Περίληψη
Οι θαυμαστές επιθυμούν οι κινηματογράφοι να προβάλλουν επεισόδια τηλεοπτικών σειρών για μια συλλογική εμπειρία θέασης που δεν μπορεί να αναπαραχθεί μέσω streaming.
Οι σειρές του AMC, όπως το The Walking Dead, και οι εκπομπές του HBO, όπως το Succession, δείχνουν τη δυνατότητα προβολών επεισοδίων σε κινηματογράφους.
Οι νομικές προκλήσεις και τα μοντέλα συνδρομής είναι δύσκολα, αλλά οι κινηματογράφοι και τα στούντιο έχουν πολλά να κερδίσουν από τις προβολές τηλεοπτικών σειρών.
Σειρές όπως το The Walking Dead στο AMC ή το Succession και το The Last of Us στο HBO προσφέρουν συναισθηματικές στιγμές, ανατροπές και έντονες συζητήσεις μεταξύ των θαυμαστών, δημιουργώντας συχνά περισσότερη αίσθηση από μια καλοκαιρινή ταινία. Ωστόσο, υπάρχει ένα μεγάλο κενό στην αγορά που τα στούντιο δεν έχουν εκμεταλλευτεί: μια συλλογική εμπειρία θέασης για τους τηλεοπτικούς θαυμαστές.
Με το streaming να κυριαρχεί στο τοπίο της ψυχαγωγίας και τους κινηματογράφους να αναζητούν νέους τρόπους να γεμίσουν τις αίθουσες, οι θαυμαστές αρχίζουν να ζητούν από τα στούντιο να προσφέρουν τακτικές προβολές επεισοδίων σε κινηματογράφους, τουλάχιστον για τις πρεμιέρες και τους τελικούς των σεζόν. Η αδιαφορία για αυτό το προφανές κέρδος φαίνεται παράξενη για μια βιομηχανία που είναι γνωστή για την ακριβή της φύση—γιατί δεν το βλέπει αυτό το Χόλιγουντ;
Γιατί οι υπηρεσίες streaming θα πρέπει να αγκαλιάσουν την τηλεόραση στους κινηματογράφους
Στο Reddit, οι θαυμαστές πρόσφατα προκάλεσαν μια έντονη συζήτηση σχετικά με το γιατί τα επεισόδια τηλεόρασης—ιδιαίτερα από σειρές υψηλής ποιότητας και cult—δεν προβάλλονται πιο συχνά στους κινηματογράφους. Μια ανάρτηση που κέρδισε μεγάλη προσοχή ρώτησε γιατί ο τελικός του The White Lotus δεν προσφέρθηκε ως εκδήλωση στη μεγάλη οθόνη. “Θα πλήρωνα 20 δολάρια για να δω τον τελικό του The White Lotus σε μεγάλη οθόνη απόψε με άλλους τηλεοπτικούς φαν,” ανέφερε η ανάρτηση. Η ιδέα αυτή προκάλεσε πολλές απαντήσεις που αντήχησαν το ίδιο συναίσθημα: υπάρχει ζήτηση, και μάλιστα μεγάλη.
Ένας χρήστης έδωσε ένα τέλειο παράδειγμα της στρατηγικής: “Για χρόνια, το Alamo Drafthouse στο Austin γέμιζε μια αίθουσα μία φορά την εβδομάδα για να παρακολουθούν οι θαυμαστές το The Walking Dead μαζί.” Αυτό δεν ήταν απλώς μια τυχαία επιτυχία—το The Walking Dead είχε μια φανατική βάση θαυμαστών έτοιμη να γεμίσει τους κινηματογράφους, και το έκανε… κάθε εβδομάδα. Ο Redditor πρόσθεσε ότι πολλοί από αυτούς τους θαυμαστές πιθανότατα προτίμησαν την ομαδική εμπειρία, αν και είχαν άλλη επιλογή: “Αυτό ήταν ένα παράδειγμα καλωδιακής εκπομπής όπου οι άνθρωποι ήδη πλήρωναν για να την παρακολουθήσουν στο σπίτι.”
Το The Walking Dead του AMC απέδειξε ότι η τηλεόραση μπορεί να γεμίσει κινηματογράφους
Κατά την κορύφωσή του, το The Walking Dead του AMC, με τους Andrew Lincoln και Norman Reedus, έγινε πολιτιστικό φαινόμενο. Στην κορυφή της πορείας του, είχε πάνω από 10 εκατομμύρια θεατές ανά επεισόδιο και ενέπνευσε τα πάντα, από cosplay μέχρι πάρτι παρακολούθησης. Η αλυσίδα κινηματογράφων Alamo Drafthouse εκμεταλλεύτηκε αυτή τη φαντασία, προσελκύοντας εβδομαδιαίους θαυμαστές που ήθελαν να φωνάξουν μαζί όταν πέθαινε ο αγαπημένος τους χαρακτήρας ή να χειροκροτήσουν όταν ο Daryl έσωζε την κατάσταση.
Σημαντικά, αυτές οι εκδηλώσεις διοργανώνονταν αποκλειστικά από τον κινηματογράφο, χωρίς συμμετοχή στούντιο. Σύμφωνα με τον χρήστη, το Alamo δεν χρέωνε για την προβολή—αντίθετα, πωλούσε κουπόνια φαγητού. Αυτή η κίνηση όχι μόνο παρακάμπτει τις νομικές προκλήσεις αλλά και δημιουργεί μια κερδοφόρα, συλλογική εμπειρία. “Μπορούσαν να σβήσουν το βίντεο/ήχο κατά τη διάρκεια των διαφημιστικών διαλειμμάτων ενώ ένας παρουσιαστής έπαιζε παιχνίδια ή trivia με το κοινό,” πρόσθεσε ο σχολιαστής. Αυτή η αλληλεπίδραση είναι κάτι που το streaming δεν μπορεί να αναπαραγάγει. Είναι μια έξυπνη κίνηση από την πλευρά του κινηματογράφου, αλλά το AMC έχασε κάθε πιθανό έσοδο.
Η κινηματογραφική εμπειρία του HBO από το Succession στο The Last of Us
Αυτή η στρατηγική δεν περιορίστηκε μόνο σε τρόμου σειρές. Ο Redditor punk62 ανέφερε ένα άλλο παράδειγμα: “Θυμάμαι να παρακολουθώ την πρεμιέρα της 2ης σεζόν του The Righteous Gemstones σε ένα Alamo Drafthouse. Ήταν πολύ ωραία.” Η σατιρική εκπομπή του HBO μπορεί να μην έχει την ίδια παγκόσμια απήχηση με το The Walking Dead, αλλά εξακολουθεί να προσελκύει ένα παθιασμένο κοινό, αποδεικνύοντας ότι υπάρχουν ανεκμετάλλευτες πωλήσεις εισιτηρίων ακόμα και για σειρές χωρίς κολοσσιαίες βάσεις θαυμαστών.
Αν υπάρχει κάποιο δίκτυο που κατανοεί την τέχνη της τηλεόρασης υψηλών στοιχημάτων, είναι το HBO. Σειρές όπως το Succession προσφέρουν δραματικές μάχες σε συμβούλια που θα μπορούσαν εύκολα να προβάλλονται σε ένα ενθουσιώδες κοινό κινηματογράφου. Φανταστείτε την αντίδραση ενός ζωντανού κοινού κατά τη διάρκεια του προτελευταίου επεισοδίου της 4ης σεζόν—ο ξαφνικός θάνατος του Logan Roy κατά τη διάρκεια πτήσης, ερμηνευμένος με σφοδρή συγκράτηση από τον Brian Cox, και η απόλυτη απιστία που ακολούθησε. Ή τον καταστροφικό τελικό του The Last of Us, όπου ο Joel του Pedro Pascal παίρνει μια ηθικά αμφίβολη απόφαση υπό τον ήχο των πυροβολισμών και των σειρήνων του νοσοκομείου. Αυτές οι σκηνές είναι γεμάτες κινηματογραφική ένταση, εξαιρετικά γυρισμένες και με μουσική—ανήκουν σε μια μεγάλη οθόνη, και η μητρική εταιρεία Warner Bros. χάνει χρήματα κρατώντας τις περιορισμένες σε οικιακή θέαση.
Πραγματικές επιτυχίες: Game of Thrones, Doctor Who και άλλα
Όταν γίνονται σωστά, αυτές οι εκδηλώσεις μπορούν και γεμίζουν:
・ Ο τελικός της 4ης σεζόν του Game of Thrones προβλήθηκε σε επιλεγμένα IMAX το 2015, σε συνδυασμό με δύο σημαντικά επεισόδια. Έφερε 1,5 εκατομμύρια δολάρια το πρώτο Σαββατοκύριακο—μια περιορισμένη προβολή για μια σειρά που είναι ήδη διαθέσιμη στο σπίτι.
・ Επεισόδια του Doctor Who (BBC), ειδικά επετείους και αναγεννήσεις, έχουν τακτικά γεμίσει περιορισμένες προβολές στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο. Το 50ο Επετειακό Ειδικό The Day of the Doctor, έκανε 10 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως στην σύντομη κινηματογραφική του πορεία.
・ Το Euphoria του HBO ήταν τόσο δημοφιλές κατά τη διάρκεια της 2ης σεζόν που οι κινηματογράφοι στη Νέα Υόρκη και το Λ.Α. διοργάνωσαν ανεπίσημα πάρτι παρακολούθησης, γεμίζοντας δωμάτια με θαυμαστές που ήθελαν να αντιδράσουν σε πραγματικό χρόνο.
Δεν είναι μόνο το Alamo Drafthouse. Κινηματογράφοι σε αστικά κέντρα και πολιτιστικά κέντρα έχουν δει επιτυχία με αυτούς τους τύπους τηλεοπτικών εκδηλώσεων. Υπάρχει λόγος που τα memes πλημμυρίζουν το διαδίκτυο αμέσως μετά την προβολή επεισοδίων: οι θαυμαστές θέλουν να μιλήσουν για ό,τι μόλις συνέβη και να μοιραστούν τη διασκέδαση με άλλους. Σε αυτές τις προβολές, οι θαυμαστές δεν απλώς εμφανίζονται—έρχονται ντυμένοι, παραθέτοντας ατάκες, κάνοντάς το μια αξέχαστη εμπειρία. Ένας κινηματογράφος σας επιτρέπει να παρακολουθείτε, να αντιδράτε, να θεωρείτε και γενικά να ενθουσιάζεστε μαζί. Αυτή η πάθος δεν μεταφράζεται μόνο σε πωλήσεις εισιτηρίων, αλλά χτίζει και κοινοτική πίστη και δυναμική από στόμα σε στόμα.
“Ένας ανεξάρτητος κινηματογράφος στην πόλη μου το έκανε αυτό. Το Walking Dead με ένα πλήθος ήταν τόσο διασκεδαστικό. Είμαι σίγουρος ότι το AMC είναι αυτό που το σταμάτησε. Ή ίσως οι καλωδιακές εταιρείες; Ούτως ή άλλως, μια εξωτερική δύναμη τους εμπόδισε να το δείξουν ξανά. Ήταν απογοητευτικό.”
Άδειες και Λογιστικά: Γιατί το Netflix και άλλοι δεν έχουν μπει στο παιχνίδι
Με την Κίνα να σφίγγει πρόσφατα τους περιορισμούς εισαγωγής και να απειλεί να κόψει τις αμερικανικές ταινίες, οι αμερικανικές εταιρείες έχουν μία λιγότερη μεγάλη αγορά να βασίζονται για έσοδα από το box office. Αυτό ασκεί επιπλέον πίεση στους διευθυντές να γίνουν δημιουργικοί με την εγχώρια κερδοφορία. Οι εκδηλώσεις προβολών επεισοδίων από σειρές υψηλής ζήτησης στο HBO, Netflix, Prime Video, Apple TV και άλλες θα μπορούσαν να προσφέρουν μια κερδοφόρα, χαμηλού κινδύνου επιλογή. Ήδη ξοδεύουν χρήματα για να δημιουργήσουν και να προωθήσουν αυτές τις σειρές—μερικές από τις οποίες έχουν επεισόδια όσο οι ταινίες μεγάλου μήκους—οπότε ποιο είναι το κακό στο να τις βάλουν στους κινηματογράφους;
Πολλοί θαυμαστές αμφισβήτησαν επίσης αν οι τακτικές προβολές αυτών των σειρών στους κινηματογράφους θα ήταν βιώσιμη προσέγγιση. Μπορεί να είναι θέμα απλών χρημάτων, όπως σχολίασε ένας θαυμαστής: “Αμφιβάλλω αν πολλοί άνθρωποι θα εμφανιστούν και θα πληρώσουν 20 δολάρια για να παρακολουθήσουν τον τελικό μιας σειράς που ήδη πληρώνουν για να παρακολουθήσουν μέσω συνδρομής.”
Ο Redditor Pinewood74 πρότεινε ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει, αλλά μόνο αν οι θαυμαστές δεν πληρώνουν ήδη για πρόσβαση. Υποστήριξαν ότι κατά την κορύφωση του The Walking Dead, πολλοί θαυμαστές δεν είχαν καλωδιακή τηλεόραση. “Το Walking Dead S1 ήταν τεράστιο,” έγραψαν. “Οι άνθρωποι ήθελαν να παρακολουθήσουν τις νέες σεζόν καθώς κυκλοφορούσαν, δεν ήθελαν να πληρώσουν για καλωδιακή τηλεόραση… οπότε πλήρωναν για ένα εισιτήριο κινηματογράφου.”
Με άλλα λόγια, η αγορά ενός εισιτηρίου για μια εκδήλωση στη μεγάλη οθόνη ήταν στην πραγματικότητα ένας πιο ευχάριστος και προσβάσιμος τρόπος για πολλούς θαυμαστές να παρακολουθήσουν τη σειρά. Στον σημερινό υπερφορτωμένο και κατακερματισμένο κόσμο του streaming, όπου κάθε πλατφόρμα κοστίζει 10–20 δολάρια το μήνα, κάποιοι θαυμαστές μπορεί να προτιμούν να αγοράσουν ένα εισιτήριο ανά επεισόδιο για μερικές εβδομάδες αντί να εγγραφούν επ’ αόριστον σε μια ακόμη υπηρεσία.
Φυσικά, αυτό είναι ακριβώς το ζήτημα. Υπηρεσίες streaming όπως το Netflix μπορεί να είναι απρόθυμες να παραχωρήσουν ακόμη και προσωρινά τον έλεγχο της αποκλειστικότητάς τους. Τα επιχειρηματικά τους μοντέλα βασίζονται στη διατήρηση συνδρομών, και αν πάρα πολλοί θαυμαστές γνωρίζουν ότι μπορούν απλώς να παρακολουθήσουν τα μεγαλύτερα επεισόδια σε έναν κινηματογράφο χωρίς να εγγραφούν, αυτό θα μπορούσε να υπονομεύσει την αντιληπτή αξία των μηνιαίων σχεδίων τους. Για αυτές τις πλατφόρμες, η διατήρηση περιεχομένου πίσω από ένα paywall είναι μέρος της στρατηγικής μακροχρόνιας διατήρησης συνδρομητών.
Η αδειοδότηση είναι ένα άλλο εμπόδιο. Για τις περισσότερες τηλεοπτικές σειρές, ακόμη και μια προβολή μιας νύχτας περιλαμβάνει ένα λαβύρινθο συμβολαίων, δικαιούχων και εγκρίσεων δικτύου. Γι’ αυτό οι κινηματογράφοι όπως το Alamo Drafthouse πρέπει να γίνουν δημιουργικοί—προσφέροντας κουπόνια φαγητού αντί για εισιτήρια, μετατρέποντάς το σε “πάρτι παρακολούθησης” αντί για επίσημη προβολή.
Αλλά με τις σωστές συμφωνίες, δεν υπάρχει λόγος οι μεγάλες αλυσίδες να μην μπορούσαν να συνεργαστούν απευθείας με τα στούντιο για αυτές τις εκδηλώσεις σε ειδικές περιπτώσεις. Όχι για να αντικαταστήσουν τις συνδρομές, αλλά για να προσφέρουν μια άλλη επιλογή στους θαυμαστές. Φανταστείτε την πρεμιέρα της 5ης σεζόν του Stranger Things σε κινηματογράφους σε εθνικό επίπεδο—το Netflix θα μπορούσε εύκολα να το πακετάρει ως premium προσφορά ή ακόμα και να το προβάλει νωρίτερα, χρεώνοντας 20 δολάρια, και οι θαυμαστές θα πλήρωναν σίγουρα.
Φαντασία, Κινηματογράφοι και Streaming: Το Μέλλον της Τηλεόρασης
Πολύ συχνά, οι διευθυντές υποτιμούν πόσο κοινωνική έχει γίνει η φαντασία της τηλεόρασης. Όπως οι άνθρωποι περιμένουν σε ουρές για τις πρεμιέρες της Marvel, θα εμφανίζονταν για να χειροκροτήσουν—ή να κλάψουν—σε έναν τελικό τηλεοπτικής σειράς που έχει κερδίσει τις καρδιές τους. Αν οι θαυμαστές είναι πρόθυμοι να παρακολουθήσουν μια πραγματική μπάλα Bridgerton σε μεγάλους αριθμούς, θα ήταν σχεδόν σίγουροι να παρακολουθήσουν μια νέα πρεμιέρα σε κινηματογράφους.
Και οι κινηματογράφοι το χρειάζονται. Με τις ταινίες να μειώνονται και το streaming να πιέζει τα κέρδη, εκδηλώσεις όπως αυτές προσφέρουν κάτι που ο παραδοσιακός κινηματογράφος αγωνίζεται να διατηρήσει: ενέργεια. Άνθρωποι ντυμένοι. Κοινό που αναστενάζει από τις ανατροπές. Ολόκληρες σειρές που γελούν συγχρονισμένα.
Αν τα στούντιο αγωνίζονται να κάνουν τις κινηματογραφικές προβολές βιώσιμες και οι κινηματογράφοι παλεύουν να παραμείνουν σχετικοί, τότε η δυνατότητα στους θαυμαστές να βιώσουν μεγάλες σειρές μαζί στη μεγάλη οθόνη είναι μια προφανής επιλογή. Υπάρχει μια ολόκληρη μικρογραφία ανθρώπων που παρακολούθησαν το The Walking Dead με ξένους τα μεσάνυχτα σε γεμάτους κινηματογράφους. Αυτή η συλλογική αίσθηση δεν ζει απλώς—ανθίζει. Και μπορεί να είναι το εισιτήριο επιβίωσης για τους κινηματογράφους και τα στούντιο.
[ Πηγή: GameRant ]
