Νέα περιπέτεια με καλλιτεχνικό θέμα
Το πρώτο Please, Touch The Artwork ήταν ένα κομψό παζλ εμπνευσμένο από τον Piet Mondrian και το De Stijl, το ολλανδικό κίνημα αφηρημένης τέχνης που έφτασε στην κορυφή του περίπου πριν από έναν αιώνα. Απολαύσαμε την εξαιρετική δημιουργία του Βέλγου προγραμματιστή Thomas Waterzooi το 2022, και αυτή η συνέχεια (που είναι διαθέσιμη αλλού από τον Φεβρουάριο του 2024) εστιάζει στον Βέλγο ζωγράφο James Ensor. Είναι μια σαφώς απλούστερη σύνθεση, αλλά διατηρεί το χιούμορ και την ατμόσφαιρα της πρώτης παιχνιδιού.
Περιγράφεται στην προωθητική ανακοίνωση ως “‘Πού είναι ο Γουόλντο’ συναντά τη Σύγχρονη Τέχνη”, με μια δόση Python στην κινούμενη εικόνα και τα ηχητικά εφέ αυτής της “ζεστής περιπέτειας κρυμμένων αντικειμένων”. Διαιρεμένο σε έξι σύντομα κεφάλαια, ελέγχετε έναν καλοντυμένο, ευγενή σκελετό που έχει αναστηθεί για να περιπλανηθεί στους πίνακες του Ensor συλλέγοντας αντικείμενα κατόπιν αιτήματος των υποκειμένων του καλλιτέχνη.
Κάθε καμβάς κρύβει καθημερινά αντικείμενα (ποτήρια ουίσκι, σταυρούς, γάτες, σπίρτα, κανονικά ξύλα, θαλασσινά, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε). Απλά πατήστε στους χαρακτήρες, μετακινηθείτε από πίνακα σε πίνακα φέρνοντας τα αντικείμενα που ζητούν, επιστρέψτε σε αυτούς και ανοίξτε ένα νέο μονοπάτι προς νέους πίνακες – και, τελικά, την έξοδο.
Από την αρχή, η εξαιρετικά ήπια πρόκληση πλαισιώνεται από την ήπια μελωδία του Gymnopédie No.1 του Erik Satie, και η κλασική μουσική διατηρεί αυτή την ατμόσφαιρα καθ’ όλη τη διάρκεια της ώρας που θα χρειαστείτε για να περιπλανηθείτε σε όλη τη γκαλερί.
Η μελωδία του Erik Satie – Gymnopédie No.1
Για τους λάτρεις των παζλ, μιλάμε για επίπεδα δυσκολίας τύπου spot-the-difference (υπάρχει κυριολεκτικά ένας πίνακας spot-the-difference), οπότε όποιος δεν συμμερίζεται τον ενθουσιασμό του Waterzooi για το σουρεαλιστικό και την υπερβολικά ήπια ατμόσφαιρα θα πρέπει να προχωρήσει. Ακόμα και αν δεν πατήσετε το πάντα παρόν κουμπί υποδείξεων στην κορυφή της οθόνης (το οποίο μπορείτε να απενεργοποιήσετε στις ρυθμίσεις), δεν θα γίνει κόκκινο μέχρι να βρείτε κάθε αντικείμενο σε έναν συγκεκριμένο πίνακα.
Οι κατεστραμμένοι καμβάδες πρέπει να επισκευαστούν τεντώνοντας γάζα μεταξύ καθορισμένων σημείων χωρίς να επαναλάβετε προηγούμενες γραμμές. Είναι απλά πράγματα αλλά ικανοποιητικά, είτε χρησιμοποιείτε την οθόνη αφής είτε το αριστερό joystick (χρησιμοποιήσαμε ένα Pro Controller τις περισσότερες φορές).
Πέρα από αυτό… δεν υπάρχει πραγματικά τίποτα άλλο. Η περιγραφή συγκεκριμένων στοιχείων θα ήταν σαν να κλέβουμε μια φευγαλέα στιγμή από ένα γοητευτικό παιχνίδι. Αν οι οθόνες εδώ και η ιδέα μιας μικρής, κινούμενης περιπέτειας τέχνης με κινούμενα σχέδια τύπου Gilliam και αστεία ηχητικά εφέ σας ελκύουν, θα περάσετε καλά. Όπως και με το πρώτο παιχνίδι, το να απογοητευτείτε για τη διάρκεια θα ήταν εκτός θέματος (ο προγραμματιστής δημοσίευσε έναν οδηγό 43 λεπτών όταν το παιχνίδι κυκλοφόρησε για πρώτη φορά); αυτή είναι μια άλλη ευχάριστη εμπειρία – ή μήπως θα έπρεπε να πούμε “καθαριστής παλέτας”;
Μηχανικά, η gameplay τύπου Where’s Wally (συγγνώμη, είμαστε Βρετανοί) είναι εξαιρετικά απλή και το Please, Touch The Artwork 2 είναι μια πιο επιφανειακή εμπειρία σε σύγκριση με το πρώτο παιχνίδι. Από την άλλη, δεν ήμασταν εξοικειωμένοι με τον Ensor και το έργο του πριν, και η ανάγνωση μετά την ολοκλήρωση μας έκανε να θέλουμε να τρέξουμε το παιχνίδι ξανά με νέα προοπτική. Δεν χρειάζεται να εμβαθύνετε σε όλο το έργο του – μια γρήγορη ματιά στη σελίδα του Ensor στη Wikipedia θα σας βοηθήσει να εκτιμήσετε καλύτερα τα θέματα εδώ.
Ωστόσο, η θετική διάθεση από το αρχικό παιχνίδι μας βοήθησε να παραβλέψουμε την μηχανική απλότητα αυτή τη φορά. Ανυπομονούμε να δούμε τον Waterzooi να εξελίσσεται στην επόμενη γκαλερί του, αλλά θα προτείναμε να αποκτήσετε αυτό το παιχνίδι ανεξαρτήτως.
Οδηγός παιχνιδιού – Please, Touch the Artwork 2 – Πλήρης περιήγηση
[ Πηγή: NintendoLife ]