Νέα προσέγγιση στο Oblivion
Παίξτε το σε: PS5, Xbox Series X/S, Windows PCs (Steam Deck “Verified”)
Τρέχων στόχος: Να βρω καλές τοποθεσίες αλόης για συγκομιδή
Την περασμένη εβδομάδα, μίλησα για το πώς να δημιουργήσω έναν νέο, μη βίαιο χαρακτήρα στο Oblivion, προσπαθώντας να αποφύγω την βαρετή επιθυμία του παιχνιδιού να με στείλει να σκοτώσω πράγματα στα δάση της Cyrodiil. Δεν περίμενα ότι αυτό θα λειτουργήσει, και σίγουρα όχι στην πιο δύσκολη δυσκολία του παιχνιδιού. Παρ’ όλα αυτά, ήλπιζα να περάσω καλά, έστω και αν δεν το είχα καταφέρει πλήρως.
Αυτή τη στιγμή, έχω περάσει περίπου δώδεκα ώρες, με μόνο τρία νεκρά πλάσματα στο ενεργητικό μου, όλα ποντίκια στην αρχική σκηνή που, όπως αποδείχθηκε, θα μπορούσα απλά να τα προσπεράσω. Ίσως στο μέλλον να κάνω άλλη μια προσπάθεια χωρίς να σκοτώσω κανέναν. Ο χρόνος μου έχει περάσει συλλέγοντας φυτά για φίλτρα, συζητώντας με σχεδόν όλους στην Αυτοκρατορική Πόλη μέσω του μίνι παιχνιδιού πειθούς, απολαμβάνοντας τον όμορφο κόσμο του παιχνιδιού και ανταλλάσσοντας πράγματα που βρίσκω στις μικρές περιπέτειές μου.
Και με μικρές περιπέτειες εννοώ τις σύντομες εξορμήσεις που κάνω όταν αφήνω την ασφάλεια της Αυτοκρατορικής Πόλης, καθώς δεν μπορώ να επιβιώσω εκεί έξω για πολύ. Είναι επικίνδυνο, δεδομένου ότι παίζω στην πιο δύσκολη δυσκολία και η προσαρμοσμένη μου κλάση “Alchemical Dropout” δεν έχει σχεδόν καθόλου πλεονεκτήματα ή δυνάμεις σε δεξιότητες μάχης. Αρκεί να πω ότι πέφτω γρήγορα.
Εδώ είναι που ο κόσμος του Oblivion με εξέπληξε. Στην αρχή της περιπέτειάς μου με αυτόν τον χαρακτήρα, άκουσα έναν Αυτοκρατορικό Φρουρό να συμβουλεύει έναν NPC να παραμείνει στους κύριους δρόμους λόγω του πόσο επικίνδυνο είναι εκεί έξω. Αποδείχθηκε ότι αυτή δεν είναι απλώς ατμόσφαιρα διαλόγου, αλλά ουσιαστική συμβουλή για δύσκολες δυσκολίες και παράξενες περιπέτειες, όπως η κυρίως παθητική δική μου!
Φυσικά, θα δέχεστε επιθέσεις και στους κύριους δρόμους. Αλλά συχνά υπάρχουν περιπολούντες φρουροί που θα έρθουν να σας βοηθήσουν αν σας επιτεθούν τέρατα ή κακοποιοί. Η ρουτίνα μου συνήθως περιλαμβάνει την έξοδο στη φύση, τη συλλογή άγριων λουλουδιών και την επιστροφή στο δρόμο μόλις συναντήσω πρόβλημα. Σε όλες τις περιπτώσεις εκτός από μία, οι φρουροί συνήθως εξουδετερώνουν την απειλή, και μετά ληστεύω το πτώμα, επιστρέφω στην πόλη και πουλάω τα αγαθά, κερδίζοντας χρήματα και ανεβαίνοντας επίπεδο μέσω εμπορικών δεξιοτήτων και του μίνι παιχνιδιού πειθούς. Δεν είναι σίγουρα η ηρωική δράση που πολλοί επιθυμούν όταν παίζουν Oblivion, αλλά σίγουρα είμαι απορροφημένος. Και για να είμαι ειλικρινής, βρίσκω πιο διασκεδαστικό να παρακολουθώ τους NPC να μάχονται παρά να συμμετέχω ο ίδιος στη μάχη και να βιώνω τη φυσική και τους μηχανισμούς της μάχης στο Oblivion. Επιπλέον, μπορώ να απολαύσω την ομορφιά αυτού του κόσμου πολύ πιο αργά, καθώς δεν ταξιδεύω γρήγορα για να βρω το επόμενο σημείο σφαγής.
Αυτό το Σαββατοκύριακο θα κάνω περισσότερα από τα ίδια, αλλά θα προσέχω για μια καλή πηγή αλόης για τα φίλτρα μου. Η απροσδόκητη ευελιξία του πώς μπορώ να παίξω το Oblivion με κάνει να αναρωτιέμαι ποιες άλλες εναλλακτικές στυλ παιχνιδιού είναι δυνατές.
[ Πηγή: Kotaku ]