Εξέλιξη της σειράς Doom
Η σειρά Doom έχει εξελιχθεί πολύ από τη δεκαετία του ’90. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που χρειάζομαι σε ένα παιχνίδι Doom για να νιώσω ικανοποιημένος. Ένας κατάλογος απαιτήσεων για το Doom, αν θέλεις. Δεν είναι μεγάλος, αλλά αποτελεί τον πυρήνα του Doom.
・ Πολλοί εχθροί και δαίμονες για να σκοτώσεις.
・ Επίπεδα με μυστικά.
・ Ένα εντυπωσιακό shotgun.
・ Πρέπει να πας στην Κόλαση κάποια στιγμή.
Αυτοί είναι οι βασικοί πυλώνες του Doom. Όταν έχεις αυτά, μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις. Για παράδειγμα, θα μπορούσες να δημιουργήσεις ένα παιχνίδι Doom σε έναν τεχνο-μεσαιωνικό φανταστικό κόσμο γεμάτο φράξιες σαν αυτές του Game of Thrones που αντιμετωπίζουν έναν δαιμονικό πρίγκιπα και αρχαίους θεούς με όπλα, σπαθιά και ρομπότ. Και αυτό ακριβώς έχει κάνει η Id Software με το Doom: The Dark Ages. Αλλά αν ανησυχείς ότι αυτή η πιο ανοιχτού τύπου προσέγγιση της σειράς δεν θα μοιάζει με Doom, μην ανησυχείς. Είναι ακόμα ένα εντυπωσιακό και συναρπαστικό παιχνίδι Doom. Αυτή τη φορά, ο Doomguy έχει περισσότερες ευκαιρίες να χτυπήσει και να καταστρέψει τους δαίμονες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟ ΤΡΕΙΛΕΡ DOOM: The Dark Ages
Τι είναι το Doom: The Dark Ages;
Το Doom: The Dark Ages είναι ένα προοίμιο που διαδραματίζεται πριν από τα γεγονότα του Doom 2016 και του Doom Eternal. Σε αυτά τα δύο παιχνίδια, μάθαμε πολλά για τον Doomguy, την ιστορία του στη μάχη κατά της Κόλασης και τους μεγάλους πολέμους μεταξύ δαιμόνων, ρομπότ αγγέλων και ανθρώπων που συνέβησαν σε διαστάσεις πολύ παλιά. Ήταν αρκετά περίπλοκο για μια σειρά που συνήθως έχει αφηγήσεις που μπορούν να συνοψιστούν σε μία πρόταση. “Ο Doomguy είναι στον Άρη και πολεμά δαίμονες για να σώσει την κατάσταση.” Τελείωσε. Αλλά με τα νεότερα παιχνίδια και τώρα το Dark Ages, η Id προσπαθεί να πει μια μεγαλύτερη, πιο περίπλοκη ιστορία και δυστυχώς, αυτό είναι το πιο αδύναμο σημείο του Dark Ages.
Υπάρχουν μερικές ωραίες στιγμές διάσπαρτες σε πολλές (και μερικές φορές μεγάλες) σκηνές. Ο Doomguy λέει μόνο μία λέξη με έναν πολύ κινηματογραφικό τρόπο που μου άρεσε. Υπάρχει επίσης μια εξαιρετική στιγμή όπου του ζητούν να πληρώσει ένα διόδιο σε κάποιον τρομακτικό τύπο και απλά τον πυροβολεί. Μου αρέσουν αυτά. Αλλά η περισσότερη ιστορία στο Doom: The Dark Ages αφορά ανθρώπους που κυνηγούν μαγικά αντικείμενα ή ισχυρά κειμήλια για να αποκτήσουν τα μαγικά αντικείμενα, και πιθανότατα θα ξεχάσεις τα περισσότερα από αυτά μέχρι να φτάσεις στους τίτλους τέλους.
Αυτό είναι ένα παιχνίδι Doom! Πρέπει να σκοτώνω! Όχι να παρακολουθώ ανθρώπους να μιλούν για δύναμη, πόλεμο και οικογένεια. Ευτυχώς, η gameplay στο Dark Ages υπερνικά τη χαλαρή αφήγηση και τους κυρίως ξεχασμένους χαρακτήρες.
Μεγάλες μάχες και νέα όπλα
Επειδή η ιστορία περιλαμβάνει μια μεγάλη εισβολή δαιμόνων, η μάχη στο Dark Ages—σε αντίθεση με το 2016 reboot και το Eternal—συχνά διαδραματίζεται σε μεγάλες, ανοιχτές πεδινές περιοχές και μεγάλες αίθουσες. Το παιχνίδι γεμίζει αυτά τα μέρη με δεκάδες δαίμονες και σου επιτρέπει να τους σφάζεις όλους χρησιμοποιώντας μια συλλογή από κυρίως νέα και τρομακτικά μεσαιωνικά όπλα. Όλα είναι ισχυρά, θορυβώδη και ευχάριστα στη χρήση, όπως ένα κανόνι που πυροβολεί σκουριασμένα καρφιά και ένα όπλο που εκτοξεύει γιγάνιες μπάλες κανονιού συνδεδεμένες με αλυσίδες. Ένα από τα αγαπημένα μου είναι ένα πολυβόλο που διαλύει κρανία και τα εκτοξεύει σε μια ευρεία κωνική περιοχή θανάτου που μπορεί να καθαρίσει 100 αδύναμους δαίμονες σε λίγα δευτερόλεπτα καθώς τρέχεις γύρω από τα 22 επίπεδα του Dark Ages.
Υπάρχουν επίσης πιο γνωστά όπλα, όπως ένα plasma rifle και το BFG, το οποίο τώρα είναι μια γιγάντια σταυροειδής τόξο που μπορεί να καθαρίσει ολόκληρη τη μάχη με μια μεγάλη πράσινη λάμψη. Και ναι, υπάρχει επίσης ένα shotgun. Δύο, στην πραγματικότητα. Το τυπικό ημιαυτόματο combat shotgun, το οποίο είναι ένα αξιόπιστο εργαλείο που χρησιμοποίησα σε όλη τη διάρκεια των 18 ωρών που έπαιξα, και το επιστρεφόμενο Super Shotgun, το οποίο μπορεί να είναι το πιο ισχυρό shotgun που έχει υπάρξει ποτέ σε παιχνίδι Doom. Αυτό το δίκανο όπλο μπορεί να διαλύσει μίνι-boss σε δύο βολές ή λιγότερο. Είναι υπέροχο. Έτσι, τα shotguns; Αυτό είναι τσεκαρισμένο στη λίστα.
Η μεγάλη νέα προσθήκη στο Doom: The Dark Ages είναι η ασπίδα του Doomguy. Έχεις αυτή την ασπίδα από την αρχή και παραμένει μαζί σου για όλο το παιχνίδι. Και είναι καταπληκτική. Ως ασπίδα, μπορείς να τη χρησιμοποιήσεις για να μπλοκάρεις πυροβολισμούς και φωτιές, αλλά μπορείς επίσης να την πετάξεις στους δαίμονες σαν ένας εφιαλτικός Captain America. Και επειδή αυτό είναι Doom, η ασπίδα είναι καλυμμένη με πριόνια, οπότε διαλύει τους δαίμονες ή κολλάει στους μεγαλύτερους. Η ασπίδα μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να αποκρούσει ισχυρές επιθέσεις δαιμόνων και ενεργειακές εκρήξεις. Αυτό γίνεται σημαντικό μέρος της μάχης καθώς σε κατακλύζουν τεράστιοι δαίμονες κατά τη διάρκεια των αργότερων μαχών.
Η δυνατότητα να αντεπίθεσεις και να τους παραλύσεις ανοίγει το δρόμο για αντεπίθεση με το νέο melee όπλο σου, και αυτός ο κύκ ποτέ δεν γίνεται βαρετός στο Dark Ages. Χαμογέλασα κάθε φορά που μπλόκαρα την επίθεση ενός μεγάλου ιππότη της Κόλασης και τον χτύπησα τρεις φορές στο πρόσωπο με το σφυρί μου.
Όλα αυτά δεν είναι μόνο διασκεδαστικά, αλλά και σημαντικά για τον κύκλο μάχης στο Doom: The Dark Ages. Οι επιθέσεις melee κατά των δαιμόνων παράγουν πυρομαχικά, επιτρέποντάς σου να χρησιμοποιήσεις τα όπλα σου σε πιο δύσκολους εχθρούς ή μακρινές στόχους. Οι ρίψεις ασπίδας μπορούν να παραλύσουν μεγαλύτερους εχθρούς ενώ εστιάζεις στους πιο αδύνατους. Και η ικανότητα φόρτισης της ασπίδας σου επιτρέπει να διασχίσεις το πεδίο μάχης και να πλησιάσεις τους δαίμονες, διευκολύνοντάς σε να τους χτυπήσεις για περισσότερα πυρομαχικά. Ή να τους εκτοξεύσεις με ένα όπλο για υγεία και πανοπλία. Όλα λειτουργούν μαζί, και μετά από περίπου μία ώρα παιχνιδιού στο Dark Ages, βρήκα τον εαυτό μου να μπαίνω σε μια αιματηρή ροή μπλοκαρίσματος, αποφυγής, ρίψης ασπίδας, χτυπήματος και πυροβολισμού. Ήμουν πιο επιθετικός από το συνηθισμένο καθώς το παιχνίδι με αντάμειβε με υγεία, πανοπλία και σφαίρες για αυτό.
Σε αντίθεση με το Eternal, οι περισσότεροι εχθροί μπορούν να ηττηθούν με τα περισσότερα όπλα, οπότε έχεις περισσότερη ελευθερία να σκοτώνεις όπως θέλεις και δεν αναγκάζεσαι να χρησιμοποιείς συγκεκριμένα όπλα σε συγκεκριμένους δαίμονες όλη την ώρα. Αυτό, μέχρι να εμφανιστεί ένας από τους λίγους υπερδύναμους δαίμονες και να σε αναγκάσει να αλλάξεις τακτική. Αλλά σε αυτές τις στιγμές, δεν ήμουν εκνευρισμένος όπως ήμουν στο Eternal όταν αντιμετώπιζα κακούς όπως ο Marauder, καθώς αυτές οι μάχες με μίνι-boss με ισχυρές ασπίδες και περισσότερη υγεία βοήθησαν να σπάσει ο ρυθμός του Dark Ages και μπορούσαν ακόμα να ηττηθούν χρησιμοποιώντας τα περισσότερα από τα εργαλεία μου. Απλά έπρεπε να εστιάσω λίγο περισσότερο και να είμαι προσεκτικός.
Ένας ολοκαίνουργιος κόσμος… γεμάτος δράκους και ρομπότ
Πέρα από τη νέα εστίαση στη melee μάχη και την ασπίδα σου, η άλλη μεγάλη αλλαγή στο Dark Ages είναι το μέγεθος των επιπέδων. Για να είμαι σαφής: το Dark Ages δεν είναι ένα ανοιχτού κόσμου παιχνίδι. Είναι ακόμα μια σειρά επιπέδων που διασχίζεις. Αλλά μερικά από αυτά τα επίπεδα είναι τεράστια και γεμάτα με προαιρετικά μυστικά και δαιμονικούς αρχηγούς για να σκοτώσεις.
Οι περισσότεροι από αυτούς τους μυστικούς δεν είναι πολύ περίπλοκοι. Μπορεί να χρειαστεί να ρίξεις την ασπίδα σου σε έναν κρυφό μηχανισμό για να ανοίξεις μια πόρτα ή να σπάσεις έναν τοίχο για να βρεις κρυμμένο χρυσό και πανοπλία. Δεν κάνεις παράπλευρες αποστολές για τυχαίους NPCs όπως στα περισσότερα παιχνίδια ανοιχτού κόσμου. Ο Doomguy δεν σκοτώνει πέντε αρουραίους για λίγη δέρμα ή οτιδήποτε άλλο. Τα επίπεδα που μοιάζουν με ανοιχτό κόσμο είναι απλώς γεμάτα με περισσότερες προαιρετικές ευκαιρίες να απολαύσεις την εξαιρετική μάχη και κίνηση στο Dark Ages ενώ κερδίζεις κάποιες ανταμοιβές. Και αυτές οι ανταμοιβές θα σου επιτρέψουν να αναβαθμίσεις, να βελτιώσεις και να τροποποιήσεις την πανοπλία, την υγεία, τα όπλα, την ασπίδα και τα melee όπλα σου. Μπορείς να κάνεις το Super Shotgun ακόμα πιο ισχυρό, να μεταφέρεις περισσότερα πυρομαχικά ή να προσθέσεις μια αναβάθμιση στην ασπίδα σου που ηλεκτρίζει τους εχθρούς γύρω σου κάθε φορά που αντεπίθεσες. Αυτό το σύστημα αναβάθμισης φαίνεται πιο απλοποιημένο από αυτό του Doom Eternal, για το οποίο είμαι ευγνώμον, αλλά εξακολουθώ να πιστεύω ότι τα δέντρα αναβάθμισης δεν θα έπρεπε να υπάρχουν στο Doom. Δεν είναι στη λίστα μου, αυτό είναι σίγουρο.
Μηχανές και δράκοι
Μιλώντας για πράγματα που δεν είναι στη λίστα μου, ας μιλήσουμε για μεγάλες μηχανές και δράκους. Το Doom: The Dark Ages προσθέτει μερικές στιγμές κατά τη διάρκεια της καμπάνιας που βλέπουν τον Doom Slayer να ιππεύει έναν κυβερνητικό δράκο ή να χειρίζεται μια γιγάντια μηχανή που σκοτώνει κακούς. Αυτά δεν είναι μεγάλο μέρος του παιχνιδιού και χρησιμοποιούνται για να προσθέσουν ποικιλία μεταξύ μεγαλύτερων χαρτών και μαχών με αρχηγούς. Ομολογώ ότι ήμουν νευρικός για την προσθήκη τμημάτων οχημάτων στη σειρά, αλλά η Id έχει κάνει εξαιρετική δουλειά ενσωματώνοντας τόσο την πτήση δράκων όσο και τη μάχη με ρομπότ στον κόσμο του Doom.
Οι δύο λόγοι που αυτά τα τμήματα λειτουργούν είναι απλοί: είναι εύκολα κατανοητά και υπέροχα στη χρήση. Στο Dark Ages, η πτήση ενός δράκου ή ο έλεγχος ενός γιγάντιου ρομπότ ήταν αρκετά απλός ώστε, μέσα σε λίγα λεπτά, να κατανοήσω πλήρως τους ελέγχους για το καθένα. Και η Id έχει φροντίσει ώστε η πτήση πάνω από έναν δράκο να είναι εξίσου ομαλή με το τρέξιμο και το σκότωμα ως Doom Slayer στο έδαφος. Ομοίως, η μηχανή αισθάνεται ισχυρή αλλά όχι αργή και βαριά. Και πρέπει να πω, το να μπορώ να χτυπήσω έναν δαιμονικό άρχοντα στο μέγεθος ενός ουρανοξύστη με μια μηχανή είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά πράγματα που έχω κάνει σε βιντεοπαιχνίδι εδώ και καιρό.
Ένα άλλο υπέροχο πράγμα για αυτά τα τμήματα: δεν διαρκούν πολύ, οπότε αν δεν σου αρέσουν, μην ανησυχείς, θα επιστρέψεις σύντομα στο παλιό στυλ τρεξίματος και πυροβολισμού.
Δύσκολο το τέλος, ε;
Κάτι που διαρκεί πολύ στο Dark Ages είναι το τέλος. Για κάποιο λόγο, το Dark Ages ουσιαστικά τελειώνει δύο φορές. Υπάρχει μια μεγάλη τελική μάχη που αυξάνει τη δυσκολία και την ένταση κοντά στο τέλος του παιχνιδιού. Υπάρχει μια στιγμή που δεν θα αποκαλύψω που με έκανε να μισήσω τόσο πολύ τον κακό και να ενθουσιαστώ ακόμα περισσότερο με τον Doom Slayer. Ήταν υπέροχο. Έσφιξα τα δάχτυλά μου στο πληκτρολόγιο. Ήμουν έτοιμος να σκοτώσω αυτόν τον μεγάλο κακό τελικό αφέντη μετά από ό,τι έκανε. Και διασκέδασα πολύ να τον πολεμήσω και να τον διαλύσω.
Και μετά, αντί να τελειώσει το παιχνίδι εκεί, οι προγραμματιστές της Id Software πρόσθεσαν ένα ακόμα πολύ μεγάλο επίπεδο και δύο ακόμα μάχες με αφεντικά. Δεν είναι ότι το επίπεδο ή οι μάχες με τους αφεντικούς στο τέλος είναι κακές; απλώς φαίνεται κακώς ρυθμισμένο. Και το να βάλεις μια μεγάλη σκηνή στη μέση δεν βοήθησε.
Για ένα παιχνίδι που έχτισε τη δυναμική του τόσο τέλεια σε όλη τη διάρκεια του, είναι λυπηρό που τελειώνει με μια απογοήτευση. Σημείωση για το μέλλον: Όταν φτάσεις στην τελική φάση, τελείωσε την ιστορία. Μην κάνεις μια δεύτερη τελική φάση. Λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτό το παιχνίδι θα λάβει DLC στο μέλλον, θα έχει κάποια στιγμή την ισοδύναμη τριών κλιμάκων. Χρειάζομαι περισσότερα shotguns στο Doom, όχι περισσότερες τελικές φάσεις.
Παρά αυτό το λάθος, το Doom: The Dark Ages είναι ακόμα ένα εξαιρετικό παράδειγμα του πώς να πάρεις μια παλιά σειρά και να κάνεις κάτι που νιώθει φρέσκο ενώ παραμένει πιστό στην κληρονομιά της σειράς. Και ενώ το Dark Ages έχει μία ή δύο παραπάνω σκηνές και τελειώματα, τίποτα από αυτά δεν χαλάει τη φρενήρη και υπερ-ομαλή μάχη, ούτε καν μερικά κομμάτια όπου ιππεύεις έναν δράκο και χειρίζεσαι μια μηχανή. Το Doom: The Dark Ages είναι μια λαμπρή, αιματηρή και υπερ-επιθετική ανανέωση της φόρμουλας του Doom που λειτουργεί σε περισσότερους τρόπους από όσους δεν λειτουργεί.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟ ΤΡΕΙΛΕΡ DOOM: The Dark Ages | Official Trailer 1 (4K) | Coming 2025
DOOM: The Dark Ages | Developer_Direct 2025 (4K) | Coming May 15, 2025
[ Πηγή: Kotaku ]