Ένα βήμα προς την εκδίκηση
Η Ellie πήρε λίγη εκδίκηση αυτή την εβδομάδα. Πώς νιώθουμε; Όχι τόσο απελευθερωτικά όσο νομίζατε, ε; Η σειρά του HBO για το The Last of Us επιστρέφει μετά από μερικές εβδομάδες ελαφρότητας, ή τουλάχιστον με την ωμή πλοκή εκδίκησης κρυμμένη. Είναι ενδιαφέρον να παρακολουθείς τις αντιδράσεις των νέων θεατών, έτοιμοι να δουν την Ellie να πάρει το αίμα της πίσω. Ωστόσο, σε αντίθεση με το παιχνίδι, η πρώτη γεύση της εκδίκησης που μας δίνει η σειρά ξεκινά με κάτι εξίσου ανησυχητικό όσο ο θάνατος του Joel πριν τρία επεισόδια. Είναι μια περίπλοκη σκηνή για ανάλυση, αλλά έχουμε αρκετή τηλεόραση να παρακολουθήσουμε πριν φτάσουμε εκεί.
Η αρχή της ιστορίας
Αυτό το επεισόδιο ξεκινά σε μια βάση του Washington Liberation Front. Βλέπουμε την Hanrahan, την οποία είδαμε να συναντά τον Isaac (Jeffrey Wright) στην αρχική αναδρομή την προηγούμενη εβδομάδα, να περπατά μέσα σε μία από τις βάσεις της ομάδας με στρατιώτες να την κοιτούν ανήσυχοι. Ό,τι κι αν κάνει εκεί, φαίνεται σημαντικό, καθώς η ένταση είναι αισθητή. Μπαίνει σε ένα δωμάτιο όπου μια γυναίκα, η Sergeant Park, κάθεται με ένα τσιγάρο στο χέρι. Η Hanrahan της λέει ότι οι στρατιώτες της είναι πολύ πιστοί, αλλά η Park πιστεύει ότι η ανησυχία τους μπορεί να είναι αδικαιολόγητη, καθώς αν επρόκειτο να εκτελεστεί, ο Isaac θα είχε έρθει να το κάνει ο ίδιος. Η Hanrahan αναφέρει ότι ο Isaac ασχολείται με πιο σημαντικά θέματα, όπως η μάχη με τις δυνάμεις των Seraphites αλλού στο Σιάτλ. Αυτή η γυναίκα φέρεται να έχει σκοτώσει αρκετούς στρατιώτες της W.L.F., οπότε, παρά την αυτοπεποίθησή της λόγω της απουσίας του Isaac, η τύχη της παραμένει αβέβαιη.
Η ιστορία της Park
Μαθαίνουμε ότι η Park ήταν υπεύθυνη για την ασφάλεια ενός νοσοκομείου, και όταν η ομάδα της καθάρισε τον πρώτο όροφο από μολυσμένα, κατευθύνθηκαν στο υπόγειο όπου υποτίθεται ότι είχαν μεταφερθεί οι αρχικοί ασθενείς με cordyceps όταν ξέσπασε η επιδημία πριν από 20 χρόνια. Ωστόσο, εκτός από τον μύκητα που είχε αναπτυχθεί στους τοίχους, δεν βρήκαν κανένα σημάδι μολυσμένων. Καθώς οι ομάδες ερευνούσαν το υπόγειο, άρχισαν να εμφανίζουν αναπνευστικά συμπτώματα και πρώιμα σημάδια μόλυνσης. Υπάρχει μόνο μία πιθανότητα: Η μόλυνση είναι στον αέρα. Οι ομάδες πάνω από το υπόγειο δεν αρρώστησαν, οπότε σφράγισαν τα υπόγεια με τους λιγότερο τυχερούς συντρόφους τους μέσα και υποχώρησαν στη βάση. Μετά την αφήγηση της τραγικής της ιστορίας, η Hanrahan λέει ότι για την W.L.F., οι ενέργειές της ήταν ηρωικές και διασφάλισαν τη μακροχρόνια λειτουργία της ομάδας. Αθωώνεται και αφήνεται να πενθήσει την ομάδα της, συμπεριλαμβανομένου του γιου της.
Η ιστορία της Park
Η ιστορία της Park
Αλλαγές στην πλοκή
Όταν προβλήθηκε η πρώτη σεζόν, ο δημιουργός του The Last of Us, Craig Mazin, έκανε μεγάλη φασαρία για την αλλαγή του τρόπου διάδοσης της μόλυνσης από cordyceps. Στα παιχνίδια, είναι μια αερομεταφερόμενη ασθένεια, που μεταδίδεται μέσω σπορίων που κρέμονται ορατά στον αέρα σε περιβάλλοντα όπου αναπτύσσεται ο μύκητας, αλλά η σειρά το απέφυγε αυτό. Ο Mazin παραδέχεται ότι αυτό έγινε εν μέρει για να μην καλύπτεται το πρόσωπο του Pedro Pascal με μάσκα αερίου σε κάθε επεισόδιο. Αλλά τώρα που πλησιάζουμε σε μια σκηνή που βασίζεται στη χρήση του αρχικού αερομεταφερόμενου ιού, φαίνεται ότι η σειρά προσπαθεί να το ενσωματώσει ξανά στον κόσμο. Αυτή τη στιγμή, μόνο η W.L.F. φαίνεται να γνωρίζει γι’ αυτό, και φαίνεται να είναι επικίνδυνο μόνο σε χώρους με μακρά επώαση όπως το υπόγειο του νοσοκομείου που εξερευνούσε η ομάδα της Park, οπότε αμφιβάλλω αν θα δούμε την Ellie και τη Dina να φορούν μάσκες αερίου σύντομα.
Η επιστροφή των αγοριών
Στο θέατρο, η Dina είναι ακόμα υπεύθυνη για το ραδιόφωνο, ακούγοντας τις συνομιλίες της W.L.F. και σημειώνοντας έναν χάρτη της πόλης. Η Ellie έχει καταφέρει να ενεργοποιήσει την παροχή ρεύματος στο παλιό κτίριο, αλλά θέλει να βοηθήσει τη Dina όσο μπορεί. Η Dina της κάνει πλάκα για το ότι δεν είναι “σχολική” καθώς προσδιορίζει την πιθανή τοποθεσία των στόχων τους με βάση όσα ακούει στο ραδιόφωνο. Όταν γίνεται σαφές ότι η Ellie δεν μπορεί να βοηθήσει, φεύγει αφήνοντας τη Dina να το καταλάβει μόνη της. Καθώς φεύγει, η Dina την καλεί και απλά της χαμογελά σιωπηλά όταν γυρίζει. “Ήθελα απλώς να σε κοιτάξω ξανά.”
Η Ellie εξερευνά λίγο περισσότερο το θέατρο και βρίσκει τα υπολείμματα μιας μουσικής ομάδας που έπαιζε στη σκηνή πριν από την επιδημία. Η σειρά χρησιμοποιεί τη μουσική από τα παιχνίδια στις κατάλληλες στιγμές, όπως εδώ, όταν χρησιμοποιεί το υπέροχο “Vanishing Grace” από το πρώτο παιχνίδι, που χρησιμοποιήθηκε όταν ο Joel και η Ellie είχαν μια σύντομη ανάπαυλα από τους τρόμους για να χαϊδέψουν μερικά καγκουρό στο Salt Lake City. Δίνει σε αυτή τη στιγμή που η Ellie κοιτάζει το άδειο θέατρο μια αίσθηση ζεστής, νοσταλγικής ασφάλειας μετά από τους τρόμους της φυγής από μολυσμένα και μια τρελή πολιτοφυλακή.
Τελικά σταματά όταν βρίσκει μια σειρά από κιθάρες που περιμένουν να παιχτούν. Παίρνει μια ακουστική και κάθεται σε μια καρέκλα στη σκηνή για να αρχίσει να παίζει. Η κιθάρα είναι θαυματουργά κάπως σε τόνο, οπότε χρειάζεται να γυρίσει μόνο μερικούς διακόπτες για να την προσαρμόσει. Στη συνέχεια, αρχίζει να παίζει μερικές νότες του “Future Days” από τους Pearl Jam πριν την αφήσει κάτω με αναστεναγμό.
Κάθε φαν του παιχνιδιού The Last of Us γνωρίζει αυτό το τραγούδι αμέσως, αλλά είναι η πρώτη φορά που το ακούμε να παίζεται στη σειρά, έστω και για λίγα λεπτά. Το αστείο με τη χρήση αυτού του κομματιού από τους Pearl Jam στη σειρά είναι ότι δεν υπάρχει πειστικός λόγος για να υπάρχει στη χρονολογία της σειράς. Για κάποιο λόγο, η σειρά του HBO ξεκινά το 2003, αντί για το 2013 όπως τα παιχνίδια. Το “Future Days” είναι από το άλμπουμ Lightning Bolt του 2013, που δεν είχε καν κυκλοφορήσει μέχρι την αρχή της επιδημίας στη χρονολογία του παιχνιδιού στις 26 Σεπτεμβρίου. Η Naughty Dog εξήγησε ότι το τραγούδι είχε παιχτεί ζωντανά και αναρτηθεί στο YouTube μήνες πριν από την κυκλοφορία του άλμπουμ, αλλά αυτή η εξήγηση δεν ισχύει για τη σειρά, καθώς ούτε το τραγούδι ούτε η πλατφόρμα βίντεο υπήρχαν το 2003. Θα έχει η σειρά τη δική της εξήγηση για το γιατί ένα τραγούδι που δεν θα έπρεπε να υπάρχει υπάρχει; Ή είναι απλώς πολύ σημαντικό για την ιστορία του The Last of Us για να το αφήσουν έξω, ακόμα κι αν δεν έχει νόημα;
Η Dina έχει χαρτογραφήσει έναν τρόπο για την Ellie να φτάσει στο νοσοκομείο όπου είναι η Nora, αλλά το σχέδιό της απαιτεί να περάσουν από ένα κτίριο που η W.L.F. φαίνεται να αποφεύγει. Ο μόνος λόγος που μπορούν να σκεφτούν είναι ότι είναι πιθανό να είναι γεμάτο μολυσμένα. Πώς το ξέρει αυτό; Η W.L.F. δεν σταματά ποτέ να μιλάει στο ραδιόφωνο. Η Ellie επισημαίνει ότι αυτό είναι ανόητο, καθώς απλώς αποκαλύπτουν τις θέσεις τους στους εχθρούς τους, αλλά με βάση το γεγονός ότι οι “scars” που αντιμετωπίζουν χρησιμοποιούν αρχαία όπλα και φαίνεται να είναι κάποια είδους θρησκευτική αίρεση, η Dina υποθέτει ότι μπορεί να μην χρησιμοποιούν τεχνολογία και αναρωτιέται αν είναι σαν τους Άμις. (Σημείωση: Dina, ξέρεις ποιοι ήταν οι Άμις, αλλά όχι τι είναι η σημαία του Pride; Τι διδάσκουν για τον παλιό κόσμο σε αυτά τα σχολεία μετά την αποκάλυψη;)
Οι δύο βγαίνουν έξω και περνούν λίγο χρόνο μιλώντας για ονόματα μωρών για το μωρό που περιμένουν. Η Dina αστειεύεται ότι αν είναι κορίτσι, θα το ονομάσει “Ellie”, και αν είναι αγόρι, “Elijah”. Πριν προλάβει να προσφέρει μια πιο σοβαρή επιλογή, οι δύο πέφτουν πάνω στα πτώματα μιας ομάδας σφαγμένων Seraphites, που κάνει τη Dina να νιώσει άσχημα. Η Ellie προσπαθεί να την πείσει να γυρίσει πίσω για την ασφάλεια της και του μωρού, αλλά η Dina επιμένει, προσφέροντας τον δικό της λόγο για τον οποίο θέλει να το δει αυτό με την Ellie. Αναφέρει ότι η Ellie ποτέ δεν ρώτησε για τον πρώτο άνθρωπο που σκότωσε αφού ρώτησε την Ellie για τον δικό της στο δρόμο προς την πόλη, και προχωρά να διηγηθεί την ιστορία τώρα. Η Dina αφηγείται πώς, όταν ήταν οκτώ ετών, ζούσε σε μια καλύβα βόρεια του Santa Fe και βαριόταν γιατί δεν της επιτρεπόταν να βγει έξω να παίξει. Παρά τις διαμαρτυρίες της ομοφοβικής μητέρας της, η Dina βγήκε μια μέρα για να εξερευνήσει, αλλά πήρε μαζί της ένα όπλο για προστασία. Αλλά, όπως αποδείχθηκε, δεν ήταν αυτή που το χρειαζόταν; Η μητέρα και η αδελφή της το χρειάζονταν πίσω στο σπίτι.
Μια συμμορία εισέβαλε στην καλύβα ενώ η Dina ήταν έξω και σκότωσε την οικογένειά της, και ήταν ακόμα εκεί όταν εκείνη γύρισε ακούγοντας τις κραυγές. Η Ellie δεν σκότωσε τον πρώτο της άνθρωπο μέχρι να είναι έφηβη, αλλά η Dina ήταν μισή από αυτή την ηλικία όταν σκότωσε τον ληστή για ό,τι είχε κάνει στην οικογένειά της. Η Ellie ζητά συγγνώμη που δεν ρώτησε νωρίτερα, αλλά καθώς ρωτά πώς έφτασε στο Jackson, η Dina λέει ότι δεν έχει σημασία γιατί είναι το παρελθόν. Αυτό που έχει σημασία είναι το τώρα. Ο Joel δεν άξιζε ό,τι του συνέβη περισσότερο από ό,τι η μητέρα και η αδελφή της, λέει, και αν ο άνθρωπος που σκότωσε την οικογένειά της είχε ξεφύγει, θα τον είχε κυνηγήσει κι αυτή.
Η σειρά έχει πιθανώς υπερβάλει την ιστορία της Dina περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη αυτή τη σεζόν, και με κάθε επεισόδιο που περνά, γίνομαι πιο περίεργος για το πού θα καταλήξει η πορεία της, καθώς είναι τόσο διαφορετική από το υλικό προέλευσης. Στο The Last of Us Part II, η Dina είναι αφοσιωμένη στην υπόθεση της Ellie επειδή υποστηρίζει την κοπέλα της, ενώ η σειρά έχει προσπαθήσει να της δώσει περισσότερα προσωπικά κίνητρα από πριν, και μερικές φορές φαίνεται σχεδόν εξίσου καταναλωμένη από την ανάγκη για εκδίκηση όσο η Ellie. Ίσως τελικά να καταλήξει στο ίδιο σημείο όπως στο Part II, αλλά όσο περισσότερο αλλάζει η σειρά την, τόσο περισσότερο αναρωτιέμαι. Η σειρά δεν μου έχει δώσει κανένα λόγο να έχω εμπιστοσύνη στη δική της οπτική για αυτή την ιστορία, αλλά νομίζω ότι θα προτιμήσω την προσεκτική περιέργεια από το να βαριέμαι και να εκνευρίζομαι όλη την ώρα.
Η Ellie αποφασίζει να αφήσει τη Dina να μείνει μαζί της, και τελικά φτάνουν σε αυτό το μυστήριο κτίριο που η W.L.F. αρνείται να εισέλθει. Μέσα είναι ένα γραφείο που φαίνεται άδειο με την πρώτη ματιά, αλλά η πολιτοφυλακή εξακολουθεί να το παρακολουθεί με ένα προβολέα. Τουλάχιστον, κοιτούν την περίμετρο γύρω από αυτό. Η Dina παρατηρεί ότι δεν έχουν τοποθετήσει προβολείς για να δουν μέσα στο κτίριο, πράγμα που σημαίνει ότι τα κορίτσια θα πρέπει να μπορούν να κινηθούν ελεύθερα χωρίς να ανησυχούν για τους λύκους. Προσφέρει να ερευνήσει το επόμενο δωμάτιο πριν η Ellie πει ότι θα πρέπει να είναι αυτή που θα αναλάβει, καθώς δεν μπορεί να μολυνθεί. Τώρα που η πρόφαση έχει τελειώσει, η ομάδα μπορεί να είναι λίγο πιο τακτική. Η Ellie δεν βλέπει κανένα μολυσμένο, και η Dina υποθέτει ότι πιθανώς υπάρχουν, το πολύ, μερικά απομονωμένα κάπου στο κτίριο αντί για μια πλήρη αγέλη. Οι δύο μπαίνουν σε μια μικρή διαμάχη όταν η Dina κατηγορεί την Ellie ότι είναι απρόβλεπτη με τα όπλα της, αλλά λέει ότι η “τρελή” πλευρά της είναι συναρπαστική και ένας από τους λόγους που την αγαπά. Όταν λέει τη λέξη L (Λεσβίες), η Ellie είναι λίγο εντυπωσιασμένη και σχεδόν την επαναλαμβάνει πριν η Dina την διακόψει και πει, “Ω, το ξέρω.”
Χαίρομαι να βλέπω αυτή την αυτοπεποίθηση της Dina να επανακατευθύνεται προς την Ellie τώρα που η σχέση είναι επίσημη. Αλλά, αχ, αυτά τα κορίτσια πατούν το γκάζι σαν τις πιο στερεοτυπικές λεσβίες U-haul. Συνεχίζω να αναρωτιέμαι πόσο απολαμβάνω την ερμηνεία της Merced και πόσο η ροή αυτής της σχέσης έχει διαταραχθεί από τη χρονολογία του Mazin. Ναι, η Dina πάντα αγαπούσε την Ellie, οπότε η πτώση αυτή λιγότερο από 24 ώρες μετά την εξομολόγηση των συναισθημάτων τους και την απόφαση να μεγαλώσουν ένα παιδί μαζί δεν είναι εντελώς απίθανη. Αλλά, αχ, σίγουρα φαίνεται ότι αυτή η σχέση επιταχύνεται χωρίς να πάρει μια ανάσα για να προσαρμοστεί στη μορφή της τηλεόρασης.
Οι δύο προχωρούν μέσα στο κτίριο και είναι ανησυχητικά ήσυχα, μέχρι να φτάσουν σε μια αίθουσα λέβητα και να βρουν τα παραμορφωμένα υπολείμματα ενός λύκου που πιάστηκε από ένα μολυσμένο. Όχι απλώς ένα μολυσμένο, όμως; Είναι ένας άλλος stalker.
Αλλά είναι μόνο ένας από αυτούς, σωστά; Αν συντονιστούν, μπορούν πιθανώς να τον εξουδετερώσουν, χωρίς πρόβλημα. Αλλά δυστυχώς δεν θα είναι τόσο απλό, καθώς μια ολόκληρη αγέλη stalkers αρχίζει να κυκλώνει τις δύο. Η Dina αρχίζει να πανικοβάλλεται, και η Ellie της λέει να καταφύγει σε μια κλειστή περιοχή ενώ εκείνη τους αποσπά την προσοχή. Η Dina δεν είναι ενθουσιασμένη με αυτό το σχέδιο, αλλά η Ellie της θυμίζει ότι μπορεί να δαγκωθεί όσες φορές χρειαστεί χωρίς να μολυνθεί. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή αυτή τη στιγμή. Στέλνει τη Dina με ένα φιλί, και οι κοπέλες αρχίζουν τη δουλειά. Η Dina φτάνει στην κλειστή περιοχή και καταφέρνει να κλείσει τον εαυτό της μέσα, αλλά οι stalkers αρχίζουν αμέσως να σκίζουν το σκουριασμένο μέταλλο. Εν τω μεταξύ, η Ellie γρήγορα υπερνικείται από αυτούς, και για μια στιγμή φαίνεται ότι αυτό μπορεί να είναι το τέλος για τα κορίτσια μας. Ακριβώς τότε, όμως, οι πυροβολισμοί αρχίζουν να ηχούν στο δωμάτιο. Οι μολυσμένοι καταρρέουν ένας-ένας καθώς ο μυστηριώδης σκοπευτής τους εξουδετερώνει με εκπαιδευμένο και ακριβή χέρι. Όταν απλώνει το χέρι του στην Ellie για να τη βοηθήσει να σηκωθεί, βλέπουμε ότι είναι ο Jesse, ο οποίος έχει φτάσει τελικά στην πόλη μετά την αναχώρησή του από το Jackson λίγο μετά την απομάκρυνση των κοριτσιών.
Ρωτά αν η Ellie δαγκώθηκε στη συμπλοκή, και φαίνεται λίγο απίστευτος όταν εκείνη επιμένει ότι δεν ήταν. Αλλά δεν έχουν χρόνο για πλήρη έλεγχο σώματος, πρέπει να φύγουν πριν εμφανιστούν περισσότερα μολυσμένα. Το τρίο τρέχει έξω από το κτίριο και αποφεύγει μια ομάδα λύκων τρέχοντας σε ένα πάρκο που οι στρατιώτες δεν θα εισέλθουν. Υποθέτουν ότι αυτό σημαίνει ότι τα μολυσμένα παραμονεύουν, οπότε είναι ακόμα σε επιφυλακή. Η Ellie αρχίζει αμέσως να βομβαρδίζει τον Jesse με ερωτήσεις για το πώς τους βρήκε, και εκείνος λέει ότι τους παρακολούθησε μέχρι το θέατρο και βρήκε τον χάρτη που είχε σημειώσει η Dina. Τελικά, αφού η Ellie ρωτάει μία ερώτηση παραπάνω, ο Jesse εκνευρίζεται και ρωτά, “Φαίνομαι σαν να θέλω να μιλήσω μαζί σου αυτή τη στιγμή;”
Εντάξει, σκληρός. Φαίνεται ότι ο Jesse αναλαμβάνει το ρόλο του “μη συμπαθητικού ήρωα” στη σειρά τώρα που το HBO έχει απομακρύνει όλη την ενοχλητικότητα της Ellie για να την κάνει μια αγαπημένη μέλλουσα μητέρα. Το The Last Of Us (Η Έκδοση του Craig Mazin) και όλες οι δημιουργικές του ελευθερίες φαίνονται θεμελιωδώς σε αντίθεση με την ιστορία της αυτοκαταστροφικής εκδίκησης στην οποία βασίζεται, σε μια φαινομενική προσπάθεια να την κάνουν πιο ευχάριστη, και ένα από τα πολλά θύματα αυτής της προσέγγισης είναι ότι ο χρυσός σκύλος της ομάδας έχει γίνει τώρα ένα αγριεμένο ροτβάιλερ ώστε η Ellie να μην χρειάζεται να είναι. Μερικές φορές ανησυχώ ότι η κριτική μου για αυτή τη σειρά διαβάζεται σαν ενός απογοητευμένου φαν του παιχνιδιού που είναι θυμωμένος που η σειρά δεν ακολουθεί το αρχικό σενάριο κατά γράμμα, αλλά σχεδόν κάθε αλλαγή που κάνει η σειρά είτε υπονομεύει το πραγματικό νόημα της ιστορίας, είτε αντικαθιστά τις δυναμικές που είχαν οι χαρακτήρες με νέες που δεν είναι τόσο ενδιαφέρουσες. Το επεισόδιο με τον Bill και τον Frank στην πρώτη σεζόν, μια αξιοσημείωτη εξαίρεση, είναι ακόμα μία από τις πιο δραστικές αλλαγές από το υλικό προέλευσης που έχει κάνει η σειρά, αλλά ανύψωσε τα μεγαλύτερα θέματα της ιστορίας. Αυτή τη σεζόν, φαίνεται ότι κάθε προσπάθεια γίνεται για να διασφαλιστεί ότι η Ellie είναι ακόμα η ηρωίδα της δικής της ιστορίας, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να κάνουν τους ανθρώπους που ήταν αρχικά εκεί για να την εδαφιοποιήσουν να διαβάζουν περισσότερο σαν αυστηροί οικογενειακοί φίλοι.
Ο Jesse αποκαλύπτει ότι αυτός και ο Tommy έφυγαν από το Jackson την ημέρα μετά την απομάκρυνση της Ellie και της Dina, αλλά δεν είναι εδώ για να βοηθήσουν στην εκστρατεία των κοριτσιών. Είναι εδώ απλώς για να τις πάρουν και να τις επιστρέψουν στο Wyoming. Η Ellie διαμαρτύρεται, αλλά η διαφωνία τους διακόπτεται από τις δυνατές σφυρίχτρες των Seraphites. Μια ομάδα αιρετικών συγκεντρώνεται στη μέση του πάρκου με έναν κρατούμενο της W.L.F., ο οποίος παρακαλεί για τη ζωή του καθώς του βάζουν θηλιά γύρω από τον λαιμό. Ο ηγέτης των Scars λέει ότι δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον για μυστικά που μπορεί να προσφέρει σχετικά με το σχέδιο του Isaac, και στη συνέχεια τον αποκεφαλίζει με ένα δρεπάνι. Το τρίο από το Jackson παρακολουθεί με τρόμο πριν ένας από τους αιρετικούς τους δει και ρίξει ένα βέλος στο πόδι της Dina. Η Ellie λέει στον Jesse να την κουβαλήσει πίσω στο θέατρο ενώ εκείνη αποσπά την προσοχή τους. Το σκοτάδι της νύχτας λειτουργεί προς όφελός της, και καταφέρνει να εξαφανιστεί στο δάσος καθώς ο Jesse και η Dina διαφεύγουν. Αλλά ακόμα και καθώς οι Scars εγκαταλείπουν την καταδίωξη, η Ellie δεν επιστρέφει στο θέατρο όπου περιμένει η τραυματισμένη κοπέλα της.
Στο κυνήγι της Nora
Αντίθετα, η Ellie κατευθύνεται προς τον αρχικό της στόχο: τη Nora. Αφού αποφύγει τους φρουρούς που είναι τοποθετημένοι έξω από το νοσοκομείο, η Ellie μπαίνει στο κτίριο μέσω μιας τρύπας στον τοίχο πολύ μικρής για να περάσει ο μέσος άνθρωπος. Ακόμα και καθώς τα σκυλιά φρουρών της W.L.F. γαβγίζουν στην είσοδο, οι ανθρώπινοι ιδιοκτήτες τους τα κρατούν πίσω, υποθέτοντας ότι κάποιο ζώο πρέπει να τους έχει ενοχλήσει. Δεν έχουν εντελώς άδικο, υποθέτω.
Βλέπουμε τη Nora να εργάζεται στην κλινική του νοσοκομείου και να φροντίζει τους τραυματίες. Καθώς φεύγει για να βάλει μακριά μερικά προμήθειες, την υποδέχεται η κοπέλα που νόμιζε ότι είχε αφήσει πίσω στο Jackson. Η Ellie της λέει να σηκώσει τα χέρια της και να γυρίσει να την κοιτάξει. Ρωτά αν η Nora την θυμάται. Δεν απαντά, αλλά η έκφρασή της αποκαλύπτει ότι σίγουρα το κάνει. Η Nora ρωτά τι θέλει η Ellie, και εκείνη ρωτά πού είναι η Abby. Η Nora ισχυρίζεται ότι δεν ξέρει, αλλά η Ellie δεν την πιστεύει. Αν η Ellie πυροβολήσει τη Nora, η τελευταία επισημαίνει ότι οι πυροβολισμοί θα κάνουν κάθε λύκο στο κτίριο να τρέξει προς την τοποθεσία της. “Θα είσαι ακόμα νεκρή,” απαντά η Ellie.
Η Nora προσπαθεί να απευθυνθεί στην ανθρωπιά της Ellie, επισημαίνοντας ότι θα μπορούσαν να την είχαν σκοτώσει στο Jackson, αλλά ήρθαν στο Wyoming με έναν μόνο στόχο. Η Ellie λέει ότι αυτό ήταν λάθος και ξαναρωτά πού είναι η Abby. Για μια στιγμή, φαίνεται ότι η Nora πρόκειται να εμπιστευτεί στην Ellie ότι μετανιώνει για ό,τι συνέβη στον Joel. Λέει ότι ακόμα ακούει τις κραυγές που άφησε όταν η Abby την βασάνιζε τη νύχτα, και λυπάται που η Ellie έπρεπε να το δει να συμβαίνει. Αλλά τότε, μόλις η Ellie χαλαρώνει λίγο την άμυνά της, η στάση της Nora αλλάζει: “Ναι, αυτή η μικρή σκύλα πήρε αυτό που της άξιζε.” Η Ellie είναι σοκαρισμένη αρκετά ώστε η Nora να ρίξει έναν κουβά με νερό και προμήθειες προς αυτήν και να της δώσει μια ευκαιρία να τρέξει. Τότε η Ellie την κυνηγά. Καθώς η Nora τρέχει μέσα από το νοσοκομείο, φωνάζει στους στρατιώτες της να πυροβολήσουν τον εισβολέα, αλλά φτάνει σε ένα αδιέξοδο με μοναδική έξοδο μια σφραγισμένη ανελκυστήρα που οδηγεί στους υπόγειους ορόφους. Ξέρετε, εκείνους όπου η μόλυνση είναι στον αέρα. Αυτή η σκηνή είναι πιθανώς ο λόγος που η σειρά έπρεπε να φέρει τα σπόρια στο προσκήνιο. Χωρίς μια πλήρη αναθεώρηση, η σύγκρουση μεταξύ Ellie και Nora απαιτεί η μόλυνση από cordyceps να είναι αερομεταφερόμενη για να λειτουργήσει. Η διαφορά αυτή τη φορά είναι ότι υπάρχει δραματική ειρωνεία καθώς η Nora κατευθύνεται στους υπόγειους ορόφους για να ξεφύγει από την οργή της Ellie, μόνο που εμείς ως θεατές γνωρίζουμε ότι περιμένει μια εντελώς διαφορετική απειλή.
Η Ellie συνεχίζει την καταδίωξη και βρίσκει τον υπερβολικά αναπτυγμένο μύκητα που καλύπτει τους τοίχους. Μερικοί ακόμα αναπνέοντες μολυσμένοι είναι παγιδευμένοι μέσα στη δομή, εκπνέοντας κομμάτια μόλυνσης με κάθε δύσκολη ανάσα. Ακούγοντας την καταπονημένη αναπνοή κάποιου άλλου στον επόμενο διάδρομο, ενεργοποιεί τον καταπιεστικό κόκκινο φωτισμό έκτακτης ανάγκης στο ηλεκτρικό δωμάτιο, μόνο για να βρει τη Nora να στηρίζεται σε έναν τοίχο, πνιγμένη από τα σπόρια στους πνεύμονές της. Ξερνάει μια κατάρα προς την Ellie και λέει ότι “σκότωσαν [τις] δύο” οδηγώντας τους σε αυτό το σφραγισμένο υπόγειο. Αλλά όταν συνειδητοποιεί ότι η Ellie δεν δυσκολεύεται να αναπνεύσει, καταλαβαίνει ότι οι αναφορές για ένα κορίτσι που είναι ανοσοποιημένο στο Salt Lake City ήταν αληθινές. Η Ellie επιβεβαιώνει ότι είναι, πράγματι, αυτό το κορίτσι, και ρωτά, ξανά, πού είναι η Abby.
Η Nora προσπαθεί να απευθυνθεί στην ανθρωπιά της Ellie, λέγοντας της για όλους τους ανθρώπους που σκότωσε ο Joel, συμπεριλαμβανομένου του πατέρα της Abby και μαζί του, κάθε ελπίδα που είχε ο κόσμος να απαλλαγεί από αυτή τη μόλυνση. Στη συνέχεια, προς έκπληξή της, η Ellie λέει ότι το ξέρει ήδη και ξαναρωτά πού είναι η Abby. Η Nora καταρρέει στο έδαφος και μένει σιωπηλή. Τότε η Ellie κοιτάζει γύρω της και, βρίσκοντας ένα σωλήνα, τον κρατάει πάνω από τη Nora και ρωτά την ερώτησή της μία φορά ακόμα. Η Nora λέει κατηγορηματικά “όχι,” και η Ellie αρχίζει να επιτίθεται, χτυπώντας τη Nora στα πόδια, επαναλαμβάνοντας την ερώτησή της μέχρι η οθόνη να κοπεί σε μαύρο.
Εντάξει. Υπάρχουν πολλά να αναλυθούν εδώ. Αυτή είναι αναμφισβήτητα μία από τις πιο αμφιλεγόμενες σκηνές στο The Last of Us Part II, και για καλό λόγο. Αλλά πριν μπούμε στα άβολα οπτικά, πρέπει να επισημάνω ότι μέρος αυτού που έκανε αυτή την ενότητα αποτελεσματική στο παιχνίδι ήταν ότι αρχικά χρησίμευσε ως η μεγάλη αποκάλυψη ότι η Abby και η παρέα της ήταν κάποτε Fireflies, αλλά η σειρά μας το είπε αυτό από την αρχή. Το παιχνίδι χρησιμοποίησε αυτή τη σκηνή ως ένα χτύπημα για να αποκαλύψει και την αλήθεια αυτή και το γεγονός ότι η Ellie ήταν ήδη ενήμερη για ό,τι είχε κάνει ο Joel μέχρι τη στιγμή που η Abby είχε φτάσει στο Jackson. Τόσο πολύ από την εξαιρετική αφηγηματική ένταση του The Last of Us Part II προέρχεται από τη μελετημένη σιωπή του. Το παιχνίδι σου λέει σχεδόν τίποτα για το πώς νιώθει η Ellie, εκτός από τις ημερολογιακές της καταχωρίσεις που βολικά παρακάμπτουν τις λεπτομέρειες του τι ήδη γνωρίζει. Αυτή η ανταλλαγή μεταξύ Ellie και Nora είναι μια στιγμή συνειδητοποίησης και για τις δύο, καθώς η Nora συνειδητοποιεί ότι η Ellie είναι το ανοσοποιημένο κορίτσι που ο Joel σκότωσε δεκάδες ανθρώπους για να σώσει, και η Ellie ανακαλύπτει ότι αυτή η ολόκληρη εκστρατεία κατά του πατέρα της ήταν εκτελεσμένη από ανθρώπους που υπέφεραν για την επιβίωσή της. Όλα αυτά θα μπορούσαν να είχαν υπονοηθεί από τον παίκτη, αλλά το παιχνίδι δεν τα είχε πει ευθέως μέχρι αυτό το σημείο, και το λιγοστό σενάριο και οι ανησυχητικές ερμηνείες των ηθοποιών του παιχνιδιού Ashley Johnson και Chelsea Tavares πραγματικά πωλούν το βάρος αυτής της στιγμής πριν χυθεί οποιοδήποτε αίμα.
Κοιτάζοντας πίσω στην αρχική σκηνή και πώς ο διάλογός της αποκαλύπτει τόσο πολλά χωρίς να χρειάζεται να σε χτυπήσει με την πιο κυριολεκτική εκθετική γραφή, κάνει τη σειρά να φαίνεται σαν μια ερασιτεχνική αναθεώρηση από κάποιον που νόμιζε ότι αυτή η σκηνή ήταν λίγο πολύ λεπτή. Επιπλέον, η Ellie είχε ήδη πει στον Jesse, και κατ’ επέκταση στο κοινό, ότι αυτή και ο Joel ξεπερνούσαν οποιαδήποτε σύγκρουση είχαν τις τελευταίες του μέρες, οπότε η αποκάλυψη ότι ήδη γνώριζε για τη σφαγή στο Salt Lake City δεν είναι πραγματικά έκπληξη αυτή τη φορά. Αλλά αυτό δεν είναι νέο για τη σειρά, όπως έχω επισημάνει πολλές φορές κατά τη διάρκεια της σεζόν. Κάθε φορά που φτάνουμε σε αυτό που ήταν μια τεράστια στιγμή “ω, όχι” στο παιχνίδι, φαίνεται ότι η σειρά απλώς περνάει από τις κινήσεις της αναπαράστασής της ενώ μαλακώνει άβολες στιγμές όπως ο θάνατος του Joel με αστεία διαλόγου, ή την ανάκριση της Nora με υπερβολική εξήγηση.
Στο τέλος, καμία από αυτές τις αποκαλύψεις δεν αλλάζει τίποτα. Η Ellie είναι ακόμα αποφασισμένη να σκοτώσει την Abby, ακόμα κι αν πρέπει να βασανίσει την φίλη της για να το κάνει. Πράγμα που σημαίνει ότι είναι ώρα να μπούμε σε μία από τις πιο αμφισβητήσιμες στιγμές σε ολόκληρη τη σειρά The Last of Us. Στο Part II, ο θάνατος της Nora ήταν αξιοσημείωτος για μερικούς λόγους. Εκτός από το ότι ήταν η πρώτη δολοφονία που πραγματικά εδραίωσε την εκστρατεία εκδίκησης της Ellie, απαιτώντας περισσότερα από αυτήν απ’ ό,τι περίμενε, είναι πλαισιωμένη πολύ διαφορετικά από οποιαδήποτε άλλη στο παιχνίδι. Πριν από αυτό, η Ellie είχε σκοτώσει τον παρορμητικό φίλο της Abby, τον Jordan, ο οποίος δεν περιλαμβάνεται στη σειρά (ο Manny φαίνεται να έχει γίνει ένα σύνθετο του εαυτού του και του Jordan για τη σειρά), και αυτή η μάχη είναι λίγο πιο απελευθερωτική γιατί αυτός ο τύπος ήταν ένας κακός που κορόιδευε την Ellie και δεν πέρασε τις τελευταίες του στιγμές παρακαλώντας για τη ζωή του. Η Nora, εν τω μεταξύ, βασανίζεται για πληροφορίες, και η ανάκριση αφήνει την Ellie απολύτως συντετριμμένη από ό,τι έχει κάνει. Αυτό είναι όλα σύμφωνα με την ιστορία που αφηγείται το The Last of Us Part II, στην οποία η Ellie ακολουθεί αυτόν τον βίαιο δρόμο αλλά δεν μπορεί να αντέξει την πραγματικότητα. Ωστόσο, η διαφορά είναι ότι όταν ο παίκτης σκοτώνει τη Nora, η ίδια η γυναίκα δεν της δίνεται καν η αξιοπρέπεια ενός θανάτου στην οθόνη. Η κάμερα παραμένει στην Ellie καθώς ο παίκτης αναγκάζεται να πατήσει ένα κουμπί για να την χτυπήσει εκτός οθόνης. Πρέπει να είναι μια μεταμορφωτική στιγμή στην οποία ο παίκτης αναγκάζεται να κοιτάξει την Ellie στην πιο σκοτεινή της ώρα και να κατανοήσει τι κάνει αυτή η εκστρατεία σε αυτήν. Αλλά όταν έχεις μια λευκή γυναίκα να χτυπά τη μοναδική μαύρη γυναίκα στο παιχνίδι για πληροφορίες και δεν μπορείς να την δείξεις καν καθώς συμβαίνει, είναι το πιο καταδικαστικό παράδειγμα μιας τάσης του The Last of Us να υποβάλλει τους μαύρους χαρακτήρες στις χειρότερες μοίρες που μπορεί να φανταστεί στον μετα-αποκαλυπτικό κόσμο του.
Η σειρά του HBO έχει ελαφρώς μετριάσει αυτό με την επιλογή περισσότερων ηθοποιών χρώματος, συμπεριλαμβανομένης της Rutina Wesley ως ηγέτη του Jackson, Maria. Αλλά παρ’ όλα αυτά, ο θάνατος της Nora εξακολουθεί να έχει ένα οπτικό πρόβλημα που η σειρά δεν μπορεί να ξεφύγει. Αν υπήρχε ποτέ χρόνος για τη σειρά να επανεξετάσει το υλικό προέλευσης και να κάνει προσεκτικές, σκόπιμες αλλαγές, πιθανώς ήταν αυτός. Αλλά εδώ είμαστε, παρακολουθώντας την Ellie να βασανίζει τη Nora για πληροφορίες σχετικά με την τοποθεσία της Abby. Αν μη τι άλλο, είναι ακόμα εξίσου αποτελεσματική στο να επικοινωνεί την πτώση της Ellie από τη χάρη.
Τελειώνουμε αυτό το επεισόδιο με κάτι λίγο πιο ευχάριστο: μια αναδρομή. Ο ήλιος λάμπει μέσα από το παράθυρο στο παλιό δωμάτιο της Ellie στο σπίτι του Joel στο Jackson. Ξυπνά καθώς ο Joel μπαίνει στο δωμάτιο με το χαρακτηριστικό του “Γεια σου, κορίτσι.” Η Ellie λέει “γεια” καθώς οι τίτλοι αρχής κυλούν. Χαρείτε, φαν του Pedro. Ο μπαμπάς επιστρέφει την επόμενη εβδομάδα.
Νέα επεισόδια του The Last of Us προβάλλονται τις Κυριακές στις 9 μ.μ. Ανατολικής ώρας στο Max.
[ Πηγή: Kotaku ]