Πρώτη φορά στο Gamescom
Δεν είχα ξαναπάει ποτέ στο Gamescom. Παρόλα αυτά, είχα ακούσει πολλές φήμες. Το Gamescom είναι μια διοργάνωση που γνωρίζω εδώ και χρόνια και φαίνεται πως τα τελευταία χρόνια έχει αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερη φήμη – ακόμα και η Nintendo επέστρεψε φέτος, αφού είχε απουσιάσει το 2024.
Αν έχεις ήδη επισκεφθεί το event, αυτό το κείμενο ίσως δεν σε αφορά. Εγώ, ως πρωτάρης, θέλησα να μοιραστώ την εμπειρία μου για όσους σκέφτονται να το επισκεφθούν στο μέλλον.
Η τοποθεσία και το ταξίδι
Η έκθεση πραγματοποιείται στο Koelnmesse – ναι, το όνομα ακούγεται αστείο, αλλά βρίσκεται στην Κολωνία της Γερμανίας. Ο καιρός προβλεπόταν ζεστός, 24-28°C, και επειδή έμεινα μόνο δύο βράδια, μπόρεσα να ταξιδέψω ελαφριά. Γέμισα το αγαπημένο μου Gundam backpack με ρούχα, είδη υγιεινής και τον εξοπλισμό εργασίας μου και ήμουν έτοιμος.
Το ταξίδι ξεκίνησε νωρίς το πρωί από το Ηνωμένο Βασίλειο, με οδήγηση ως το αεροδρόμιο του Μπέρμιγχαμ, πτήση με Lufthansa για Μόναχο και στη συνέχεια σύνδεση για Κολωνία. Η επιστροφή ήταν διαφορετική, αλλά θα αναφερθώ σε αυτό αργότερα.
Μετακίνηση από το αεροδρόμιο
Το αεροδρόμιο δεν απέχει πολύ από το κέντρο, οπότε το τρένο είναι η πιο οικονομική επιλογή. Επειδή όμως ο χρόνος μου ήταν περιορισμένος και έπρεπε να κάνω check-in στο ξενοδοχείο πριν το Opening Night Live, προτίμησα Uber.
Είχα δει ότι τα ταξί κοστίζουν πάνω από €100⇾, ενώ το Uber ήταν στα €35, και μάλιστα μοιράστηκα τη διαδρομή με τον Sammy από το Push Square.
Διαμονή στην Κολωνία
Μετά από περίπου 20 λεπτά φτάσαμε στα ξενοδοχεία μας. Έμεινα στο 3 αστέρων Hotel Windsor – δεν μπόρεσα να αντισταθώ στο όνομα, μιας και πρόσφατα είχα επισκεφθεί το δικό μας Windsor. Το ξενοδοχείο βρίσκεται λίγο εκτός κέντρου, αλλά απέχει μόλις 10-15 λεπτά με τα πόδια.
Κλείσαμε σχετικά αργά (1-2 μήνες πριν), και οι τιμές ήταν ανεβασμένες λόγω Gamescom: €200-250⇾ τη βραδιά ακόμα και για 3 αστέρων ξενοδοχεία. Συμβουλή: κλείστε νωρίς!
Η τοποθεσία ήταν καλή, αν και το εκθεσιακό κέντρο βρίσκεται στη δεξιά όχθη του Ρήνου, ενώ τα περισσότερα εστιατόρια και μπαρ είναι στην αριστερή.
Μετακινήσεις στην πόλη
Τα δύο βασικά σημεία αναφοράς είναι το Koelnmesse και ο Kölner Dom, ο εντυπωσιακός Καθεδρικός της Κολωνίας, στην απέναντι πλευρά του ποταμού. Το κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό βρίσκεται δίπλα στον Καθεδρικό, με ειδική γραμμή για το Koelnmesse (ήταν η αποβάθρα 10 όταν ήμουν εκεί). Το Koelnmesse είναι η αμέσως επόμενη στάση, οπότε μπορείς να πάρεις σχεδόν οποιοδήποτε τρένο.
Στην αρχή, τα τρένα μου φάνηκαν μπερδεμένα λόγω διαφορετικών ονομάτων και τύπων (ICE για διαδρομές μεταξύ πόλεων και τοπικά τρένα).
Το καλό είναι ότι η μετακίνηση είναι δωρεάν με το εισιτήριο του Gamescom, το οποίο συνοδεύεται από εισιτήριο μεταφοράς. Το εισιτήριο αναφέρει ότι πρέπει να έχεις ταυτότητα, αλλά δεν μου το ζήτησαν ποτέ.
Εναλλακτικά, μπορείς να περάσεις τη γέφυρα με τα πόδια σε περίπου 10 λεπτά.
Εμπειρία από το Opening Night Live
Δεν είχα ξαναβρεθεί σε τέτοια ζωντανή παρουσίαση. Συνήθως βοηθούσα την ομάδα σύνταξης ή φρόντιζα για τη λειτουργία των sites μας. Αυτή τη φορά έπρεπε να τα καταφέρουν χωρίς εμένα.
Η σκηνή και τα φώτα ήταν εντυπωσιακά, αλλά τα καθίσματα ήταν όλα στο ίδιο επίπεδο, οπότε αν δεν ήσουν μπροστά, η ορατότητα ήταν περιορισμένη.
Δεν καταλαβαίνω το νόημα των “pre-shows” για το κοινό – μάλλον έχει να κάνει με εμπορικούς λόγους. Κάποια παιχνίδια του pre-show άξιζαν να είναι στο κυρίως πρόγραμμα, ενώ η παρουσίαση ήταν κάπως αστεία και φτηνή.
Αν έχεις δει το δίωρο show ή τα highlights, η εμπειρία από κοντά ήταν όπως την περίμενα: σαν να το βλέπεις σπίτι, αλλά με τον ήχο του πλήθους και τα μπάσα των trailers να σε χτυπούν κυριολεκτικά. Ίσως να γερνάω, αλλά το βρήκα λίγο υπερβολικά δυνατό.
Χάρηκα που το έζησα, αλλά δεν βιάζομαι να το ξανακάνω. Να σημειώσω ότι το Gamescom προσκάλεσε εμένα, τον Felix και τον Sammy στο “VIP” aftershow party του ONL, όπου φάγαμε από 1-2 δωρεάν burgers ο καθένας.
Το μέγεθος του Gamescom
Το εισιτήριό μου ήταν QR code, οπότε το πέρασα στο Apple Wallet και μπήκα εύκολα στο εκθεσιακό κέντρο την Τετάρτη, χωρίς να χρειάζεται να παραλάβω badge ή βραχιολάκι.
Οι φήμες ισχύουν: το Gamescom είναι τεράστιο. Στην Αγγλία, οι εκθέσεις πιάνουν 1-3 αίθουσες. Εδώ, το Gamescom καταλαμβάνει όλο το Koelnmesse:
- 4-5 αίθουσες για τα βασικά παιχνίδια
- 1 αίθουσα για merchandise και cosplay (σε δύο επίπεδα)
- 1 αίθουσα για indie και retro games
- και επεκτείνεται μέχρι το πάρκινγκ πίσω από την αίθουσα 8
- 3 αίθουσες για τον business τομέα
Όταν συνειδητοποιήσεις το μέγεθος, θα παρατηρήσεις και την ποιότητα των περιπτέρων – κάθε booth είναι καλοσχεδιασμένο και εντυπωσιακό. Μπράβο σε όσους τα έστησαν.
Μετά από έναν γύρο στην έκθεση (και πάνω από 500 φωτογραφίες), είχα μάθει τη διαρρύθμιση και βρήκα “κόλπα” για να αποφεύγω τους πολυσύχναστους διαδρόμους, περνώντας από πλαϊνές πόρτες.
Ουρές παντού
Αν βλέπεις τις φωτογραφίες μου και σκέφτεσαι “δεν φαίνεται τόσο γεμάτο”, συνέχισε να διαβάζεις. Ως μέλος του Τύπου, μπόρεσα να φωτογραφίσω την Τετάρτη, όταν λίγοι καταναλωτές είχαν πρόσβαση.
Το απόγευμα της Τετάρτης, όταν μπήκαν περισσότεροι, η κίνηση αυξήθηκε, αλλά τίποτα μπροστά στην Πέμπτη.
Συνολικά, 335.000 άτομα επισκέφθηκαν το Gamescom το 2024, και αν υποθέσουμε ότι το ⅓ ήταν κάθε μέρα, μιλάμε για περίπου 100.000 άτομα καθημερινά. Η αίσθηση είναι κύματα ανθρώπων που κινούνται ασταμάτητα – αρκετά αγχωτικό.
Υπάρχουν πολλά παιχνίδια, αλλά κάθε ένα έχει περιορισμένη χωρητικότητα. Οι ουρές για τα δημοφιλή games σχηματίζονται αμέσως. Κάποιοι φέρνουν δικές τους καρέκλες – έξυπνο – γιατί ξέρουν ότι θα περιμένουν ώρες.
Αν έχεις πάει σε λούνα παρκ σε περίοδο αιχμής και περίμενες 2 ώρες για τρενάκι, έχεις μια ιδέα. Οι ουρές θυμίζουν θεματικό πάρκο, ίσως όχι σε μήκος, αλλά σίγουρα σε χρόνο αναμονής.
Ποικιλία και δραστηριότητες
Πέρα από τις ουρές, εντυπωσιάστηκα από το πόσα διαφορετικά πράγματα υπήρχαν. Υπήρχαν πολλά μεγάλα games και εξαιρετική παρουσία indie τίτλων.
Επιπλέον, υπήρχαν και άλλες δραστηριότητες:
- το περίπτερο EVA (Esports Virtual Arena)
- ανθρώπινο foosball
- προκλήσεις τύπου ninja warrior και φουσκωτά
- πολλά περιφερειακά, ειδικά για sim-racing, με τουλάχιστον έξι κατασκευαστές τιμονιών να παρουσιάζουν προϊόντα
- μεγάλη ποικιλία από merchandise, από anime φιγούρες μέχρι επίσημο κατάστημα LEGO
Δεν είδα να πωλούνται retro games, αλλά σχεδόν οτιδήποτε άλλο gaming-related υπήρχε.
Ως λάτρης των αυτοκινήτων, χάρηκα που είδα αρκετά αυτοκίνητα, όπως το εντυπωσιακό GR Yaris.
Φαγητό και ποτό
Οι περισσότεροι πωλητές φαγητού βρίσκονται στους εξωτερικούς χώρους ανάμεσα στις αίθουσες. Μπορείς να βρεις φαγητό και μέσα, αλλά σπάνια. Μου άρεσε που το φαγητό ήταν ξεχωριστά από το showfloor.
Έξω υπήρχαν τα κλασικά: πατάτες, burgers, bratwurst, τηγανητό κοτόπουλο και pretzel. Η ποιότητα ήταν καλή, ίσως καλύτερη από της Αγγλίας. Υπήρχε και πολύ δημοφιλές περίπτερο Subway μέσα στην έκθεση.
Μέσα μπορούσες να βρεις γλυκά όπως κρέπες και churros. Υπήρχαν και μικρά καταστήματα τύπου mini market, αλλά μερικά δέχονταν μόνο μετρητά.
Στα ποτά κυριαρχούσαν τα κλασικά αναψυκτικά και το Red Bull, που φαίνεται να είναι πολύ δημοφιλές στη Γερμανία. (Έμαθα ότι οι Γερμανοί αναμειγνύουν Fanta και Coke για να φτιάξουν το ‘Spezi’.)
Οι τιμές ήταν λίγο τσιμπημένες, με ένα pretzel και Red Bull να κοστίζουν περίπου €9. Η εξυπηρέτηση ήταν γρήγορη και χωρίς μεγάλες ουρές, αλλά δεν υπήρχαν αρκετά τραπέζια ή κανονικά καθίσματα κοντά στους πωλητές – συνήθως κάθεσαι όπου βρεις.
Η επιστροφή: αγώνας δρόμου
Όπως ανέφερα, η επιστροφή μου δεν ήταν τόσο απλή. Η Lufthansa προσφέρει “εικονικές πτήσεις” με τρένα. Έφτασα νωρίς στον σταθμό, βρήκα την αποβάθρα και όλα πήγαιναν καλά.
Αναρωτιόμουν πώς θα προλάβω, αφού η σύνδεση με το αεροπλάνο ήταν μόλις 30 λεπτά.
Ξαφνικά, το τρένο καθυστερεί 5, 10, 20, 25 λεπτά. Η εφαρμογή της Lufthansa με ενημερώνει ότι η σύνδεση κινδυνεύει. Ήταν η τελευταία πτήση για BHX, οπότε αν την έχανα, θα έπρεπε να μείνω σε ξενοδοχείο και η σύζυγός μου να χάσει δουλειά.
Το ICE τρένο φτάνει τελικά με 35 λεπτά καθυστέρηση. Στο τρένο μελετώ το χάρτη του αεροδρομίου για να βρω τη γρηγορότερη διαδρομή προς την πύλη.
Μόλις φτάνουμε, παίρνω το 8κιλο backpack και τρέχω στην πλατφόρμα, ανεβαίνω σκάλες, περνάω τη γέφυρα, ξανά σκάλες και μπαίνω στο terminal. Έμεναν 10 λεπτά πριν κλείσει η επιβίβαση.
Ευτυχώς, ο έλεγχος διαβατηρίων ήταν άδειος. Περνάω από τον έλεγχο ασφαλείας, αλλά το σακίδιό μου πηγαίνει για επιπλέον έλεγχο.
Ο χρόνος κυλά σαν σκηνή από action game. Μόλις μου το δίνουν, συνεχίζω να τρέχω σαν τον Sam Porter Bridges από το Death Stranding.
Φτάνω στην πύλη με 5 λεπτά περιθώριο, μόνο για να ακούσω ότι η επιβίβαση θα καθυστερήσει 20-25 λεπτά για να ετοιμαστεί το αεροπλάνο.
Συμπέρασμα: όλα καλά στο τέλος.
Συνολικές εντυπώσεις
Η Κολωνία ήταν μια ευχάριστη πόλη και ένιωσα ασφαλής ακόμα και αργά το βράδυ. Δεν πρόλαβα να δω πολλά, αλλά ό,τι είδα ήταν όμορφο. Το κέντρο είναι φιλικό προς τους τουρίστες, ειδικά λόγω του Καθεδρικού.
Το Gamescom ήταν σαν άλλες εκθέσεις που έχω πάει, αλλά σε τελείως άλλη κλίμακα. Τεράστιο, θορυβώδες, γεμάτο κόσμο, ζέστη και κούραση – έκανα 50.000 βήματα σε δύο μέρες. Οι ουρές είναι μεγάλες, αλλά όχι πάντα.
Θα το πρότεινα; Εξαρτάται από τις προτεραιότητές σου. Αν θες να παίξεις τα τελευταία AAA games, είναι δύσκολο λόγω κόστους και αναμονής. Αν πας με φίλους, χωρίς άγχος, για να ζήσεις την ατμόσφαιρα και να παίξεις ό,τι προλάβεις, τότε αξίζει περισσότερο.
Ώρα για ξεκούραση.
Εσύ πήγες φέτος στο Gamescom; Έχεις ξαναπάει; Πώς σου φάνηκε; Γράψε μας στα σχόλια.