιχνίδια, γιατί μου δίνουν κάτι να επιδιώκω, κάτι να γίνω καλύτερος.
Υπάρχουν ακόμα πολλές πιο δύσκολες προκλήσεις που θα μπορούσα να αναλάβω – υπάρχει η Unfair δυσκολία και η Nightmare – και ίσως φτάσω σε αυτές και αναζωογονήσω το ενδιαφέρον μου για το παιχνίδι. Αλλά προς το παρόν, νιώθω ικανοποιημένος. Συμβαίνει αυτό σε κανέναν άλλον;
– Bertie
Μια τσάντα από Resident Evil για το σπίτι μου
Δεν έχω μπορέσει να παίξω παιχνίδια εδώ και καιρό (ναι, πολύ λυπηρό) γιατί το σπίτι μου έχει υποστεί κάποιες εργασίες. Δεν θα σας κουράσω με λεπτομέρειες, αλλά εκτός από το ότι δεν μπορούσα να χρησιμοποιήσω μέρη του σπιτιού μου για μέρες, το πιο ενοχλητικό ήταν ότι έπρεπε να μετακινήσω έπιπλα και πράγματα για να χωρέσουν σε χώρους που νόμιζα ότι ήταν γεμάτοι. Φανταστείτε την κλασική τσάντα του Resident Evil, αλλά αντί να αναδιοργανώνετε όπλα, πυρομαχικά και βότανα, περιστρέφετε καναπέδες, τοποθετείτε βάσεις τηλεόρασης και συνδυάζετε κουτιά με παιδικά πράγματα.
Δεν το απόλαυσα. Για να προσθέσω μια άλλη αναλογία, φανταστείτε να κάνετε όλη αυτή τη διαχείριση αντικειμένων του Resident Evil, αλλά ο χειριστής σας να εκπέμπει θερμότητα πιο καυτή από τον ήλιο. Λίγο ακραίο, αλλά βρισκόμαστε στη μέση ενός καύσωνα στην Αγγλία. Μην μου πείτε ότι δεν είναι πραγματικός καύσωνας λόγω λόγων όπως “η θερμοκρασία δεν ήταν x βαθμούς πιο ζεστή από τον μηνιαίο μέσο όρο για αρκετές συνεχόμενες ημέρες”, ή οτιδήποτε βασισμένο σε τέτοια γεγονότα. Ο ΚΑΥΣΩΝΑΣ με έχει κάνει αρκετά εκνευρισμένο.
– Tom O
South of Midnight, Xbox Series X
Για να δείτε αυτό το περιεχόμενο, παρακαλώ ενεργοποιήστε τα cookies στόχευσης. Διαχείριση ρυθμίσεων cookies
Άρχισα το South of Midnight νωρίτερα αυτή την εβδομάδα. Το παρακολουθούσα εδώ και καιρό, έχοντας ερωτευτεί το σκηνικό του Deep South και το στυλ stop-motion από τη στιγμή που ανακοινώθηκε, και τώρα, το παιχνίδι είναι εδώ. Και ενώ εξακολουθώ να είμαι γοητευμένος από το στυλ και το σκηνικό, δεν είναι αυτά που μένουν μαζί μου αφού αφήσω τον χειριστή. Είναι η μουσική που πραγματικά με έχει μαγέψει.
Ο κόσμος του South of Midnight είναι ζωντανός με μουσική – η μουσική υπόκρουση είναι πιθανώς από τις καλύτερες που έχω ακούσει ποτέ. Αυτό καθιστά το South of Midnight ένα πιο συναισθηματικά επηρεαστικό παιχνίδι από ό,τι περίμενα αρχικά, και αυτό συμβαίνει γιατί το συναίσθημα ενισχύεται από τα τραγούδια που το συνοδεύουν. Ορισμένα τραγούδια είναι ζωηρά, αλλά άλλα βυθίζονται σε μελαγχολία, προσφέροντας στιγμές βαθιάς σκέψης. Η μουσική στο South of Midnight είναι όσο σημαντικός χαρακτήρας όσο είναι και η Hazel.
Η gameplay του South of Midnight – συγκεκριμένα η μάχη και η πλατφόρμα – δεν είναι τόσο ελκυστική όσο ελπίζα ότι θα ήταν, κάτι που είναι κρίμα. Αλλά η μουσική, σε συνδυασμό με την ιστορία του, έχει κάνει αρκετά για να με κρατήσει να επιστρέφω στο μυθικό Deep South κάθε βράδυ αυτή την εβδομάδα. Είναι ένα έργο τέχνης.
– Victoria